Η ψυχολογία των εξαρτήσεων: Πως να βοηθήσουμε τον εξαρτημένο

Ακρόαση άρθρου......

Κάθε εξάρτηση (π.χ. συναισθηματική εξάρτηση, τζόγος, φαγητό, αλκοόλ, τσιγάρο, ναρκωτικά) δημιουργείται από ψυχικό πόνο ο οποίος δεν είναι υποφερτός και δημιουργεί την ανάγκη για εξωτερίκευση των συναισθημάτων. Οι άνθρωποι που είναι εξαρτημένοι από κάτι, βασίζονται στους άλλους ώστε να καλύψουν τις ανάγκες για αποδοχή του εαυτού τους.

Επειδή δεν νιώθουν αποδοχή και νιώθουν απόρριψη, φοβούνται πολύ την μοναξιά, και προσκολλούνται σε προβληματικές σχέσεις για να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν τον πόνο και τους φόβους τους.

Γι; αυτό ο συναισθηματικά εξαρτημένος άνθρωπος συνεχώς  προσέχει ώστε να λέει αυτά που πρέπει, να κάνει αυτά που πρέπει και να δείχνει όπως πρέπει, προκειμένου να πάρει την αγάπη και την αποδοχή που χρειάζεται.

Η εξάρτηση παρουσιάζεται όταν υπάρχει έλλειψη φυσιολογικών σχέσεων με οικογένεια και φίλους, όταν δεν υπάρχει πνευματική πίστη, δεν υπάρχει πίστη στον εαυτό και δεν υπάρχουν καλές σχέσεις με την κοινότητα. Έτσι ο εξαρτημένος άνθρωπος βρίσκεται να είναι σε σχέσεις με τους άλλους που είναι σχέσεις απομόνωσης, δηλαδή μόνο παίρνει και δεν δίνει, ενώ οι φυσιολογικές σχέσεις είναι αμφίδρομες.

Η εξάρτηση ξεκινάει από κάτι που έγινε και προκάλεσε σοβαρή πληγή στην υπερηφάνεια και στην αυτοεκτίμηση του ανθρώπου η οποία πληγή προκάλεσε σοβαρό ψυχικό πόνο και αισθήματα, λύπης, ντροπής, ενοχής και αναξιότητας για τον εαυτό, τα οποία αισθήματα αποδιοργανώνουν και κατακλύζουν των άνθρωπο ο οποίος λόγω συναισθηματικής ευαισθησίας δεν έχει ψυχικές άμυνες για να αντέξει τα κατακλυσμικά αρνητικά συναισθήματα και να νιώσει θετικά για τον εαυτό του.

Έτσι ο άνθρωπος για να ταμπουρωθεί από την πληγή του κλείνεται στον εαυτό του, νιώθει σαν ένα πληγωμένο μικρό παιδί, ενώ εξαρτάται και δένεται συναισθηματικά από αυτό διότι του δίνει στιγμιαία ανακούφιση από τον ψυχικό πόνο και τον ανεβάζει ψυχολογικά έστω και ψεύτικα (δηλαδή αυτό που κάνει η εξάρτηση), ενώ προσπαθεί να πετάξει από επάνω του και να αρνηθεί τα αρνητικά συναισθήματά του.

Όταν δεν καταφέρνει να εκφράσει και να εξωτερικεύσει τον πόνο του εκνευρίζεται και γίνεται επιθετικός. Στο τέλος η πληγωμένη συνείδησή του μοιράζεται σε 2 μέρη, το ένα υπέρ της εξάρτησης και το άλλο υπέρ του εαυτού.

8 Βήματα βοήθειας για τον εξαρτημένο

• Ακούστε προσεκτικά τον ψυχικό του πόνο με σεβασμό.
• Δώστε όσο περισσότερη ενθάρρυνση μπορείτε και επιβραβεύστε τις θετικές δραστηριότητες (αθλητισμός, καλλιτεχνικά, ψυχαγωγικά, πολιτιστικά)
• Μιλήστε ανοιχτά αλλά και ζεστά για την εξάρτηση, το τι πιστέυει το παιδί για την εξάρτηση (π.χ. το κάνουν όλοι), και επιβραβεύστε τις προσπάθειες, τις αξίες και τις επιτυχίες του.
• Βάλτε δίκαια, πολύ δυνατά και σταθερά όρια στις σχέσεις σας.
• Μάθετε στον άνθρωπο να διεκδικεί τον εαυτό και να αναπτύξει τις αξίες του, να στέκεται αυτόνομος ενώ τον υποστηρίζετε. 
• Μάθετε στο παιδί να αντέχει τις πιέσεις των φίλων.
• Ενωθείτε με άλλους γονείς. Συζητήστε, ανταλλάξτε ιδέες, αναλάβετε πρωτοβουλία, δημιουργήστε ή ενταχθείτε σε υποστηρικτικές ομάδες που θα ενισχύσουν τη στάση σας στο σπίτι. 
• Μάθετε τι να κάνετε, αν υποψιαστείτε ότι υπάρχει πρόβλημα. Ζητήστε βοήθεια. Απευθυνθείτε στους εξειδικευμένους φορείς.