Η δοκιμασία για μιας πρώτης τάξεως ευφυΐα είναι η ικανότητα να συγκρατείς δύο αντίθετες ιδέες στο μυαλό, ταυτόχρονα (F.Fitzgerald)
Η διπολική σκέψη αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα με βάση τη διχοτόμηση. Η διευθέτηση του εσωτερικού μας κόσμου στηρίζεται στη διχοτόμηση. Η αποτελεσματική λειτουργία της επομένως, αποτελεί προαπαιτούμενο της μεταγενέστερης απαρτίωσης και θεμέλιο της κριτικής λειτουργίας της νόησης.

Το καταθλιπτικό άτομο αισθάνεται ένα εσωτερικό κενό, υπαρξιακή απόγνωση και ότι τίποτα δεν έχει νόημα.
Η καταθλιπτική διαταραχή χαρακτηρίζεται κυρίως από συναίσθημα λύπης, αλλά και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που μπορεί να βάλει κανείς με το νου του: άγχος και συναισθήματα ενοχής, τύψεις, θυμός, μίσος, ανία, κούραση, απελπισία, θλίψη μάλλον παρά λύπη, επίσης φόβος, συναισθήματα που δηλώνουν ψυχικό πόνο και απαισιοδοξία.

Πριν την έλευση της ψηφιακής εποχής, η εξερεύνηση του σχηματισμού και της έννοιας του Εαυτού αναγόταν, κατά βάση, στην πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπίδραση.

Όλο και περισσότερες μελέτες υποδεικνύουν ότι το είδος προσκόλλησης που μας έχει σμιλεύσει, καθορίζει τον τρόπο που προσεγγίζουμε και σχετιζόμαστε ερωτικά και την ποιότητα των συναισθηματικών μας σχέσεων. Η θεωρία προσκόλλησης υποστηρίζει πως η αναζήτηση και διατήρηση συναισθηματικής σύνδεσης είναι έμφυτη και πρωτογενής βιολογική αρχή καθ΄όλη τη διάρκεια της ζωής μας.

Μορφές προσκόλλησης και σεξ

Η ασφαλής σύνδεση διευκολύνει τη «χαλαρή και ευχάριστη» σεξουαλική εμπειρία. Ο ασφαλής εραστής μπορεί να πει ανοιχτά και να ζητήσει αυτό που θέλει, έχει περισσότερη κατανόηση, ανταποκρίνεται στις ανάγκες του άλλου, εξερευνά και αποζητά τη σωματική και συναισθηματική οικειότητα.