Αποτυγχάνοντας πετυχαίνεις

Ακρόαση άρθρου......

Εσύ παίρνεις κάθε χρόνο προαγωγή στη δουλειά σου; Οπότε αφού δεν παίρνεις είναι κάθε χρονιά σου αποτυχημένη; Κάθε χρόνο δουλεύεις προς έναν στόχο; Για να πάρεις προαγωγή, να φροντίσεις την οικογένειά σου, να φροντίσεις το σπίτι σου.

Δεν είναι αποτυχία, αλλά ένα βήμα προς την επιτυχία... 

Πάντα υπάρχουν βήματα. Ο Michael Jordan έπαιξε 15 χρόνια και κατέκτησε 6 πρωταθλήματα. Τα άλλα 9 χρόνια απέτυχε;

Δεν υπάρχει αποτυχία στον αθλητισμό. Υπάρχουν καλές και κακές μέρες. Κάποιες φορές είναι πετυχημένος, κάποιες όχι. Κάποιες φορές είναι η σειρά σου, κάποιες φορές όχι. .. Αυτός είναι ο αθλητισμός. Δεν νικάς πάντα. Φέτος θα νικήσει κάποιος άλλος.

Είχαμε 50 χρόνια να κατακτήσουμε πρωτάθλημα στο Μιλγουόκι. Ήταν 50 χρόνια αποτυχίας; Όχι, απλώς ήταν βήματα προς την επιτυχία...»

Άραγε, αυτά τα λόγια του Γιάννη Αντετοκούμπο μάς βοηθούν να χτίσουμε φιλοσοφία για την επιτυχία ή είναι μία δικαιολογία για την αποτυχία;

Και τελικά, πώς ορίζεται η αποτυχία και πώς ορίζεται η επιτυχία;

Είναι άραγε τα λόγια του μία διαχείριση της αποτυχίας, ή είναι τελικά ένα χτίσιμο φιλοσοφίας ζωής;

Και άραγε, θα μπορούσαμε να την ορίσουμε ως επιτυχημένη αποτυχία;

Έχω χάσει περισσότερα από 9.000 σουτ στην καριέρα μου. Έχω χάσει περίπου 300 παιχνίδια. Με εμπιστεύτηκαν 26 φορές για να δοκιμάσω το σουτ που θα κέρδιζε τον αγώνα και απέτυχα. Έχω αποτύχει ξανά και ξανά και ξανά στη ζωή μου. Και αυτός είναι ο λόγος που πέτυχα - είχε δηλώσει στο παρελθόν ο Michael Jordan.

Και η αλήθεια είναι, ότι τα λόγια του Γιάννη Αντετοκούμπο μου έφεραν στο μυαλό μου τα λόγια του Michael Jordan.

Γιατί, όμως, δεν θυμόμαστε τις αποτυχίες του Michael Jordan; Και άραγε, εκείνος τις θυμάται; Τον επηρέασαν στα επόμενά του παιχνίδια ; Τον σταμάτησαν από το κρίσιμο τελευταίο σουτ του αγώνα; Τον έκαναν να σκέφτεται τον εαυτό σαν αποτυχημένο;

Μάλλον όχι...Μάλλον ποτέ δεν άφησε τον εαυτό του να εστιάσει σε ένα κακό αποτέλεσμα και ποτέ δεν συνέδεσε ένα κακό αποτέλεσμα με το χαρακτηρισμό «αποτυχία ή αποτυχημένος».

Αποτυγχάνοντας, λοιπόν, πετυχαίνουμε

Για ποιο λόγο, όμως, τελικά αθλητές όπως ο Γιάννης Αντετοκούμπο και ο Michael Jordan δίνουν τόση μεγάλη βαρύτητα στην αποτυχία;

Για ποιο λόγο να μην εστιάζουν στο όφελος ενός καλού αποτελέσματος;

Προφανέστατα, γιατί εστιάζουν στο γνωστικό, στο συναισθηματικό και στο ψυχικό όφελος της αποτυχίας. Και γιατί οι αθλητές χτίζουν μία φιλοσοφία, μια νοοτροπία για τη διαχείριση της απώλειας, που πλέον καλούμαστε και εμείς να μάθουμε από αυτό.

Η αλήθεια είναι ότι θα ήταν ιδανικό να είχαμε μία ζωή γεμάτη μόνο με επιτυχίες, όμως ας το σκεφτούμε εναλλακτικά...το πιο πιθανό είναι ότι τις επιτυχίες θα τις ξεχνούσαμε κάποια στιγμή, θα υπήρχαν σαν τρόπαια στη βιβλιοθήκη μας, όμως δεν θα είχαν τίποτα για να μας διδάξουν. Γιατί ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι πλασμένος με τέτοιο τρόπο, που ο αντίκτυπος των αρνητικών γεγονότων είναι μεγαλύτερος από αυτό των θετικών.

Ένα κακό σουτ, μία κακή διαχείριση, μία λανθασμένη επιλογή συντρόφου, μία κακή απόδοση σε μία συνέντευξη επιλογής, μία κακή μέρα στη δουλειά, μία λανθασμένη επιλογή φορέματος, ένας καυγάς με τον καλύτερό μας φίλο, μία υπερκατανάλωση αλκοόλ είναι τελικά εμπειρίες, οι οποίες θα μας συντροφεύσουν για μεγαλύτερο καιρό από μία καλή μέρα.

Το στοίχημα πίσω από το κακό αποτέλεσμα

Το στοίχημα όμως είναι να μην αφήσουμε την αποτυχία να μας κυριεύσει.

Το στοίχημα είναι να διαχειριστούμε τη διάρκεια που θα έχει η απήχηση της αποτυχίας επάνω μας, να μην αφήσουμε την άποψη που θα έχουν οι άλλοι για την κακή μας απόδοση ή για ένα κακό αποτέλεσμα.

Ουσιαστικά, δηλαδή, η πρόκληση είναι να μην αντιμετωπίσουμε το κακό αποτέλεσμα ως μία αποτυχία, αλλά ως μία κακή μέρα και ως ένα βήμα για την επιτυχία.

Η πρόκληση είναι να διαφοροποιήσουμε εμείς οι ίδιοι μέσα μας τον αντίκτυπο της αποτυχίας, να αποφύγουμε τις ταμπέλες και τη δραματοποίηση ενός αποτελέσματος.

Συνεπώς, ο τρόπος με τον οποίο ουσιαστικά θα μεταφράσουμε ένα γεγονός, είναι κυρίαρχος στη δημιουργία των αντίστοιχων συναισθημάτων.

Όμως, ας μην βολευτούμε κιόλας, γιατί η ζώνη άνεσης (comfort zone) θα μπορούσε να είναι κάτι εξίσου πολύ ελκυστικό και δελεαστικό. Η αποτυχία, ή ένα κακό αποτέλεσμα, μπορεί να γίνει το πρώτο σκαλοπάτι για την επιτυχία μόνο αν συνεχίσουμε να δουλεύουμε με τον εαυτό μας, μόνο αν δεν φοβηθούμε τον εαυτό μας, μόνο αν εξακολουθούμε να μαθαίνουμε μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία, μόνο αν συνεχίσουμε να προπονούμαστε, μόνο αν ξεβολευτούμε, μόνο αν δεν αποφύγουμε όσα μας αγχώνουν, μόνο αν δραστηριοποιηθούμε και συμπεριφερθούμε ως πρωταθλητές.

Ας μην τη φοβόμαστε, λοιπόν, την αποτυχία. Ή για να είμαστε πιο ειλικρινείς, ας μην τη θεωρούμε τόσο καταστροφική, όσο θα την είχαμε στο μυαλό μας...

Αποτυγχάνοντας, επιτυγχάνουμε.

Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου

Σολταρίδου Ελένη - Ψυχολόγος

Σολταρίδου Ελένη: έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στον επαγγελματικό κατάλογο ειδικών παρέχονται από τους ίδιους τους ειδικούς, κατά την εγγραφή τους στο σύστημα. Όταν βλέπετε την ένδειξη «έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology”, σημαίνει ότι το Psychology έχει ελέγξει, με email, τηλεφωνικά ή/και με λήψη των σχετικών εγγράφων, τα ακόλουθα στοιχεία:

• Ότι ο ειδικός είναι υπαρκτό πρόσωπο.
• Ότι τα πτυχία οι τίτλοι και οι εξειδικεύσεις που αναφέρει είναι αληθινά.
• Ότι οι πληροφορίες που αναφέρει ισχύουν.

Ψυχολόγος, Msc, με γραφείο σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.  Υποψήφια διδάκτωρ Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Εξειδίκευση στη Διαχείριση Αγχωδών Διαταραχών και στη Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία.

2310.450091

Δείτε όλα τα άρθρα Σελίδα ειδικού