Τα παιδιά καλούνται να μάθουν να διεργάζονται τα συναισθήματά τους με κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους. Τα παιδιά βιώνουν συχνά συγκρούσεις καθώς προσπαθούν να ανακαλύψουν κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους για να διεργαστούν τα συναισθήματά τους και τις αναπτυξιακές συγκρούσεις τους. Το εξειδικευμένο βιβλιοπωλείο ψυχολογίας του Psychology.gr σας προτείνει 6 βιβλία που εστιάζουν σε σημαντικά ζητήματα της παιδικής ηλικίας.

Η ομάδα του Psychology.gr ξεχώρισε μια ιδιαίτερη κατηγορία βιβλίων:Πρόκειται για βιβλία με αληθινές ιστορίες ψυχοθεραπείας, ψυχολογίας και προσωπικής ανάπτυξης. Δείτε αναλυτικά τη σχετική λίστα βιβλίων καθώς και πληροφορίες για το κάθε ένα από αυτά.

Μεταξύ των επιλεγμένων βιβλίων, θα βρείτε κορυφαίους συγγραφείς όπως ο Irvin Yalom, ο Dr. Wayne Dyer και η Susan Cain.

Γράφει ο Χόρχε Μπουκάι στο βιβλίο του Ο δρόμος των δακρύων : Αν, όμως, ζει ο άλλος μέσα μας, τότε ο θάνατος είναι μεγάλος ψεύτης και η αρρώστια μεγάλο ψέμα.  "Αυτό που μπορούμε να κάνουμε για να μην υποφέρουμε "περισσότερο", δεν είναι να αγαπάμε "λιγότερο", αλλά να μάθουμε, όταν φτάνει η στιγμή του αποχωρισμού ή της απώλειας, να μη μένουμε κολλημένοι σ' αυτό που δεν υπάρχει πια.

«Δανείζομαι χρόνο» και μεράκι από τους δημιουργούς της Pixar, οι οποίοι δηλώνουν ασταμάτητοι στην αναζήτηση όλων εκείνων των νοημάτων που προβληματίζουν και στοιχειώνουν την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση . Λειτουργούν σαν κοινωνικοί επιστήμονες ερευνώντας ποια είναι η χρυσή τομή, το κοινό εκείνο έδαφος που -παρά την αξία της διαφορετικότητας- ενοποιεί τον ανθρώπινο γαλαξία και έπειτα, σαν γιατροί φροντίζουν με την εναλλακτική τεχνική της ομοιοπαθητικής να μας εκθέσουν σε αυτά τα νοήματα, στο μικρόβιο της υπερανάλυσης και της αέναης αναζήτησης της λύσης των αινιγμάτων της ζωής, με την ελπίδα της θεραπείας.

Το ICPS αποτελεί το μοναδικό Κολλέγιο στην Ελλάδα που από το 1989 εξειδικεύεται αποκλειστικά στις επιστήμες που συνδέονται με την ανθρώπινη συμπεριφορά με Άδεια Λειτουργίας του Υπουργείου Παιδείας & τη Διασφάλιση Ποιότητας του Βρετανικού Συστήματος Ανώτατης Εκπαίδευσης.

H πλατφόρμα ασύγχρονης εξ' αποστάσεως εκπαίδευσης της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας Κέντρο Παιδιού και Εφήβου υποστηρίζει τις ανάγκες εκπαίδευσης των επαγγελματιών του χώρου της ψυχικής υγείας, ειδικής αγωγής, κοινωνικής φροντίδας και εκπαίδευσης, σε οποιαδήποτε φάση της πορείας τους και αν βρίσκονται.

Το άγχος είναι ένα φυσιολογικό κομμάτι της ζωής μας που συχνά μας συνοδεύει σε διάφορες καταστάσεις, όπως για παράδειγμα όταν βιώνουμε μια νέα και πρωτόγνωρη εμπειρία ή όταν ανυπομονούμε για ένα ευχάριστο γεγονός. Ωστόσο, πάρα πολλοί άνθρωποι βιώνουν έντονο άγχος που επηρεάζει σημαντικά τις καθημερινές τους δραστηριότητες και την ποιότητα ζωής τους.

Ο Μιχάλης Πέτρου γεννήθηκε στη Λεμεσό. Είναι κλινικός ψυχολόγος, κοινωνικός ανθρωπολόγος και διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας και Ψυχοπαθολογίας του Πανεπιστημίου Lumiere-Lyon2. Στο βιβλίο του «Σπαράγματα της Γλυκείας χώρας» πραγματεύεται το ζήτημα των αγνοούμενων της Κύπρου από μια ψυχαναλυτική οπτική.

Ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου είναι ένα πολύ οδυνηρό γεγονός στη ζωή των παιδιών.
Το πένθος αφορά μόνο τον θάνατο;
Όχι αφορά όλες τις απώλειες και τους αποχωρισμούς από σημαντικά πρόσωπα και καταστάσεις όπως ένα δύσκολο διαζύγιο.

Η απώλεια είναι ένα κομμάτι όλων των ανθρώπων που δεν μπορούμε να το αποφύγουμε, μπορούμε όμως να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε την κατάσταση αυτή χωρίς να χανόμαστε μέσα σε αυτή.

Μικρές ή μεγάλες απώλειες βιώνουμε συνεχώς, καθώς είναι αναπόφευκτο κομμάτι της ζωής. Από τον θάνατο ενός αγαπημένου ατόμου στην ζωή μας, το διαζύγιο, το τέλος μιας συντροφικής σχέσης, απόλυση από την δουλειά, ανεργία, η αποξένωση μεταξύ φίλων/ συγγενών είναι μερικές από τις απώλειες που συνήθως  πυροδοτούν συναισθήματα άγχους, απόγνωσης ή μοναξιάς και μας φέρνουν αντιμέτωπους με την διαδικασία πένθους, για την οποία γίνεται λόγος στην συνέχεια.

Τι είναι ο αυτισμός; Τις περισσότερες φορές αν όχι όλες, αναφερόμαστε αποκλειστικά στα αρνητικά του αυτισμού. Αλλά αυτή είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος.
Τα παιδιά με αυτισμό ξέρουν και σκέφτονται πολλά περισσότερα από όσα λένε.

Όλοι αργά η γρήγορα θα βιώσουμε κάποιες απώλειες από μικρές ως και μεγαλύτερες. Από την απώλεια ενός αγαπημένου αντικειμένου, την απώλεια εργασίας, υγείας,  έως την απώλεια ενός αγαπημένου πρόσωπου. Τα στάδια που περνά κάποιος που βιώνει μια απώλεια, σε γενικές γραμμές είναι τα ίδια για όλους,  παρ’ όλα αυτά ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο ως προ στην ένταση και την διάρκεια τους.

Ζώντας χωρίς εσένα… Από αυτό το στερητικό «χωρίς» μπορεί να απορρέουν διαφορετικά αμφιθυμικά κύματα. Το χωρίς εσένα στη ζωή μου, πότε προσφέρει λύτρωση από μακρά ταλαιπωρία, πότε μας πείθει ότι δόθηκε η οριστική λύση στις ατελείωτες συγκρούσεις, πότε μας προστατεύει από μια ψυχική κακοποίηση.

Ο Χόρχε Μπουκάι (Jorge Bucay) γεννήθηκε το 1949 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Είναι γιατρός και ψυχοθεραπευτής της σχολής Γκεστάλτ. Εργάζεται ως ψυχοθεραπευτής ενηλίκων, ζευγαριών και κοινωνικών ομάδων ενώ έχει ασχοληθεί και με τη συγγραφή βιβλίων, τα οποία σημειώνουν τεράστια επιτυχία.

Είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε στο Psychology, τον Κλινικό Ψυχολόγο και Καθηγητή ψυχολογίας Ηλία Κουρκούτα, με τον οποίο συζητήσαμε για το διαζύγιο, τον καθοριστικό ρόλο του γονεϊκού προτύπου για τις ενήλικες σχέσεις των παιδιών, τον τρόπο ανακοίνωσης ενός διαζυγίου στα παιδιά, τις συγκρουσιακές οικογενειακές σχέσεις και την εμπλοκή των παιδιών σε αυτές καθώς και πολλά άλλα σε μια εξαίσια και αναλυτική συνέντευξη!

Ο γάμος για τους περισσότερους ανθρώπους αποτελεί την κοινωνική επισημοποίηση μίας σχέσης για την δημιουργία οικογένειας, ή ακόμη απλώς για την ένδειξη συντροφικότητας ή για την εκπλήρωση οικονομικών, κοινωνικών ή και άλλων στόχων.

Αναμφίβολα κάθε γάμος ξεκινά με τις καλύτερες προθέσεις και προοπτικές. Δύο άνθρωποι αποφάσισαν να ενώσουν τις ζωές τους, γεμάτοι αγάπη, επιθυμία, πάθος και όνειρα. Όμως, δυστυχώς έπειτα από μερικά χρόνια αδυνατούν να ξεπεράσουν τις αναπόφευκτες δυσκολίες που εμφανίζονται και που τις περισσότερες φορές συνοδεύονται από συγκρούσεις, άλλοτε έντονες και φανερές και άλλοτε σιωπηλές και εσωτερικές για τον καθένα.

Ο θάνατος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας και μοιάζει –κατά κάποιο τρόπο- να έχουμε την ανθεκτικότητα να τον ξεπερνάμε και να προχωράμε τη ζωή μας μετά από απώλειες που βιώνουμε. Μέσα από τη διαδικασία του πένθους είμαστε σε θέση να επανέλθουμε στην πρότερη ζωή μας και να προσαρμοστούμε στις όποιες αλλαγές επιφέρει αυτή η απώλεια.

Το πένθος είναι ένα πλήρως φυσιολογικό φαινόμενο, η ύπαρξη του οποίου είναι κοινή για όλους και αυτό διότι καθώς η ζωή μας προχωράει βιώνουμε μια ευρεία γκάμα απωλειών για τις οποίες και πενθούμε. Όπως γίνεται κατανοητό δεν είναι δυνατόν να μην βιώσουμε καμία απώλεια στην ζωή μας, και έτσι το πένθος έρχεται σαν απόκριση σε αυτές τις απώλειες.