Κάποιες φορές τίποτα δεν πετυχαίνει. Απολύτως τίποτα. Δεν έχει σημασία τι κάνετε, ό,τι αγγίζετε γίνεται χίλια κομμάτια. Όλα πάνε στραβά. Άσχετα από το πόσο σκληρά προσπαθείτε. Και πάλι πάνε στραβά.

Σίγουρα ένα διαζύγιο επιφέρει πολλές αλλαγές τόσο στη ζωή των ενηλίκων όσο και στη ζωή των παιδιών. Αλλαγή περιβάλλοντος, νέοι κανόνες, νέα όρια, αλλαγή ρόλων είναι μερικές από τις συνέπειες του διαζυγίου. Μέχρι να αποκατασταθεί η καθημερινότητα και να οριστεί η επιμέλεια παιδιών, τα πράγματα είναι ρευστά. Συνήθως υπάρχει ένταση και ανησυχία για το τι μέλει γενέσθαι. Ωστόσο υπάρχουν και γονείς που χωρίζουν με κοινή συναίνεση και οι συνθήκες είναι κάπως πιο ήρεμες.

Burn out, λοιπόν, και κάνουμε μία προσπάθεια σε αυτό το άρθρο να το σκεφτούμε λίγο διαφορετικά, να το συσχετίσουμε με την πανδημία και να σκεφτούμε όχι μόνο πώς μας επηρεάζει αλλά και τον τρόπο που μπορεί να επηρεάσει το μέλλον μας.

Η δημιουργία και διατήρηση μιας αρμονικής συντροφικής σχέσης είναι ένα όνειρο για πολλούς. Συμβαδίζει με την πεποίθηση ότι υπάρχει κάπου εκεί έξω, ένα άτομο που αποτελεί το ιδανικό συμπλήρωμά μας, το «άλλο μας μισό». Υπάρχει όμως αυτό το άτομο; Και εάν υπάρχει τι χαρακτηριστικά έχει, εάν τελικά έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Οι επιστήμονες έκαναν μια παρατήρηση κατά τη διάρκεια ενός πειράματος της ανταπόκρισης των μητέρων προς τα μωρά τους. Κι αυτό ήταν το πόσο δύσκολο ήταν για πολλές μαμάδες να μη χαμογελούν όταν κοιτούσαν το μωρό τους. Αυτό δείχνει πόσο ισχυρά είναι τα μηνύματα του βρέφους και πόσο καλά είμαστε προγραμματισμένοι να αντιδρούμε σ’ αυτά.

Η προβολή είναι μια έννοια που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα. Τη γνωρίζουμε ακόμη και αν δεν έχουμε κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία. «Μην προβάλλεις σ’ εμένα τα δικά σου θέματα», μπορεί να μας πει κάποιος.

Tο όνομα που δίνουμε σε μια κατάσταση,είναι η βάση για την ανάπτυξη μιας εποικοδομητικής αντιμετώπισής της, γιατί τα θέματα πρέπει να λύνονται αφού πρώτα προσδιοριστούν.

Μια από τις συνηθέστερες και πιο έντονες ανησυχίες των γονέων είναι η σωματική ανάπτυξη και υγεία των παιδιών τους, την οποία παρατηρούν και εξετάζουν ανάλογα με τη ποσότητα και ποιότητα του φαγητού που αυτά τρώνε. Συνήθως, όμως αυτό μπορεί να γίνει μια καλοβαλμένη παγίδα την οποία οι ίδιοι οι γονείς θέτουν στον εαυτό τους.

Σαμποτάρετε την ευτυχία και την επιτυχία σας; Παλεύετε να κατανοήσετε τον εαυτό σας; Μήπως τα συναισθήματά σας υπαγορεύουν τον τρόπο ζωής σας;

Το βασικό συστατικό των συντροφικών σχέσεων είναι η αγάπη που έχει τις ρίζες της στην επικοινωνία. Την ονομάζω «ουσιαστική αγάπη». Αφορά σε μια αλληλεπίδραση και ανταλλαγή σαφών μηνυμάτων, στην κατανόηση, την αποδοχή, την υπευθυνότητα, τη συνειδητή επιλογή, την ενσυναίσθηση.

Πόσες φορές δεν έχει ειπωθεί σε μια συντροφική σχέση η φράση «Δεν υπάρχει επικοινωνία» και πόσες φορές έχει γίνει ουσιαστική κίνηση προς μια τέτοια κατεύθυνση;

Δίνω και παίρνω – δύο έννοιες τόσο οικείες αλλά και τόσο παρεξηγημένες. Μέσα στη ζωή είναι και το να δίνεις, να προσφέρεις, να βοηθάς, να φροντίζεις και το να παίρνεις, να δέχεσαι βοήθεια, φροντίδα, αγάπη.

Στον χώρο της ψυχολογίας έχουμε συχνά μελετήσει την σχέση του σώματος και της ψυχής. Το σώμα μας θα μπορούσαμε να πούμε πως αποτελεί την ένδειξη ότι το άτομο καταφέρνει ή όχι να ισορροπήσει ανάμεσα στον εσωτερικό και εξωτερικό του κόσμου.

Η απιστία στις μέρες μας συνιστά ένα φαινόμενο, το οποίο προκύπτει αρκετά συχνά μέσα στις σχέσεις, δημιουργώντας μια σειρά προβλημάτων ανάμεσα στους συντρόφους.

Αυτό που αποκαλούμε σήμερα κοινωνική ψυχολογία είναι άμεση απόρροια της Ψυχολογίας των Μαζών του Gustave Le Bon, ο οποίος στα τέλη του 19ου αιώνα δημιούργησε από μόνος του έναν καινούριο κλάδο της ψυχολογικής επιστήμης.

Η αγάπη είναι παράγοντας συναισθηματικής ευεξίας. Είναι πολύ σημαντικό να σημειώσουμε ότι η ανιδιοτελής αγάπη είναι πηγή ψυχικής ενδυνάμωσης και ώθησης επίτευξης των ονείρων και των στόχων που εμφωλεύουν στην καρδιά μας.

Όταν μιλάμε για «νταήδες» και «τραμπούκους» το μυαλό μας πηγαίνει σε σχολικό ή εργασιακό περιβάλλον, όμως μπορεί να υπάρχει εκφοβισμός και ψυχολογική βία και μέσα στις προσωπικές μας σχέσεις.

Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας συμπεριφοράς είναι να νιώθουμε δυστυχισμένοι, πληγωμένοι, παραμελημένοι, ανικανοποίητοι. Έτσι, δημιουργούμε και συντηρούμε μια τοξική σχέση.

Όλοι είμαστε διαφορετικοί. Ο κάθε ένας από εμάς έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, έχει τις δικές του αξίες βαθιά ενσωματωμένες στον χαρακτήρα του. Συμπεριφερόμαστε με συγκεκριμένο τρόπο κι έχουμε μια συγκεκριμένη στάση απέναντι στα ζητήματα ανάλογα και με τις διάφορες εμπειρίες που έχουμε από την οικογένειά μας, από το σχολείο, από τον στενό κύκλο των φίλων μας.

Γιατί μερικοί άνθρωποι σιωπούν, γιατί άλλοι ποτέ δεν σταματούν να μιλούν, γιατί κάποιοι λένε πάντα την αλήθεια, ενώ άλλοι ποτέ;

Μια μορφή σχέσης και σεξουαλικής σύνδεσης μεταξύ δύο ατόμων οποιουδήποτε φύλου αποτελεί η λεγόμενη φιλία με πλεονεκτήματα. Αυτή λοιπόν η αλληλεπίδραση σπάει τα παραδοσιακό μοντέλο των σχέσεων φίλοι ή ερωτικό ζευγάρι, συνδυάζοντας και τα δύο σε μια σχέση.

Γιατί να πάνε όλα καλά, αφού μπορούν να πάνε όλα χάλια; Φτάνει πια με την προκατάληψη ότι όλοι πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι!