Μετά την παράσταση, τον θεόρατο και πανίσχυρο ελέφαντα του τσίρκου τον δένουν σε έναν μικροσκοπικό πάσσαλο. Ο πάσσαλος είναι μπηγμένος σε ελάχιστο βάθος στο έδαφος, αλλά ο τεράστιος ελέφαντας δεν φεύγει, παρόλο που μπορεί να ξεριζώσει και δέντρα. Αληθινό μυστήριο τι τον κρατάει… Γιατί δεν το σκάει; H απάντηση απλή:

Στη σύγχρονη εποχή αρκετοί άνθρωποι όταν υποφέρουν ψυχικά, καταφεύγουν στο διαδίκτυο αναζητώντας να ονομάσουν αυτό από που τους κάνει να υποφέρουν. Διαγνώσεις όπως κατάθλιψη, διπολική διαταραχή, κρίσεις πανικού, κρίσεις άγχους κ.α, αποτελούν τις διαφορετικές διαγνώσεις που ο οποιοσδήποτε έχει διαβάσει στους ιστότοπους και ίσως εν μέρει έχει αναγνωρίσει στον εαυτό του.

Η γονεϊκότητα αποτελεί μία από τις πιο δύσκολες "δουλειές" που ένας ενήλικας μπορεί να κάνει, από την στιγμή που δεν υπάρχει καμία προετοιμασία ή εκπαίδευση για κάτι τέτοιο. Τα παιδιά από την ηλικία των 3 ετών και μετά, αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η φαντασία και η πραγματικότητα είναι δύο διαφορετικά πράγματα και μπαίνουν σε έναν κόσμο με δομή και κανόνες.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας γίγαντας, ο οποίος είχε έναν ανθισμένο κήπο, όπου έπαιζαν τα παιδιά του χωριού. Τα δέντρα καλούσαν τα παιδάκια: "Ελάτε να παίξετε μαζί μας χαρούμενα παιδάκια!".

Πάντοτε η επιθυμία ενός ηλικιωμένου ανθρώπου να ερωτευτεί αντιμετωπίζεται αρνητικά από την οικογένεια του ίδιου αλλά και ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Είναι γνωστή η κοινωνική κατακραυγή που υφίσταται ο άνθρωπος που ερωτεύεται ή επιθυμεί να βιώσει συντροφική σχέση σε πιο προχωρημένη ηλικία.

Ο άνθρωπος είναι εξελικτικά προσανατολισμένος να δημιουργεί σχέσεις με τους άλλους και να εντάσσεται σε ομάδες, ώστε να καλύψει τις βιοτικές, συναισθηματικές και ψυχολογικές του ανάγκες. Οι J. Bowlby (θεωρία του δεσμού) και D. Winnicott (Θεωρία των αντικειμενότροπων σχέσεων), μέσα από τις μελέτες τους σε βρέφη, ανέδειξαν την εξελικτική βάση της δημιουργίας στενών συναισθηματικών και φροντιστικών δεσμών και της αίσθησης του «ανήκειν».

Θα ξεκινήσουμε με μία παραδοχή: Η αλλαγή είναι σημείο της ζωής μας. Είτε γιατί αλλάζουν οι κοινωνικές, οικονομικές και άλλες συνιστώσες μέσα μας ή στο περιβάλλον μας είτε γιατί πολύ απλά αλλάζουμε εξελικτικό στάδιο στη ζωή μας, η αλλαγή ενυπάρχει στη πορεία της ζωής.

Μήπως σκέφτεσαι ότι δεν έχεις υψηλή αυτοπεποίθηση; Μήπως θα ήθελες να πιστεύεις πιο πολύ στον εαυτό σου και απογοητεύεσαι που δεν το κάνεις; Ίσως να υπάρχει ένας άλλος τρόπος να δεις τα πράγματα από αυτόν που έχεις συνηθίσει.

Η διεργασία της γονικότητας αναφέρεται στις γενικές μεταβολές της σχέσης γονέα-παιδιού. Τα χαρακτηριστικά που καθορίζουν τη σχέση είναι επίσης αυτά που περιγράφουν τη διεργασία. Είναι το δοχείο που περιέχει τις λεπτομέρειες. Επί παραδείγματι, η διεργασία της σχέσης μεταξύ δύο ανθρώπων -για να χρησιμοποιήσουμε μια διάσταση- μπορεί είτε να βασίζεται στον σεβασμό είτε όχι. Στην πραγματικότητα όμως οι σχέσεις είναι πολυδιάστατες και πολύπλοκες.

Eίναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίσουμε τα στοιχεία της προσωπικότητας ενός άνδρα - πρότυπου. Η κάθε γυναίκα από τη στιγμή που μεγαλώνει, από μικρό κοριτσάκι δηλαδή, ανάλογα με τα βιώματα και τις εμπειρίες που λαμβάνει από την οικογένειά της, διαμορφώνει και το ιδανικό πρότυπο του συντρόφου.

«Ταπεινοφροσύνη είναι η γνώση του εαυτού όπως ακριβώς είναι». Αυτή η πρόταση αποτελεί παράφραση από ένα μεσαιωνικό βιβλίο που γράφτηκε από κάποιον ανώνυμο μοναχό του 14ου αιώνα, με τον τίτλο The Cloud of Unknowing (Το σύννεφο του να μην ξέρεις). Είναι βαθιά λόγια και πολύ σημαντικά για την αναζήτηση της αυτογνωσίας.

Ο φόβος για την ανεξαρτησία, είναι ο φόβος να στηριχτούμε αποκλειστικά και μόνο στον εαυτό μας και να είμαστε αυτάρκεις. Στην ουσία πρόκειται για φόβο και αποφυγή διάφορων ενήλικων ευθυνών, καθώς και των ισότιμων σχέσεων, ακριβώς επειδή δημιουργούν τέτοιες ευθύνες. 

Ως φόβος της αποτυχίαςορίζεται η συναισθηματική κατάσταση, η οποία διακρίνεται από επίμονο και παράλογο άγχος για την αποτυχία να ανταποκριθεί κανείς στα πρότυπα και τους στόχους που έχει θέσει ο ίδιος ή οι άλλοι (Dictionary of Psychology, American Psychological Association).

Από πολύ νωρίς γαλουχούμαστε με την πεποίθηση ότι η προσωπική μας αξία είναι στενά συνδεδεμένη με την ικανότητα μας να βρούμε ένα σύντροφο, ότι ο γάμος είναι η πιο σπουδαία σχέση στη ζωή μας και επομένως δεν θα ήμαστε πλήρεις αν δεν βρούμε το άλλο μας μισό.

Η απαισιοδοξία είναι θέμα διάθεσης. Η αισιοδοξία είναι θέμα θέλησης - Émile Chartier (Alain), 1868-1951, Γάλλος φιλόσοφος...
Ο αισιόδοξος τρόπος ζωής και σκέψης είναι το κλειδί για την προσωπική και επαγγελματική επιτυχία και ευτυχία.

Αναρωτιέμαι μερικές φορές. Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία; Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν και άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν το χρόνο που σπαταλούν; - Οδυσσέας Ελύτης

Αλήθεια… Πότε ήταν η τελευταία φορά που εκτίμησες μία όμορφη στιγμή;

Η χαμηλή αυτοεκτίμηση έχει πολλές εκφάνσεις ή συμπεριφορές στις οποίες εθιζόμαστε. Αυτές μπορούν να περιγραφούν ως τα μέσα και οι συνήθειες που αναπτύσσουμε για να αποδράσουμε από τις απαιτήσεις της καθημερινής ζωής. Αποτελούν απλώς ένα άλλοθι που μας επιτρέπει να αποφύγουμε προσωρινά να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα.

Οι γονείς θεωρούνται ως οι πολύτιμοι λίθοι που θα διαμορφώσουν τη προσωπικότητα των παιδιών, τα οποία θα κυριαρχήσουν και θα επιδράσουν στο κόσμο. Ανάλογα με το πώς οι γονείς συμπεριφέρονται προς τα παιδιά τους, ποιες αξίες ενστερνίζονται και αφήνουν ως περιουσία στους νέους καθώς και οι απόψεις και οι αντιλήψεις που τους διακατέχουν για όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής, συμβάλλουν στην συναισθηματική, γνωστική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών.

Όλοι επινοούμε και πλάθουμε μέσα στο κεφάλι μας μια ιστορία για το ποιοι είμαστε. Η ιστορία είναι συνήθως περίπλοκη και πολυδιάστατη. Περιλαμβάνει κάποια βασικά στοιχεία, όπως το όνομά μας, την καταγωγή μας, τη δουλειά που κάνουμε κ.ο.κ.

Διαβάζοντας ένα βιβλίο τις τελευταίες μέρες στους γιους μου σκεφτόμουν πολύ την έννοια της αυτό εκτίμησης, της αυτοπεποίθησης, του άγχους, της θλίψης, των δύσκολων στιγμών που συχνά βιώνουμε, αλλά και των συμμάχων που έχουμε δίπλα μας σε αυτές τις στιγμές.