Πριν χρόνια πήγα στην κηδεία μιας φίλης, πολύ ηλικιωμένης αλλά γεμάτης ζωντάνια, απ αυτήν που έχουν οι νεαρές ψυχές πασχίζοντας να ζουν ενωμένες με την επιθυμία που τις διαπερνά και τις γεμίζει. Μετά την κηδεία έμεινα μόνος και περιδιάβηκα τους τάφους. Νέοι, έφηβοι, παιδιά, βρέφη και γέροι κάτω από το χώμα. Σκεπασμένοι από το ξύπνημα της ζωής, μακριά από τους ζωντανούς και μαζί τόσο δίπλα τους.