Πρόσκληση συμμετοχής σε έρευνα με θέμα: Investigating Attitudes towards Online and Face-to-Face Counseling and its Relations with Therapeutic Alliance in the Greek General Population: Adjustment of the Psychometric Tools in the Greek Population.

Η συνδιαλεκτική ή συναλλακτική ανάλυση (transactional analysis) είναι θεωρία και συμβουλευτική-θεραπευτική προσέγγιση που βασίζεται στην επικοινωνία. Ακριβώς επειδή δίνει έμφαση στην επικοινωνία, βρίσκει πολλές εφαρμογές σε όλες τις διαπροσωπικές σχέσεις (π.χ. με συνεργάτες, με σύντροφο, με γονείς και παιδιά).

Αποκλειστική συνέντευξη παραχώρησε στο Psychology.gr ο Πάνος Ασημάκης, ιδρυτής του κέντρου εκπαίδευσης ψυχοθεραπείας και συμβουλευτικής: Athens Synthesis Centre. Στη συνέντευξή του μας μίλησε για τις διαπροσωπικές σχέσεις, την ψυχοθεραπευτική αλλαγή, τη διαχείριση κρίσεων, αλλά και για τα εκπαιδευτικά προγράμματα της συνθετικής ψυχοθεραπείας. Επιπλέον, ανακοίνωσε μια έκπληξη για τους αναγνώστες που αποκαλύπτεται στο τέλος της συνέντευξης!

Η κυριότερη εφαρμογή της συστημικής θεωρίας στην ψυχολογία είναι η οικογενειακή  ψυχοθεραπεία...(Boscolo et al., 1987; Bowen, 1978). Το βασικό ανθρώπινο κοινωνικό σύστημα της οικογένειας, κατά την συστημική προσέγγιση, δεν είναι απλά μια ομάδα ανθρώπων που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Τι είναι ψυχοθεραπεία;
Είναι η σχέση που δημιουργείται ανάμεσα σε έναν εκπαιδευμένο ψυχοθεραπευτή και σε ένα θεραπευόμενο, που εμφανίζει δυσλειτουργικές συμπεριφορές και επιθυμεί να αλλάξει κάποια μοτίβα της ζωή του προς το καλύτερο.

Μέχρι τα μέσα του 20oύ αιώνα κυριαρχούσε η άποψη ότι ο άνθρωπος είναι μια αυτόνομη ατομική μονάδα, σαφώς διαχωρισμένη από τους ανθρώπους γύρω του. Η συνάντηση-σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων είναι μια συνάντηση ανάμεσα σε δύο ξεχωριστές υπάρξεις που διατηρούν την ατομικότητά τους. Η σύγχρονη δυτική βιομηχανοποιημένη κοινωνία επιμένει να δίνει έμφαση στην ανάπτυξη πτυχών της ατομικότητας όπως είναι η αυτονομία, η ανεξαρτησία, η ταυτότητα και τα προσωπικά επιτεύγματα.

Όλοι οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας γνωρίζουμε ότι τα όρια είναι εξαιρετικά σημαντικά σε μία ψυχοθεραπευτική σχέση αλλά παρόλα αυτά, πολλές φορές είναι πολύ δύσκολο να τα προσδιορίσουμε, να τα θέσουμε με σαφήνεια και να τα διατηρήσουμε.

Αγγλίδα ψυχολόγος ιδιαίτερα γνωστή για την προσφορά της στον τομέα της ψυχολογίας που αφορά τη δημιουργία δεσμών, την προσκόλληση και τις ρομαντικές σχέσεις των ενηλίκων. Η έμφασή της στα συναισθήματα και στη συναισθηματική διαδικασία θεωρήθηκε συχνά προβληματική καθώς ερχόταν σε αντίθεση με τις κυρίαρχες επιστημονικές απόψεις περί συναισθημάτων για τη θεραπεία ζευγαριών.

Ας μιλήσουμε για ψυχοθεραπεία! Καθώς το στίγμα γύρω από την ψυχική υγεία φαίνεται να καταπολεμάται σιγά - σιγά, οι συζητήσεις γύρω από την ψυχική υγεία τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό λόγο πληθαίνουν.

Η θεραπευτική παρουσία ορίζεται εν μέρει ως η διαδικασία πρόσκλησης ολόκληρου του εαυτού στη συνάντηση με έναν πελάτη, να είμαστε ολοκληρωτικά στη στιγμή σε πολλαπλά επίπεδα, σωματικά, συναισθηματικά, γνωστικά, πνευματικά και σχεσιακά.

Η κλινική αξιολόγηση είναι ένα εργαλείο το οποίο αποσκοπεί στη συγκέντρωση πληροφοριών με τη μορφή λήψης ιστορικού και παρατήρησης της λεκτικής και της μη λεκτικής συμπεριφοράς του ατόμου που βρίσκεται υπό αξιολόγηση, με σκοπό την ερμηνεία και ανεύρεση στρατηγικών επίλυσης προβλημάτων που το απασχολούν.

Με τις πρόσφατες εξελίξεις γύρω από τον κορωνοϊό, πολλοί Σύμβουλοι Ψυχικής Υγείας και Ψυχοθεραπευτές επέλεξαν να προχωρήσουν σε online ή τηλεφωνική θεραπεία με τους πελάτες τους. Όμως, οι αλλαγές αυτές ενδεχομένως να ανησυχούν τους επαγγελματίες που ασχολούνται με το σχεσιακό βάθος, καθώς δεδομένων των συνθηκών ίσως είναι πιο δύσκολο να επιτευχθεί.

Στα πλαίσια της ενότητας "Οι ψυχοθεραπευτές στο ντιβάνι", η ομάδα του Psychology.gr επικοινώνησε με συνεργάτες-Ειδικούς Ψυχικής Υγείας θέτοντας το ερώτημα αν το φύλο του ψυχοθεραπευτή αποτελεί κριτήριο επιλογής για κάποιον που ενδιαφέρεται να ξεκινήσει το ψυχοθεραπευτικό του ταξίδι.

Η θεραπευτική σχέση, δηλαδή εκείνη μεταξύ ψυχοθεραπευτή και θεραπευόμενου, βασίζεται σε μια σειρά από σημαντικές συνθήκες που τίθενται είτε από τον θεραπευτή, είτε και από τα δύο μέλη. Αυτό, ονομάζεται πλαίσιο. Γιατί όμως να θέσει κάποιος πλαίσιο;

Οι σχέσεις που αναπτύσσουμε με τους γονείςή τους κηδεμόνες μας, πριν την ηλικία των 5 ετών, θέτουν τις βάσεις για τις σχέσεις που οικοδομούμε στην ενήλικη ζωή μας. Αυτό συμβαίνει επειδή είμαστε ολοκληρωτικά εξαρτώμενοι στα άτομα που (ιδανικά) θα εκπληρώσουν τις σωματικές και συναισθηματικές μας ανάγκες.

Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις των ανθρωπιστικών και υπερπροσωπικών θεραπευτικών προσεγγίσεων είναι ότι ο/η θεραπευτής/τρια πρέπει να δουλεύει συνεχώς με τον εαυτό του/της και να μην στηρίζεται μόνο σε κάποιες τεχνικές και θεωρίες.

Η υπαρξιακή ψυχολογία βασίζεται στις αρχές της υπαρξιακής θεωρίας και υποθέτει ότι οι άνθρωποι έχουν επίγνωση του εαυτού τους, είναι ικανοί να αποφασίζουν και υπεύθυνοι για τις πράξεις τους.  Επομένως, η παρούσα κατάσταση της ζωής τους είναι μάλλον αποτέλεσμα προσωπικών επιλογών, παρά εξωγενών επιδράσεων. 

Η ψυχοθεραπευτική σχέση εξ'ορισμού συνυφαίνεται από λεπτές, ακαθόριστες γραμμές μεταξύ θεραπευτή και θεραπευομένου. Για το λόγο αυτό, δεν είναι λίγες οι φορές που ο θεραπευόμενος καταφεύγει στη χρήση ψεμάτων, προκειμένου να προασπιστεί μπροστά στον "κίνδυνο" της έκθεσης των ενδόμυχων πλευρών και συνασθημάτων του.

Ποια είναι η δουλειά ενός ψυχοθεραπευτή; Γιατί κάποιος να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία και σε τι αποσκοπεί; Είναι η θεραπευτική σχέση μια σχέση σαν όλες τις άλλες; Τι είναι αυτό τελικά που κάνει τη ψυχοθεραπεία να επιδρά στις ζωές τόσων ανθρώπων;

Στις μέρες μας, η παλέτα των διαθέσιμων ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων με τις διάφορες παραλλαγές τους είναι απέραντη και δυστυχώς λαβυρινθώδης.

Υπάρχουν ψυχοθεραπείες που είναι υπεύθυνα στηριγμένες σε ξεκάθαρα και δομημένα συστήματα σκέψης, με σαφείς αρχές, στόχους και μεθοδολογία, ενώ η πρακτική τους πλαισιώνεται από έγκυρα θεσμικά όργανα και προϋποθέτει συστηματικές, μακρόχρονες, δαπανηρές και επώδυνες σπουδές.