Η λέξη Amok έχει τις ρίζες της σε μία μαλαισιανή διάλεκτο και σημαίνει “αιφνίδια έκρηξη βίας”. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε περί το 1770 για να περιγράψει άτομα, τα οποία ξαφνικά συμπεριφέρονται βίαια, χωρίς προφανή αιτία και σκοτώνουν αδιακρίτως.

Το 1970 ο γιατρός Peter-Paul Heinemann στη μελέτη των αλληλεπιδράσεων μεταξύ ανηλίκων, δανείστηκε τον όρο "mobbin", για να σκιαγραφήσει την επιθετική συμπεριφορά μιας ομάδας απέναντι σε ένα στοχευμένο παιδί.

Όλοι οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας γνωρίζουμε ότι τα όρια είναι εξαιρετικά σημαντικά σε μία ψυχοθεραπευτική σχέση αλλά παρόλα αυτά, πολλές φορές είναι πολύ δύσκολο να τα προσδιορίσουμε, να τα θέσουμε με σαφήνεια και να τα διατηρήσουμε.

Τα τελευταία χρόνια, οι νεότερες γενιές, απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο από το ταμπού και το στίγμα της ψυχικής ασθένειας, προσεγγίζοντας με μία πιο μοντέρνα και ευαίσθητη ματιά το ζήτημα τόσο των προβλημάτων που άπτονται της ψυχικής σφαίρας, όσο και της ψυχοθεραπείας.

Στην πράξη όμως ανακύπτει εύκολα το ερώτημα: τι έχουν στο μυαλό τους οι προσερχόμενοι σε έναν ψυχοθεραπευτή;

I was feeling insecure. You might not love me anymore. I was shivering inside… I didn't mean to hurt you. I'm sorry that I made you cry… I'm just a jealous guy.”