Πώς ορίζεται η συναισθηματική πείνα;

Ως συναισθηματική πείνα ορίζεται η κατανάλωση φαγητού που προκύπτει όχι από βιολογική πείνα, αλλά ως αποτέλεσμα διάφορων αρνητικών συναισθημάτων, όπως η λύπη, ο θυμός,το άγχος και η ανία. Συχνά, η συγκεκριμένη συμπεριφορά οδηγεί σε ενοχή, ένα ακόμα αρνητικό συναίσθημα και έτσι οδηγούμαστε σε έναν φαύλο κύκλο, που είναι πιθανό να οδηγήσει σε αύξηση του σωματικού βάρους.

Το 1981, η Colette Dowling έγραψε το The Cinderella Complex: Women's Hidden Fear of Independence , ένα βιβλίο που διερεύνησε τους λόγους και τους τρόπους που μια γυναίκα μπορεί να φοβάται να ζήσει μόνη της και να έχει μια έμφυτη επιθυμία να «σωθεί» από έναν άντρα.

Με τον όρο Συνεξάρτηση εννοούμε την περίπτωση, που ένα άτομο είναι συναισθηματικά εξαρτημένο από ένα άλλο άτομο ή αντικείμενο, σε τέτοιο σημείο, που το συνεξαρτημένο άτομο διατηρεί ελάχιστα την ταυτότητα του εαυτού του.
Πότε μπορούμε να καταλάβουμε αν κάποιος είναι συνεξαρτημένος;

Τα άτομα που κάνουν εξαρτητικές σχέσεις σχεδόν ποτέ δεν λένε όχι. Καταλαβαίνουν τους άλλους και έχουν την ικανότητα να κάνουν τους άλλους να νιώθουν όμορφα. Το πρόβλημα είναι ότι το «δόσιμο» είναι μονόπλευρο και τόσο έντονο που ταλαιπωρεί αυτόν που δίνει.

Στη συζήτηση αναφορικά με την συνεπιμέλεια, στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του Οικογενειακού Δικαίου, υπάρχει ο αυθαίρετος αντίλογος από μη ειδικούς, ότι η εναλλασσόμενη κατοικία θα επηρεάσει τη σταθερότητα στην ζωή του παιδιού, καθιστώντας το «περιφερόμενο μπαλάκι» μεταξύ των γονέων.

Ένα φαινόμενο που μπορεί εύκολα να παρατηρήσει κανείς στις μέρες μας, είναι όταν στις ανθρώπινες σχέσεις- τις ερωτικές, τις φιλικές, τις οικογενειακές και ούτω καθεξής- παρουσιάζεται μια σύνδεση εξάρτησης ή προσκόλλησης μεταξύ κάποιων ατόμων.

Ως άνθρωποι όλοι έχουμε την ανάγκη της αγάπης και της συντροφικότητας και την αναζητούμε μέσα από τις προσωπικές μας σχέσεις. Υπάρχουν όμως και τύποι σχέσεων που δε βασίζονται πραγματικά σε αυτές τις ανάγκες αλλά στην ανάγκη της εξάρτησης. Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν ολοκληρωμένοι ζώντας μέσα από τη ζωή του άλλου και προσκολλώντας σε αυτόν/ή.

Τον τελευταίο καιρό γίνεται εκτενής λόγος για τον ρόλο του πατέρα στην οικογένεια και στην ανατροφή των παιδιών. Ο πατέρας και η μητέρα, το ζευγάρι δηλαδή αποτελούν μία ενότητα των οποίων η αγάπη, η τρυφερότητα, οι αξίες, οι αρχές αλλά και ο τρόπος ζωής επηρεάζουν καθοριστικά τον άγραφο χαρτί της ψυχής του παιδιού.

Αναρωτιέσαι γιατί συνεχίζεις να συμπεριφέρεσαι με αυτό τον δυσλειτουργικό τρόπο. Ίσως χρησιμοποίησες το πρώτο σχήμα που ήταν διαθέσιμο στο μυαλό σου, αντί για κάποιο άλλο πιο ωφέλιμο.

Σώμα, κορμί, βάρος, καλούπι · παχύσαρκος, χοντρός, αδύνατος, κοκαλιάρης. Τόσες λέξεις περιγράφουν και προσπαθούν να κατηγοριοποιήσουν τον τύπο του σώματος προσθέτοντας «ετικέτες» σα να πρόκειται για προϊόν προς πώληση. Μήπως τελικά όσο κυνικά κι αν ακούγεται, το σώμα μας αποτελεί μια ιδέα άκρως αξιοποιήσιμη και κερδοφόρα για το χώρο του καταναλωτισμού και του μάρκετινγκ;

Η ομάδα του εξειδικευμένου βιβλιοπωλείου ψυχολογίας της Πύλης μας σας παρουσιάζει τα αγαπημένα βιβλία του αναγνωστικού κοινού του Psychology.gr για τον Αύγουστο του 2020. Βιβλία για την εσωτερική μεταμόρφωση, την κατάθλιψη, την απώλεια, την εστίαση της προσοχής, αλλά και βιβλία πιο εξειδικευμένα όπως οι Θεωρίες προσωπικότητας, αποτέλεσαν γι αυτό το μήνα την αγαπημένη θεματολογία των αναγνωστών μας.

Δείτε αναλυτικά τα βιβλία και αποκτήστε τα από το εξειδικευμένο βιβλιοπωλείο ψυχολογίας της Πύλης μας.

Η ανατροφή ενός παιδιού είναι πολύ σημαντική υπόθεση, στα πλαίσια μιας «υγιούς» οικογένειας, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο που θα συντελέσει στην ομαλή ανάπτυξη του, βασισμένη σε γερά θεμέλια. Το να διαχειρίζεται κανείς έμψυχο υλικό όπως είναι τα παιδιά μας, δεν είναι εύκολη και απλή υπόθεση.

Πολλές φορές στη ζωή μας παλεύουμε με στεναχώριες και προβλήματα αλλά καταφέρνουμε να προχωράμε παρακάτω και στην καλύτερη περίπτωση να μαθαίνουμε από τον πόνο. Πολλοί άνθρωποι, όμως, παραμένουν εγκλωβισμένοι σε έναν κύκλο συνεχούς δυστυχίας επί χρόνια, ίσως και για όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Το μεγαλύτερο μέρος της δυστυχίας τους πηγάζει από δικές τους πεποιθήσεις και συμπεριφορές τις οποίες αρνούνται να εντοπίσουν και να παραδεχθούν.

Πάνε πολλά χρόνια που έχουμε συνηθίσει τα reality shows σαν ένα αναπόσπαστο μέρος της τηλεοπτικής και διαδικτυακής μας πραγματικότητας και δεχόμαστε σχεδόν άβουλα καμιά φορά το δημόσιο εξευτελισμό ανθρώπων που με τη θέληση τους έχουν αποφασίσει να τοποθετήσουν τον εαυτό τους σε θέση αντικειμένου, υπό την κρίση της εκάστοτε επιτροπής αναζήτησης ταλέντων.

H συστηματική άσκηση της προοπτικής μνήμης δύο φορές την εβδομάδα μπορεί να βελτιώσει τις νοητικές λειτουργίες και την καθημερινή λειτουργικότητα σε υγιείς ηλικιωμένους και σε άτομα με ήπιες νοητικές δυσλειτουργίες. Αυτό προκύπτει από τα αποτελέσματα μελέτης ερευνητικής ομάδας της Alzheimer Hellas, η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα περιοδικό «Acta Scientific Medical Sciences».

Όλα τα παιδιά έρχονται σε επαφή με διάφορα είδη ζώων σε κάποια φάση της ζωής τους. Η αντίδραση τους απέναντι σε αυτά τα ζώα παρόλο που υποκινείται από τον αυθορμητισμό τους να τα αγγίξουν, εξαρτάται και από τη στάση των γονέων προς τα ζώα.

Οι εμπειρίες που έχουμε ως παιδιά και ως έφηβοι μπορεί να παίξουν καθοριστικό ρόλο στο να διαστρεβλώσουν την εικόνα που έχουμε για τον ίδιο μας τον εαυτό.

Η αυτοεκτίμηση προκύπτει σταδιακά μέσα από τα βιώματα και τις εμπειρίες που αποκτούμε και μέσα από τη σχέση μας με τους ‘’σημαντικούς άλλους’’ για εμάς που πιθανόν είναι η μητέρα μας, ο πατέρας μας, τα αδέλφια μας, ίσως και κάποιοι φίλοι μας και συνομήλικοι μας.

Πόσες φορές έχουμε ακούσει ανθρώπους που βίωσαν ως παιδιά έντονη αυστηρότητα από τους γονείς τους, ακούγοντας πιο συχνά το ΟΧΙ και το ΜΗ και μια σκανταλιά τους οδηγούσε γρήγορα σε τιμωρία, να λένε τώρα πως οι ίδιοι στην οικογένεια τους θα κάνουν το ακριβώς αντίθετο; Θα είναι, δηλαδή, υπερβολικά χαλαροί για να νιώθουν τα παιδιά ελεύθερα και όχι καταπιεσμένα.

Οι τοξικές σχέσεις αποτελούν μια περίπλοκη και συχνά παραμελημένη πτυχή της ανθρώπινης συντροφικότητας. Παρόλο που η αναγνώριση των χαρακτηριστικών μιας τοξικής σχέσης είναι σημαντική, εξίσου ουσιαστικό είναι να κατανοήσουμε γιατί παραμένουμε σε αυτές.

Δίνεις πάντα μεγάλη αξία στις απόψεις των άλλων; Θέλεις πάντα να ευχαριστείς τους άλλους κι όχι τον εαυτό σου; Γιατί, άραγε, επιζητάμε την αποδοχή των άλλων;