«Η μοναξιά για την ψυχή είναι ότι η πείνα για το σώμα» Μια λέξη, πόσο μάλλον συναισθηματική, ποτέ δεν έρχεται μόνη της. Ακόμα και η λέξη «μοναξιά» χρειάζεται κάποιον που να υποφέρει από αυτήν. Η μοναξιά συνιστά μια υποκειμενική αίσθηση, μοναδική για τον καθένα.

Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ασπιρίνη / παρακεταμόλη, οι στατίνες και τα αντιβιοτικά μπορούν να περιορίσουν τα συμπτώματα της μείζονος κατάθλιψης, αποτελεσματικά και με ασφάλεια. Αυτή η θετική επίδραση, μάλιστα, είναι ακόμη μεγαλύτερη όταν τα αντιφλεγμονώδη χορηγούνται σε άτομα που ήδη ακολουθούν μια αγωγή με αντικαταθλιπτικά, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Έπεσε στα χέρια μου ένα παλιό βιβλίο του Αζίζ Νεσίν, «Ο καφές και η δημοκρατία», και μέσα σε αυτό το βιβλίο το οποίο χαρακτηρίζεται για την αμείλικτη καυστική κριτική στα κακώς κείμενα της χώρας του, βρήκα πολλές ιστορίες που κέντρισαν την προσοχή μου καθώς ένιωσα πολλά κοινά στοιχεία με τα βιώματα πολλών ανθρώπων που συναντώ, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου.

Πολλοί από μας πιστεύουμε ότι το να είμαστε κάποτε λυπημένοι, φοβισμένοι, θυμωμένοι ή απογοητευμένοι μας κάνει αδύναμους και προσπαθούμε να το κρύψουμε από τους άλλους είτε ακόμα και από τον ίδιο μας τον εαυτό. Αποφεύγοντας, όμως, τα αρνητικά μας συναισθήματα είναι σαν να αποφεύγουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας, αφού μέρος του είναι και τα αρνητικά, αλλά και τα θετικά συναισθήματα.  

Τα ανέκφραστα συναισθήματα δεν πεθαίνουν. Θάβονται ζωντανά και είναι θέμα χρόνου να εκδηλωθούν, με τρόπο δυσάρεστο. - Sigmund Freud

«Μην κλαις», «Μη στεναχωριέσαι», «Να είσαι δυνατός», «Μην αγχώνεσαι»… 
Είναι μερικές από τις εκφράσεις των κοντινών μας ανθρώπων που σπεύδουν να μας παρηγορήσουν αν δεν μας δουν χαρούμενους.