Αποκλίνουσα & Παραβατική συμπεριφορά: Ο όρος αποκλίνουσα συμπεριφορά έχει τις ρίζες του στο ρήμα «αποκλίνω» που σημαίνει ξεφεύγω από την πορεία μου. Πολλές φορές οι όροι «παραβατικότητα» και «εγκληματικότητα» παρουσιάζονται ως συνώνυμοι με εκείνον της αποκλίνουσας, όμως υπάρχουν σοβαρές διαφορές.

Δουλεύοντας με παραβατικούς νέους με συνυπάρχουσες ψυχιατρικές διαταραχές είναι το νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που παρέχεται από το Κέντρο Παιδιού και Εφήβου και την πλατφόρμα www.tete.edu.

Τα τελευταία χρόνια είμαστε μάρτυρες φαινομένων εγκληματικότητας με ανήλικους δράστες. Η αφετηρία τέθηκε με περιστατικά οπαδικής βίας, συνέχισε με την ενδοσχολική βία και κορυφώθηκε με περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας με θύτες ανήλικα μέλη της, τα παιδιά.

Αυξήθηκε κατά 20 με 30%, σε σχέση με την χρονική περίοδο πριν από την πανδημία, η προσέλευση περιστατικών στα εξωτερικά ιατρεία του Παιδοψυχιατρικού Τμήματος του Ιπποκράτειου Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, για διαταραχές συμπεριφοράς και επιθετικότητας.

Οι κοινωνικές ομάδες προκαλούν οι ίδιες την αποκλίνουσα συμπεριφορά με τη θέσπιση κανόνων, των οποίων η παραβίαση συνιστά αποκλίνουσα συμπεριφορά... Σύμφωνα με αυτή την άποψη, η αποκλίνουσα συμπεριφορά δεν είναι μια ιδιότητα της πράξης εκείνου που την εκτελεί, αλλά μια συνέπεια της εφαρμογής κανόνων και κυρώσεων στο πρόσωπο εκείνου που χαρακτηρίζεται από τους άλλους σαν “παραβάτης”.

Το 1970 ο γιατρός Peter-Paul Heinemann στη μελέτη των αλληλεπιδράσεων μεταξύ ανηλίκων, δανείστηκε τον όρο "mobbin", για να σκιαγραφήσει την επιθετική συμπεριφορά μιας ομάδας απέναντι σε ένα στοχευμένο παιδί.