Χρήμα και ευτυχία

Ακρόαση άρθρου......

Δεν ξέρω κατά πόσο είναι κομψό να γράψω ένα κείμενο που άπτεται για τη σχέση του χρήματος με την ευτυχία σε μία εποχή που χιλιάδες συνάνθρωποί μας  - και εγώ η ίδια , φυσικά-βαλλόμαστε από την οικονομική κρίση, σε μία εποχή που η έλλειψη ικανοποίησης από το βιοτικό επίπεδο, η ανέχεια και η ανησυχία για το αύριο , χτυπάνε κόκκινο.

Όντως, το σκέφτηκα για αρκετή ώρα και , ομολογώ, ότι στην αρχή το θεώρησα και άκομψο και ασεβές. Στο τέλος όμως αποφάσισα να το γράψω, επειδή θεώρησα ότι οι περιστάσεις και η εποχή αυτή είναι συνάμα και οι καταλληλότερες.

Η φτώχεια είναι η χειρότερη μορφή βίας, έλεγε η Μητέρα Τερέζα. Και ναι, το χρήμα σε μεγάλο βαθμό συνδράμει στη βελτίωση της ζωής , μέσω αυτού ένας άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει καλύτερη μόρφωση, να καλύψει τις απαραίτητες βιοτικές του ανάγκες, απαλλάσσεται , σε μεγάλο βαθμό, από το άγχος και την ανησυχία του αύριο. Το χρήμα δίνει την ευκαιρία σε κάθε άνθρωπο να ελιχθεί, να μπορέσει να κυνηγήσει με μεγαλύτερη ευχέρεια και ευκολία τα όνειρά του , χωρίς την πίεση και το άγχος. Βοηθάει στη διευκόλυνση των οικογενειακών σχέσεων , διότι πολλές φορές, η έλλειψή του συνδέεται, δυστυχώς, με οικογενειακές προστριβές, εντάσεις και αψιμαχίες.

Και αυτή , είναι η θετική πλευρά του. Τι γίνεται όμως όταν το χρήμα αντικαταστήσει ανθρώπινες αξίες και αντί να είναι ένα μέσο διευκόλυνσης της ζωής γίνεται ο αυτοσκοπός της; Η αρνητική πλευρά του χρήματος είναι το θέμα το οποίο διερευνά το κείμενό μου αυτό και σε αυτό θέλω και σκοπεύω να επικεντρωθώ. Το χρήμα ωθεί τους ανθρώπους πολλές φορές σε ακραίες συμπεριφορές, καταργεί την έννοια, σημασία της ηθικής, διχάζει και καταργεί τις πνευματικές αξίες της ζωής, κάνοντας την απόκτησή του μοναδικό σκοπό της ζωής.  Σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, από τις απαρχές μέχρι σήμερα, υπάρχουν τρανταχτά παραδείγματα ανθρώπων που για λίγα χρήματα ξεπούλησαν κάθε ψήγμα ηθικής. Ίσως γιατί η λανθασμένη εκτίμησή τους για τις ανθρώπινες αξίες, τους έκανε να θεωρούν ότι η ευτυχία τους θα εξαρτάται από μπλε, πράσινα και κόκκινα χαρτονομίσματα. Γιατί έβαλαν στη θέση της φιλίας, της συντροφιάς, της οικογένειας, της αγάπης, της ζεστής αγκαλιάς  και χειραψίας, χαρτονομίσματα. Μπλε, κόκκινα, κίτρινα, πράσινα….

Οφείλουμε, βεβαίως, να τονίσουμε ότι δεν ευθύνεται το ίδιο το χρήμα αυτό καθεαυτό για τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι πολλές φορές το μεταχειρίζονται. Όχι, η ευθύνη απορρέει καθαρά και μόνο από αυτούς που το κρατούν στα χέρια τους. Και ναι, το χρήμα μπορεί να σου δώσει την ευκαιρία να βοηθήσεις και να ευεργετήσεις ακόμα, αλλά μπορεί και να σε οδηγήσει, όταν είσαι τυφλωμένος από απληστία, μπορεί να τον οδηγήσει ακόμα και σε εγκληματικές ενέργειες.

Η ευτυχία του ανθρώπου έχει, φυσικά, και μία βάση υλική και αυτήν εκπροσωπεί το χρήμα. Όμως έπεται, δεν προηγείται και δεν άγεται πριν από κάθε τι. Γιατί, όπως διάβασα κάποτε: Μερικοί άνθρωποι είναι τόσο φτωχοί έχουν μόνο χρήματα.

ΥΣ: Τελικά, το έγραψα χωρίς τύψεις….