Πόσο γνώριμη είναι η εικόνα του να γυρνάς το βράδυ στο σπίτι, πτώμα από τη δουλειά και να λιώνεις απλά στον καναπέ παρέα με μια σακούλα πατατάκια, σοκολάτες και όλες αυτές τις ανθυγιεινές λιχουδιές; Πολύ συνηθισμένη, σωστά;

Η κριτική στην εξωτερική εμφάνιση παρατηρείται έντονα στην καθημερινότητα καλλιεργώντας ένα κλίμα που ευνοεί την εκδήλωση διατροφικών διαταραχών, όπως η συναισθηματική υπερφαγία, η οποία σχετίζεται με το body shaming.

Είναι γεγονός πως η ικανότητα των αντρών να αποδεχτούν τις παθολογικές τους διατροφικές συμπεριφορές και να αναζητήσουν θεραπεία περιορίζεται, καθώς αυτές θεωρούνται από πολλούς ως κατεξοχήν γυναικείο θέμα. Αν και η σχέση υπερφαγίας στους άντρες φαίνεται να διαφοροποιείται από τις γυναίκες (προστίθεται ο ρόλος των θετικών και όχι μόνο των αρνητικών βιωμάτων), οι απόψεις στον ερευνητικό χώρο φαίνεται διίστανται λόγω της υποεκπροσόπησης του αντρικού πληθυσμού σε τέτοιες έρευνες.

Νιώθεις πως κάτι δεν πάει καλά και παραμένεις σε μια κατάσταση που σε κάνει να αμφιβάλλεις για τον ίδιο σου τον εαυτό. Αναρωτιέσαι για το κατά πόσο βλέπεις ορθά τα πράγματα, αμφισβητείς τη λογική σκέψη σου, προβληματίζεσαι και κινείσαι με ανασφάλεια σε ένα ομιχλώδες τοπίο φόβου, αμφιβολίας και σύγχυσης που μόνο εντάσεις και θλίψη σού προκαλεί. 

Η συναισθησία είναι ένα σπάνιο φαινόμενο, όπου η ιδιότητα ενός ερεθίσματος είναι σε θέση να προκαλέσει την έναρξη μίας δεύτερης εμπειρίας που δεν παρουσιάζει στοιχεία σύνδεσης με την πρώτη. Για παράδειγμα, κατά το φαινόμενο της λεξιλογικής - γευστικής συναισθησίας, οι λέξεις «ξυπνούν» στο άτομο εμπειρίες γεύσεων (Ward και Simner, 2003).