Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι με τον όρο νευρική ανορεξία και την ιδέα ότι η πίεση συμμόρφωσης στα πρότυπα του λεπτού σώματος και της ομορφιάς οδηγεί πολλούς ανθρώπους να λιμοκτονούν για να αποκτήσουν την εικόνα του σώματος που επιθυμούν. Αλλά υπάρχει και η άλλη όψη αυτού του νομίσματος. Το 1997, ο όρος Μυϊκή Δυσμορφική Διαταραχή, αναφερόμενη και ως “bigorexia” επινοήθηκε για να περιγράψει την αναπτυσσόμενη κατάσταση.

H 23η Απριλίου έχει καθιερωθεί διεθνώς από την UNESCO ως Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου, προς τιμήν των Ισπανών συγγραφέων Ίνκα Γκαρθιλάσο ντε λα Βέγκα και Μιγκέλ ντε Θερβάντες, γνωστού και ως Δον Κιχώτη, αλλά και του Άγγλου δραματουργού Ουίλιαμ Σαίξπηρ που έφυγαν από τη ζωή την ίδια ημέρα, στις 23 Απριλίου 1616.

Η βιβλιοθεραπεία έχει να κάνει με τη χρήση των βιβλίων για θεραπευτικούς σκοπούς. Το κατάλληλο γραπτό υλικό ή τα κατάλληλα βιβλία μπορούν  να αποτελέσουν   μέσο  για την επίλυση  απλών προβλημάτων (συναισθηματικών ή συμπεριφορικών), να βοηθήσουν  στη θεραπεία ψυχικών ασθενειών και δυσλειτουργιών και να λειτουργήσουν επικουρικά και συμπληρωματικά σε διάφορες ψυχοθεραπείες.

Όλοι αργά η γρήγορα θα βιώσουμε κάποιες απώλειες από μικρές ως και μεγαλύτερες. Από την απώλεια ενός αγαπημένου αντικειμένου, την απώλεια εργασίας, υγείας,  έως την απώλεια ενός αγαπημένου πρόσωπου. Τα στάδια που περνά κάποιος που βιώνει μια απώλεια, σε γενικές γραμμές είναι τα ίδια για όλους,  παρ’ όλα αυτά ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο ως προ στην ένταση και την διάρκεια τους.

Ένα σημαντικός παράγοντας κινδύνου για τη βρεφική ανορεξία είναι η πρόωρη γέννηση του βρέφους καθώς οι έρευνες αναφέρουν ότι το 19-80% των πρόωρων βρεφών μετά το τέλος της νοσηλείας τους και κατα τη μετάβασή τους στο σπίτι εμφανίζουν προβλήματα διατροφής συμπεριλαμβανομένου της άρνησης φαγητού (Ammaniti, Lucarelli,  Cimino, D’Oliompio & Chatoor, 2010. Bakan, Birmingham & Goldner, 1991. Kay & Tasman, 2006. ).

Για ‘σένα που τελευταία δεν νιώθεις πολύ καλά και δεν ξέρεις το γιατί… (Γράφει η ψυχολόγος Dr. Meg Arroll)

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα πραγματοποιείται συνέδριο για την ψυχική υγεία της γυναίκας. Σκοπός του μεταξύ άλλων είναι η προσπάθεια εδραίωσης στην Ελλάδα ενός εξειδικευμένου επιστημονικού βήματος, όπως ήδη υπάρχει και σε άλλες χώρες, που να προωθεί ζητήματα τα οποία άπτονται όλων των θεμάτων που σχετίζονται με τις γυναίκες σε βιολογικό, ψυχολογικό, κοινωνικό και θεσμικό επίπεδο.

Εκείνη την ημέρα ένοιωθα πιο κουρασμένη από ποτέ. Ένας ανυπόστατος φόβος και μία υπερβολική ανησυχία τάραζαν τη γαλήνη και τη σκέψη μου. Δίχως να το καταλάβω, κουλουριάστηκα στο κρεβάτι μου, πήρα το μαξιλάρι μου και άρχισα να κλαίω. Έκλαιγα σαν ένα μικρό και απροστάτευτο κουταβάκι και δεν μπορούσα να ερμηνεύσω απόλυτα το ‘’γιατί’’.

Η αυτοκτονία στέκεται με αύξηση και δύναμη, απέναντι σε μία κοινωνία, σε μία πολιτική εξουσία που έκανε τα πάντα για να μειώσει την ικανοποίηση από το βιοτικό επίπεδο της ζωής των περισσότερων ανθρώπων. Είναι εκείνη η απελπισία, το αίσθημα της ανημπόριας που ωθεί έναν άνθρωπο να παρατήσει κάθε ελπίδα και διάθεση για ζωή.

Το άρθρο αποτελεί αδειοδοτημένο απόσπασμα από το βιβλίο Βάλε τα όριά σου της Nedra Glover Tawwab που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Τα όρια είναι το κλειδί για υγιέστερες σχέσεις. «Τώρα είσαι ο άντρας του σπιτιού», είπε στον Τζάστιν η μητέρα του μετά το διαζύγιο από τον πατέρα του.

Όχι, εδώ δεν με απατά η μνήμη μου. Δεν ξέρω αν είχα προαίσθημα για αυτό που ζω, όμως το αναβιώνω ανεπιτυχώς. Νιώθω ότι το παρελθόν μπερδεύεται πάλι με το παρόν. Γιατί, εμπλέκομαι στα ίδια λάθη; Γιατί περικυκλώνομαι γύρω από λάθος ανθρώπους; Γιατί, ενώ δεν το θέλω είναι λες και προκαλώ εγώ τη τύχη μου;

Πολλές φορές, το δύσκολο δεν είναι να βρούμε την αγάπη μέσα σε μια σχέση, αλλά να μπορέσουμε να την αντέξουμε και να την αποδεχτούμε.
Η εμπειρία μιας ρομαντικής σχέσης, εκτός από ενθουσιασμό και συναισθήματα ευφορίας, μπορεί να πυροδοτήσει φόβους και άγχη που σχετίζονται με την εγγύτητα.

Έχετε γνωρίσει ποτέ κάποιον- έναν φίλο, ένα μέλος της οικογένειας ή ένα γνωστό- που βρίσκεται σε μια ρομαντική σχέση που δεν είναι υγιής;

Ετησίως 184 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως καταναλώνουν ναρκωτικά. Η χρήση αφορά στην πλειοψηφία τους άνδρες, ίσως λόγω της εμπλοκής πρότυπων ρόλων. Εξ αυτών, 13.2 εκατομμύρια είναι χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Η πλειονότητα πραγματοποιεί την πρώτη επαφή με τις ουσίες σε ηλικία 13 -15 χρόνων. Ως προς τις συνθήκες διαβίωσης, η πλειοψηφία των χρηστών διαμένει με τους γονείς της, ακόμα και μετά τα 30 τους έτη, γεγονός που οδηγεί σε παράταση της εφηβείας και κατ' επέκταση παράταση της εξάρτησης από τον γονέα.

Τα επεισόδια ξεσπάσματος των παιδιών είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της γονικής μέριμνας. Είναι δύσκολο κανείς να τα κατανοήσει, δύσκολο να αποφευχθούν και ακόμα πιο δύσκολο να ανταποκριθούν οι γονείς αποτελεσματικά όταν συμβαίνουν. Και όταν αυτά εμφανίζονται με μεγάλη συχνότητα πέρα από το αναπτυξιακό στάδιο που αναμένονται (συνήθως στα δύο έτη) τότε μπορεί να αποτελέσουν πρόβλημα όχι μόνο για το παιδί αλλά και για τους γονείς που τα υπομένουν.

Ο θυμός είναι ένα από τα φυσικά συναισθήματα που έχουμε μέσα μας και προκαλείται τόσο από εξωτερικούς όσο και από εσωτερικούς παράγοντες. Μπορούμε να θυμώσουμε με καταστάσεις, πρόσωπα, ή ακόμα και με τον ίδιο μας τον εαυτό. Κατά κάποιο τρόπο ο θυμός είναι η αντίδραση μας σε κάτι που την δεδομένη σιγμή αναγνωρίζεται ως απειλή, αντικειμενική ή υποκειμενική, και η εμφάνιση του μας επιτρέπει να αντιδράσουμε σε αυτήν, να την πολεμήσουμε, να αμυνθούμε, να προστατευτούμε.

Η γνωσιακή θεραπεία, βασίζεται στη σημασία της ερμηνείας, καθώς ο καθένας μας αντιλαμβάνεται και κατανοεί με διαφορετικό τρόπο. Ο στόχος είναι η αλλαγή του τρόπου σκέψης (γνωστική αλλαγή), των δυσλειτουργικών πεποιθήσεων και των αυτόματων σκέψεων, με τελικό αποτέλεσμα τη συναισθηματική και συμπεριφορική αλλαγή. 

Ως κλειστό τραύμα κεφαλής ορίζεται το χτύπημα που δέχεται το άτομο στο κεφάλι, χωρίς να υπάρχει εμφανής βλάβη στο κρανίο ή συγκεκριμένο εγκεφαλικό τραύμα. Αυτό το είδος τραύματος συχνά έχει συνέπεια τη μετατόπιση ολόκληρου του εγκεφάλου μέσα στο κρανίο κατά τη διάρκεια του ατυχήματος, προκαλώντας εκτενή βλάβη.

Η Διοίκηση του Γ.Ν.Θ. «Γ. Παπανικολάου» - Ψ.Ν.Θ., Οργανική Μονάδα Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης με γνώμονα το υψηλό αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και αλληλεγγύης προς όλους τους πολίτες της τοπικής και ευρύτερης κοινωνίας της χώρας μας και λαμβάνοντας υπόψη το νέο και εξελισσόμενο περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί υπό το πρίσμα της εμφάνισης του κορόνα ιού (Covid-19), ανακοινώνει τη λειτουργία Τηλεφωνικής Γραμμής Βοήθειας & Συμβουλευτικής & Ψυχολογικής Στήριξης, που θα παρέχεται από το άρτια καταρτισμένο και επιστημονικά έμπειρο προσωπικό του (Ψυχολόγοι) στους ενδιαφερόμενους Πολίτες-Λήπτες Υπηρεσιών Υγείας.

Θα ξεκινήσω αναφέροντας τη θέση της Collete Soler, που αναφέρει πως ο όρος κατάθλιψη στον ενικό αριθμό δεν υφίσταται, γιατί είναι αδύνατο να περιγράψουμε τύπους κατάθλιψης που να έχουν κάποια συνεκτικότητα. Μπορούμε όμως να μιλάμε για καταθλιπτικές καταστάσεις με παραλλαγές.

Έτσι, το άτομο δε χάνει την υποκειμενικότητά του και ταυτόχρονα διατηρείται η προσωπική ιστορία του καθενός και μέσα σε αυτή και τα αίτια της καταθλιπτικής κατάστασης.