Τι νόημα έχει η κατάθλιψη τελικά; Γιατί να μου συμβαίνει; Θέλουμε διακαώς να την εκδιώξουμε από τη ζωή μας και όλο νιώθουμε να μας τρώει λίγο λίγο, κάθε μέρα, σαν τη σκουριά το σίδερο.

Η αγάπη και οι ρομαντικές σχέσεις είναι περίπλοκες για όλους μας. Σε κάθε σχέση αναβιώνουμε την παιδική μας ηλικία είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι.

Αυτό που σίγουρα δεν ξεχνά η μνήμη, είναι οι ενοχές.

Ενοχές γύρω από αδύνατες επιθυμίες, ενοχές για παρελθοντικές εμπειρίες, ενοχές για τον εαυτό μου, ενοχές γύρω από το «καλό παιδί» που υπόσχομαι να είμαι, για πράγματα που αδικούμαι, για τα «θέλω» και τα «πιστεύω» μου, μπερδεμένα συναισθήματα που εγκλωβίζουν την ελευθερία και την ψυχική ηρεμία.

Ότι με δυσκολεύει περισσότερο στην εσωτερική μου ζωή είναι η επιθυμία και από την άλλη ο φόβος να δω με τα ίδια μου τα μάτια το αληθινό μου προσωπείο.

Θες να έχεις τον πραγματικό έλεγχο στη ζωή σου; Θα πρέπει, λοιπόν, να απαρνηθείς την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει. Το άγχος, τα υποθετικά σενάρια για το μέλλον, οι μηρυκασμοί, το αίσθημα της αβεβαιότητας και οι προσδοκίες στροβιλίζουν πάντα γύρω από την ανάγκη να έχουμε τον έλεγχο των πραγμάτων.