Υπάρχει μια σιωπηλή τραγωδία που εκτυλίσσεται σήμερα στα σπίτια μας και αφορά τα παιδιά μας. Τα παιδιά μας βρίσκονται σε μια συναισθηματική κατάσταση, καταστροφική. Τα τελευταία 15 χρόνια έχουμε πλήθος στοιχείων για την οξυμένη και επίμονη αύξησης παιδικής ψυχασθένειας που τώρα έχει φτάσει σε αναλογίες επιδημίας!

Τοξικοί άνθρωποι! Πόση κουβέντα γίνεται σήμερα γύρω από τους τοξικούς ανθρώπους... και πόσα αποφθέγματα, γνωμικά υπάρχουν... και πόσο εύκολα συμβουλεύουμε «βγάλτε τους από τη ζωή σας»… Τι γίνεται όταν αυτοί οι τοξικοί άνθρωποι τελικά είναι γονείς μας; Ή στη χειρότερη περίπτωση... τι γίνεται όταν είμαστε εμείς οι ίδιοι τοξικοί γονείς στα παιδιά μας;

Λέει ο Χόρχε Μπουκάι (2012, p.36-37): «Μπαμπά … μπαμπά… Ήμουν πριν με τον Ουγίτο, που μάλωσε με τον μπαμπά του…»
«Και γιατί μάλωσε με τον μπαμπά του;»

Ο Αβραάμ Μάσλοου ήταν Αμερικανός ψυχολόγος ο οποίος έμεινε γνωστός για τη θεωρία ιεράρχησης των αναγκών που υποστηρίζει ότι υπάρχουν πέντε επίπεδα αναγκών, από τα οποία εξαρτάται όλη σχεδόν η συμπεριφορά μας.

Η γονική αποξένωση είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια διαδικασία, με την οποία ένας γονιός προσπαθεί να κάνει το παιδί να απορρίψει, να φοβάται ή να αποφύγει την επαφή με τον άλλο γονιό.

Τα παιδιά μαθαίνουν να συμπεριφέρονται παρατηρώντας πως αντιδρούν οι γονείς τους την ώρα του φαγητού. Μαθαίνουν να παρατηρούν πώς κάθονται στο τραπέζι, πώς τρώνε, τι τρώνε, πώς μιλούν μεταξύ τους και πώς συμπεριφέρονται στο τραπέζι.

Θέλω να κάνω το καλύτερο για το παιδί μου. Θέλω να είναι ευτυχισμένο, δυνατό, ανεξάρτητο, ισορροπημένο. Θέλω να έχει αυτοπεποίθηση, να θέτει στόχους και να τους κατακτά, να είναι κοινωνικά καλλιεργημένο, να αγαπά τον εαυτό του, να δρα με ελευθερία και σεβασμό προς το ίδιο και τους συνανθρώπους του. Θέλω, θέλω, θέλω…

Οι τρεις πιο συνηθισμένες προσεγγίσεις στην προσπάθεια καθοδήγησης της συμπεριφοράς ενός παιδιού είναι: η αυστηρότητα, η επιείκεια και η συνεργασία. Το άρθρο που ακολουθεί, αποτελεί απόσπασμα από το "βιβλίο που θα ήθελες να είχαν διαβάσει οι γονείς σου".

Καμιά φορά οι οικογένειες έχουν μυστικά, τα οποία είναι στην ουσία ψέματα. Μπορεί να μη σας περνάει από το μυαλό να το δείτε έτσι. Μπορεί να πιστεύετε ότι κρατάτε μυστικές κάποιες πληροφορίες τις οποίες το παιδί δε χρειάζεται να ξέρει για το καλό του.

Εάν κάποιος σας ρωτούσε τι επιθυμείτε για το παιδί σας, πιθανότατα θα απαντούσατε να είναι ευτυχισμένο. Δεν είναι κακό να θέλεις τα παιδιά σου να έχουν την ικανότητα να γίνουν ευτυχισμένα. Αλλά μήπως έχουμε επενδύσει πάρα πολύ στην ιδέα του ευτυχισμένου, στην εικόνα της τέλειας οικογένειας που περνάει υπέροχα παίζοντας στο λιβάδι ή κάνοντας πικνικ ανάμεσα στα αγριολούλουδα;

Ο Σαλβαδόρ Νταλί όταν ήταν ακόμα μαθητής, πήρε φόρα μια μέρα και έπεσε με το κεφάλι πάνω σε μια μαρμάρινη κολόνα, τραυματίζοντας τον εαυτό του σοβαρά. Όταν τον ρώτησαν γιατί το έκανε αυτό, εκείνος απάντησε διότι δεν του έδινε κανείς σημασία.

google news iconΤο Psychology.gr είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε πρόσβαση στην αρθρογραφία και άμεση ενημέρωση για έρευνες ψυχολογίας και θέματα ψυχικής υγείας: Psychology.gr - Google News

Ακολουθήστε το PSYCHOLOGY.GR στο Youtube για δωρεάν σεμινάρια και στο Facebook για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα ψυχολογίας & αυτοβελτίωσης.

Συμβουλευτική Γονέων: Άρθρα

Εξειδικευμένοι Συνεργάτες

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα