Αναρωτιέμαι, άραγε πόσες γενιές αντρών δεν ανατράφηκαν με το κλισέ: «οι άνδρες δεν κλαίνε, μονάχα δακρύζουν…»; Η ευαισθησία, η συμπόνια, η εκδήλωση των συναισθημάτων, αυτά, δηλαδή, που για ένα κορίτσι είναι χάρισμα, ανέκαθεν στο αγόρι θεωρούνταν ελαττώματα και κυρίως «ξένα» και «παράταιρα».