Πότε θα ήταν καλό να αναζητά κάποιος ψυχολογική υποστήριξη;

Ακρόαση άρθρου......

Όλοι μας βιώνουμε ποικίλα συναισθήματα –θετικά και αρνητικά- στις διάφορες φάσεις της ζωής μας. Αυτό είναι κάτι φυσιολογικό. Κάποιες φορές όμως ερχόμαστε αντιμέτωποι με περιόδους κρίσεων και σημαντικών αλλαγών στη ζωή μας (όπως ένας θάνατος, ένα διαζύγιο, μια αρρώστια, ένας χωρισμός, μια απόλυση) που δεν ξέρουμε πώς να τις αντιμετωπίσουμε ή μάς κάνουν να νιώθουμε φοβισμένοι και ανήμποροι.  

Κάποιες  άλλες φορές  παρατηρούμε  στις σχέσεις μας  με δικούς μας ανθρώπους ορισμένες επαναλαμβανόμενες δυσκολίες (π.χ. μπλεκόμαστε σε σχέσεις που δεν μας ικανοποιούν ή στις οποίες δεν νιώθουμε κατανόηση... Ή βάζουμε πάντα τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές μας…) Στις περιπτώσεις αυτές αλλά και γενικότερα, όταν κάποια δύσκολα συναισθήματα (άγχος, θυμός, θλίψη, φόβος, ενοχή…) επιμένουν επί μακρόν και μάς εμποδίζουν να λειτουργήσουμε στην προσωπική, επαγγελματική και κοινωνική μας ζωή, τότε καλό θα ήταν να αναζητήσουμε ψυχοθεραπευτική υποστήριξη.

Ο ρόλος των φίλων και συγγενών στην υποστήριξη μας

Οι φίλοι και οι συγγενείς  με τους οποίους μοιραζόμαστε θέματα που μάς απασχολούν ή συναισθήματα που μάς φορτίζουν ενίοτε αποδεικνύονται σημαντική πηγή στήριξης και ανακούφισης.

Μερικές φορές όμως είναι δύσκολο και για εκείνους να αφήσουν τη δική τους οπτική γωνία και να αντιληφθούν το πρόβλημα ή το συναίσθημα όπως εμείς το βιώνουμε. Άλλες φορές πάλι ,οι φίλοι και οι συγγενείς, παρά τις καλές προθέσεις τους, έχουν την τάση να στρέφουν τη συζήτηση σε δικά τους προβλήματα ή να σπεύδουν να μάς δώσουν κάποια συμβουλή ή κάποια «μαγική συνταγή»  προτού καν προλάβουμε εμείς καλά-καλά να πούμε τί μάς απασχολεί ή πώς αισθανόμαστε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάποιες στιγμές να μένουμε μόνοι με το πρόβλημα μας και να βιώνουμε αισθήματα ντροπής ,αμηχανίας ή ακόμη και απόρριψης κάθε φορά που προσπαθούμε να μιλήσουμε σε κάποιο δικό μας.

Το πλαίσιο της Ψυχοθεραπείας

Σε αντίθεση με τα παραπάνω, στο πλαίσιο της ψυχοθεραπείας μπορούμε να δώσουμε την ευκαιρία στον εαυτό μας να μιλήσουμε με ένα θεραπευτή, ο οποίος είναι εκπαιδευμένος να βάζει κάθε φορά τη δική του οπτική των πραγμάτων στην άκρη και να μπορεί να εστιάζει την προσοχή του στο πώς ο εκάστοτε θεραπευόμενος βιώνει τη δεδομένη στιγμή τον εαυτό του και το πρόβλημα του. Κάτι τέτοιο συχνά μάς βοηθά να αναπτύξουμε νέα οπτική για τον εαυτό μας και για τα θέματα που μάς απασχολούν.   

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως  δεν είναι ντροπή να ζητάμε βοήθεια, όταν τη χρειαζόμαστε. Η μόνη ντροπή είναι να στερούμε από τον εαυτό μας σημαντικές στιγμές της ζωής μας.