Η Φρόσω Φωτεινάκη μας λέει: Και η αγάπη… σε ποιο σπίτι μένει;

Ακρόαση άρθρου......

Ο Ιορδάνης νιώθει στενοχωρημένος από την ημέρα που του είπαν οι γονείς του πως θα πάρουν διαζύγιο. Η Φρόσω Φωτεινάκη μέσα από το νέο της παιδικό βιβλίο μας απαντά στην ερώτηση… όταν οι γονείς χωρίζουν, η αγάπη σε ποιο σπίτι μένει;

1. Πόσο μπορεί να επηρεάσει ένα διαζύγιο τη ζωή ενός παιδιού; Τι θα μπορούσαν να κάνουν οι γονείς ώστε η αλλαγή αυτή να είναι όσο το δυνατό πιο ομαλή;

Το διαζύγιο εμπεριέχει πολλές μικρές και μεγάλες αλλαγές, ανακατατάξεις και αναπροσαρμογές στην καθημερινότητα της οικογένειας, ενώ παράλληλα διακινεί συναισθήματα όπως η θλίψη, ο θυμός, η αγωνία, η ανησυχία ή και η ανακούφιση. Σαφώς και ένα διαζύγιο επηρεάζει τη ζωή του παιδιού, όπως άλλωστε την επηρεάζει κάθε βίωμα και αλλαγή, ωστόσο το πώς και πόσο θα επηρεαστεί ένα παιδί εξαρτάται κατά πολύ από τη συναισθηματική διαχείριση του διαζυγίου στον πυρήνα της οικογένειας αλλά και από τη σχέση των δύο γονιών.

Στις σελίδες του βιβλίου μου Και η αγάπη; Σε ποιο σπίτι μένει; , μέσα από την ιστορία που εκτυλίσσεται, οι γονείς μαθαίνουν την αξία του να μιλάμε αληθινά με τα παιδιά μας για όσα μας συμβαίνουν και για όσα αισθανόμαστε αλλά και την αξία του να δουλεύουμε συνεχώς με τον εαυτό μας, ώστε να μπορούμε να συνδεόμαστε με ωριμότητα με τον άλλο γονιό. Οι συναισθηματικές διεργασίες του διαζυγίου γίνονται πιο ομαλές όταν οι γονείς επενδύουν στη συναισθηματική τους ωρίμανση και ευφυΐα.

2. Τι συμβουλές θα δίνατε στους ίδιους τους γονείς για τη δική τους ψυχική υγεία την περίοδο ενός διαζυγίου;

Με πολλή κατανόηση και ενσυναίσθηση θα αναγνωρίσω πως ο γονιός περνά δύσκολα όταν χωρίζει, καθότι είναι πολλά και δύσκολα τα όσα έχει να διαχειριστεί έως ότου βρει τη νέα του ισορροπία. Ως εκ τούτου, χρειάζεται πολλή αυτοφροντίδα, υποστηρικτικό δίκτυο για να μιλάει, να εκφράζεται ανοιχτά, να μεταβολίζει συναισθήματα, έστω και ελάχιστο χρόνο και χώρο για τον εαυτό του, αυτοαγάπη, αυτοσυμπόνια, και φυσικά ένα χάδι και όχι ένα μαστίγιο για όσα δεν καταφέρνει.

3. Ποιες πιθανές αντιδράσεις μπορούν να περιμένουν οι γονείς από τα παιδιά στην ανακοίνωση ενός διαζυγίου;

Κάθε παιδί, σύμφωνα με την προσωπικότητά του, το ηλικιακό του στάδιο αλλά και το κανάλι επικοινωνίας που έχει χτίσει με τους γονείς του, θα αντιδράσει διαφορετικά. Κάποια παιδιά θα είναι ανέκφραστα, άλλα θα έχουν μια πολύ έντονη αντίδραση, κάποια θα αντιδράσουν «ετεροχρονισμένα» και κάποια θα φορέσουν ένα προσωπείο χαράς για να προστατέψουν τον γονιό, κάνοντας τους πάντες να απορούν «πώς το πήρε τόσο καλά». Όποια και αν είναι η αντίδραση του παιδιού, μείνετε κοντά του, ενθαρρύνετε συζητήσεις, χρησιμοποιήστε το παραμύθι ως οδηγό και εργαλείο επικοινωνίας, προσπαθήστε να συνδεθείτε με το παιδί σας, και φυσικά, αν αισθάνεστε πως δυσκολεύεστε πολύ, πως συναισθηματικά βρίσκεστε σε αδιέξοδο, ζητήστε τη βοήθεια ειδικού.

4. Τι σας οδήγησε να γράψετε για την ιστορία του μικρού Ιορδάνη; Πώς πιστεύετε ότι θα βοηθήσει τα παιδιά αλλά και τους γονείς σε μια τόσο σημαντική αλλαγή;

Το παραμύθι αυτό κλείνει στις σελίδες του τη βιωματική εμπειρία μου ως παιδιού χωρισμένων γονιών σε μια άλλη εποχή, τότε που δεν υπήρχε αυτή η ευαισθητοποίηση σε θέματα ψυχολογίας παιδιού και οικογένειας. Με βεβαιότητα είναι μια ιστορία που έγραψα για το δικό μου εσωτερικό παιδί, που κάποτε βίωσε το διαζύγιο των γονιών του. Ωστόσο μεγάλη έμπνευση αποτελεί και η καθημερινή μου πρακτική στο γραφείο, όπου συναντώ γονείς και παιδιά που δυσκολεύονται συναισθηματικά και που αισθάνομαι πως το παραμύθι μου θα τους βοηθήσει να αντιληφθούν πως η έκφραση της αλήθειας μας, η υποστήριξη μέσα στην οικογένεια, η σύνδεση και η ένωση μάς οχυρώνουν συναισθηματικά στις οικογενειακές δυσκολίες.

5. Βλέπουμε μέσα από την ιστορία ότι η μητέρα ζητά από τον Ιορδάνη να μιλήσει για το πώς αισθάνεται και στη συνέχεια του μεταφέρει τις δικές της σκέψεις. Πώς θα μπορούσαν οι γονείς να χτίσουν μια τέτοιου είδους επικοινωνία με τα παιδιά τους; Ποια τα οφέλη;

Το κανάλι επικοινωνίας με τα παιδιά μας χτίζεται από την πρώτη στιγμή της συνύπαρξής μας, και φυσικά ορίζεται από την ικανότητά μας ως ενηλίκων να εκφραζόμαστε ανοιχτά για όσα νιώθουμε, να συζητάμε με τα παιδιά μας για τα συναισθήματα, να τα ονοματίζουμε, να τους δίνουμε αξία, να τα ελευθερώνουμε και να τα επιτρέπουμε. Οι γονείς διδάσκουμε μέσα από αυτό που είμαστε και όχι από αυτό που λέμε. Αισθανθείτε, κλάψτε, ζητήστε συγγνώμη, συνδεθείτε αληθινά με τα παιδιά σας και θα αρχίσετε να παίρνετε πίσω τη δική τους συναισθηματική αλήθεια, μια αλήθεια που θα μπορείτε να επεξεργαστείτε παρέα, συνδεδεμένοι και ενωμένοι.

Το σπουδαιότερο όφελος είναι η συναισθηματική σύνδεση με το παιδί, η δημιουργία ενός ασφαλούς καταφυγίου όπου μαζί μπορούμε να επεξεργαστούμε και να αντιμετωπίσουμε ό,τι μας συμβαίνει, ενός καταφυγίου που εσωτερικεύεται από το παιδί με ένα παντοτινό αίσθημα ασφάλειας, ανθεκτικότητας και εμπιστοσύνης στον εαυτό.

Και η αγάπη; Σε ποιο σπίτι μένει; Φρόσω Φωτεινάκη, Συμβουλευτική Ψυχολόγος MBACP. Αποκτήστε το βιβλίο από τις εκδόσεις Διόπτρα!

6. Στο παραμύθι σας μεταξύ άλλων βλέπουμε και τη σχέση ανάμεσα σε δύο αδέρφια και το πώς βιώνουν μαζί το διαζύγιο. Τι αλλάζει για ένα μοναχοπαίδι; Πρέπει οι γονείς να προσέξουν κάτι παραπάνω;

Η αδερφική σχέση στο παραμύθι λειτουργεί σαν καταφύγιο, συμβολίζει όμως ουσιαστικά την κάθε σχέση αγάπης που λειτουργεί σαν καταφύγιο στις δύσκολες στιγμές μας. Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να μιλούν, να μοιράζονται, να δείχνουν τα συναισθήματά τους, όσο ευάλωτα και αν νιώθουν. Συχνά οι γονείς για να «προστατεύσουν» τα παιδιά τους τα εκπαιδεύουν να κρύβονται, να παριστάνουν τα δυνατά, να μη μοιράζονται την αλήθεια τους. Μόνο που έτσι εκπαιδεύονται στη μοναξιά, στην έλλειψη αυθεντικότητας, στην εγκατάλειψη του εαυτού. Με αδέρφια ή χωρίς, ας μαθαίνουμε στα παιδιά μας να σχηματίζουν σχέσεις αλήθειας και αγάπης με τον εαυτό τους και τους άλλους, γιατί αυτά είναι τα ασφαλή και ακλόνητα καταφύγιά μας.

7. Η όμορφη εικονογράφηση του βιβλίου σας δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητη. Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας αυτή.

Η Little Miss Grumpy, κατά κόσμον Μαρία Παγκάλου, έντυσε με τις μοναδικές της εικόνες μια ιστορία που πραγματεύεται δύσκολα, ευάλωτα συναισθήματα. Μας οδήγησε από το σκοτάδι στο φως, από τη βροχή και τη συννεφιά στο ουράνιο τόξο, ενώ έδωσε σάρκα και οστά σε ήρωες που μιλάνε με τα μάτια, σε εικόνες που διηγούνται από μόνες τους μια ιστορία – πάρτε για παράδειγμα την εικόνα με την σχολική σάκα του Ιορδάνη που ξεχειλίζει από τα πράγματα που προσπαθεί να χωρέσει για να πάει στον μπαμπά του για Σαββατοκύριακο!

Η δουλειά της σε αυτό το παραμύθι με συγκινεί, την ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για αυτή τη συνεργασία!