Εγώ: Γιατί δε με αφήνεις ήσυχο επιτέλους; Δεν αντέχω άλλο!

Άγχος: Δεν αντέχεις άλλο; Μα τι λες;

Μπορούν οι βιβλιοθήκες να λειτουργήσουν θεραπευτικά στην επούλωση ψυχικών τραυμάτων;

Ο Β. F. Skinner γεννήθηκε το 1904 στη Νέα Υόρκη. Ο ίδιος αναφέρει ότι το οικογενειακό του περιβάλλον υπήρξε ζεστό και γεμάτο αγάπη, και ότι ο ίδιος ήταν καλός μαθητής στο σχολείο και λάτρης των παιχνιδιών που σχετίζονταν με κατασκευές αντικειμένων και εργαλείων. Περίπου την εποχή κατά την οποία ο Skinner γράφτηκε στο κολέγιο, πέθανε ο αδελφός του. Ο Skinner σχολιάζει ότι δεν αισθάνθηκε να τον αγγίζει ιδιαίτερα ο θάνατος του αδερφού του αντίθετα, ένιωσε πολλές ενοχές ακριβώς για το γεγονός ότι δεν συγκινήθηκε από αυτόν.

Γεγονότα που συμβαίνουν είτε σε παιδική ηλικία είτε σε ενήλικη, μας τραυματίζουν ψυχικά και μας συνοδεύουν στην πορεία της ζωής. Εμείς οι ίδιοι περιφέρουμε τα τραύματά μας, σαν Αγιοβασίληδες με δώρα, ελπίζοντας πως ένα διαφορετικό περιβάλλον ή μία νέα ανθρώπινη σχέση θα μας γιατρεύσει από αυτά.

Πολλοί άνθρωποι αναζητούν τον/την σύντροφο που θα τους συντροφεύσει στην πορεία πραγμάτωσης της αυτοεκπληρούμενης προφητείας τους κι ως εκ τούτου ο σημαντικός άλλος μετατρέπεται σε πεδίο άσκησης της επαναβίωσης των τραυματικών εμπειριών ή/και επώδυνων συναισθημάτων. Ο άλλος δηλαδή γίνεται το τραύμα και συνάμα η ευκαιρία να ξαναβιωθεί, μέσα από τη συντροφική σχέση, επιχειρώντας μια τραγική λύση στο αδιέξοδο του βιωμένου πόνου.