Αγαπημένη μου φίλη, γυναίκα εσύ που διαβάζεις αυτή τη στιγμή. Απευθύνομαι σε εσένα που μπορεί να νιώθεις μπερδεμένη, μπορεί να αισθάνεσαι διαφορετική, που δεν έχεις καταφέρει ακόμα να γνωρίσεις καλά τον εαυτό σου, που χρειάζεται να πάρεις την «άδεια» για να μιλήσεις ή για να αποφασίσεις, που φοβάσαι να είσαι ο εαυτός σου και διστάζεις να τολμήσεις.

Γνώθι σαυτόν. Η φράση αυτή αποδίδεται στο Χίλωνα το Λακεδαιμόνιο, έναν από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, είναι χαραγμένη στο μαντείο των Δελφών και χρησιμοποιήθηκε ευρέως από το Σωκράτη. Το νόημά της είναι διαχρονικό και ξεκάθαρο και δηλώνει την πρόκληση, την επιταγή και την αναγκαιότητα του να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.

Πώς μπορούμε να αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε στους εαυτούς μας όπως συμπεριφερόμαστε στους φίλους μας.

Πόσο εύκολα καταφέρνεις να πεις «όχι»; Και αν το κάνεις πόσες από αυτές τις φορές σε έχουν κατακλύσει μετά σκέψεις του τύπου «Μα έκανα καλά;», «Είναι σωστό που αρνήθηκα;», «Πως θα το πάρει αυτό ο άλλος, και αν θυμώσει ή στεναχωρηθεί;».

Είναι αλήθεια ότι η χρήση της δύναμης των λέξεων μπορεί να επιφέρει εκπληκτικά οφέλη στη ζωή μας. Πράγματι, σε μια καθημερινότητα που τρέχει κι εμείς με τη σειρά μας τρέχουμε να την προλάβουμε, συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε τις ίδιες παλιές, χιλιοειπωμένες λέξεις, κατά μέσο όρο, κάθε μέρα.

Τι νόημα έχει η κατάθλιψη τελικά; Γιατί να μου συμβαίνει; Θέλουμε διακαώς να την εκδιώξουμε από τη ζωή μας και όλο νιώθουμε να μας τρώει λίγο λίγο, κάθε μέρα, σαν τη σκουριά το σίδερο.

Μεγαλώνοντας αλλάζουμε, δημιουργούμε νέους στόχους, καινούρια θέλω, συνήθειες και ρουτίνες. Κάπου εκεί ανάμεσα συχνά εισχωρούν -χωρίς πολλές φορές να γίνονται αντιληπτές- σκέψεις, αλλά και συμπεριφορές που στόχο έχουν να σαμποτάρουν τα παραπάνω και μαζί με αυτά και τον ίδιο μας τον εαυτό.

Ο εσωτερικός κριτής του εαυτού μας είναι μια αόρατη, αλλά πανίσχυρη φωνή που διαπερνά κάθε πτυχή της ύπαρξής μας. Αυτή η εσωτερική φωνή, αν και αδιάκριτη στους άλλους, έχει τη δυνατότητα να μας ενθαρρύνει και να μας εμπνέει, αλλά και να μας αποθαρρύνει και να μας περιορίζει.

Όλοι μας έχουμε βρεθεί παγιδευμένοι σε διλήμματα: να χωρίσω, να παραιτηθώ από την δουλειά μου, να συνεχίσω τις σπουδές μου; Σκεπτόμενοι τις πιθανές λύσεις, τα πιθανά υπέρ και κατά της κάθε περίπτωσης παίρνουμε μία απόφαση και προσπαθούμε να διαχειριστούμε όσο καλύτερα μπορούμε τις συνέπειές της.

Οι σκέψεις έχουν αντίκτυπο στον τρόπο που αισθανόμαστε και συμπεριφερόμαστε. Έχουν αντίκτυπο στην υγεία μας, τόσο ψυχικά όσο και οργανικά, αλλά και στον τρόπο που βιώνουμε τη ζωή γενικότερα.

Τα παιδιά κάνουν αυτά που κάνουμε και όχι αυτά που τους λέμε. Αν λοιπόν έχετε τη συνήθεια να τιμωρείτε τον εαυτό σας νοητικά, το παιδί σας είναι πολύ πιθανό να υιοθετήσει την ίδια βλαβερή συνήθεια.

Νομίζω ότι όλοι έχουμε νιώσει κατά καιρούς ότι δεν αξίζουμε. Είμαστε άνθρωποι και παλεύουμε με διάφορα πράγματα καθημερινά, είτε πρόκειται για σοβαρά ζητήματα είτε για λιγότερο σημαντικά. Ωστόσο, υπάρχουν στιγμές που το σκοτάδι μας φαίνεται λίγο πιο σκοτεινό από το συνηθισμένο και νιώθουμε ότι δεν έχουμε σκοπό.