Αλήθειες και μύθοι για τη Συμβουλευτική και την Ψυχοθεραπεία

Ακρόαση άρθρου......

Ακούμε συχνά ότι η βοήθεια από ψυχολόγο κάποιες φορές είναι απαραίτητη. Ίσως έχουμε ακούσει επίσης ότι στην Αμερική ο καθένας έχει και τον προσωπικό του ψυχοθεραπευτή. Κάποιοι από εμάς ίσως να αναρωτιούνται «τί τον χρειάζομαι τον ψυχολόγο;

Τα καταφέρνω και μόνος μου» ή ακόμα ποιό κατηγορηματικά « Τρελός είμαι, να πάω σε ψυχολόγο;». 

Τι από όλα αυτά είναι αλήθεια και τι αγγίζει τα όρια της υπερβολής και του μύθου; Τί είναι τελικά  η Συμβουλευτική και η Ψυχοθεραπεία και σε ποιούς απευθύνεται;

Όλοι οι άνθρωποι αναμφισβήτητα έχουμε την ανάγκη, όταν αισθανόμαστε προβληματισμένοι ή και μπερδεμένοι, όταν μια κατάσταση μας δημιουργεί άγχος, φόβο ή ανασφάλεια, να βρούμε κάποιον που να δεχτεί να μας ακούσει με κατανόηση και ζεστασιά, να μπορέσει να νιώσει τα συναισθήματά μας, όποια κι αν είναι αυτά, χωρίς να μας κριτικάρει ή να μας επικρίνει. Θέλουμε άφοβα να εμπιστευόμαστε τον εσωτερικό μας κόσμο σε κάποιον, ώστε να αισθανόμαστε επιτέλους ότι όντως υπάρχει ένα «αυτί» που πάντα πρόθυμα θα μας ακούσει....

Είναι κοινά αποδεκτό ότι τα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει το άτομο στην σύγχρονη ανταγωνιστική και καταναλωτική κοινωνία, είναι σύνθετα και δαιδαλώδη, και η επίλυσή τους απαιτεί συχνά εξωτερική βοήθεια, ειδικές γνώσεις και σχετική κατάρτιση.

Για τους λόγους αυτούς καθίσταται αναγκαία η ύπαρξη του θεσμού της Συμβουλευτικής ώστε να προλαμβάνονται, να αμβλύνονται και να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά οι επιδράσεις από τον σύγχρονο τρόπο ζωής στην υγεία των ατόμων, και να παρέχεται βοήθεια προς αυτά ώστε να κατανοήσουν τον εαυτό τους, την χαμένη τους ίσως αυτοεκτίμηση και να συνειδητοποιήσουν την όποια δύναμη κρύβεται μέσα τους.

Ειδικότερα η Προσωποκεντρική θεραπεία ως μοναδικό στόχο έχει να δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα και τις συνθήκες αυτές που θα επιτρέψουν και θα διευκολύνουν τον κάθε άνθρωπο να αναπτύσσει όλο και περισσότερο απ' το δυναμικό του, να οδηγηθεί σταδιακά στην αυτονομία και να βιώσει την προσωπική του ετερότητα ως ουσιαστική ελευθερία από κάθε εσωτερικό ή εξωτερικό προκαθορισμό ή όρο. Αυτό επιτυγχάνεται με την ιδιαίτερη παρουσία του Προσωποκεντρικού θεραπευτή και τις ποιότητές του: την Αυθεντικότητα, τη Γνησιότητα, τη Διαφάνεια, την Ενσυναίσθηση, την Άνευ Όρων Αποδοχή.

Οι ποιότητες αυτές του Προσωποκεντρικού θεραπευτή δημιουργούν τις απαραίτητες αλλά και ικανές συνθήκες για ανάπτυξη, διαφοροποίηση, αλλαγή και θεραπεία.