Τα ανέκφραστα συναισθήματα δεν πεθαίνουν. Θάβονται ζωντανά και είναι θέμα χρόνου να εκδηλωθούν, με τρόπο δυσάρεστο. - Sigmund Freud

«Μην κλαις», «Μη στεναχωριέσαι», «Να είσαι δυνατός», «Μην αγχώνεσαι»… 
Είναι μερικές από τις εκφράσεις των κοντινών μας ανθρώπων που σπεύδουν να μας παρηγορήσουν αν δεν μας δουν χαρούμενους.

Τι συμβαίνει στον οργανισμό μας όταν θυμώνουμε, όταν φοβόμαστε, όταν μένουμε έκπληκτοι και όταν… αηδιάζουμε; Τι συμβαίνει με το λογικό και το συναισθηματικό μυαλό μας;

Το πένθος συνιστά αναμφίβολα μια τραυματική εμπειρία για το άτομο που το βιώνει, μολονότι είναι μια εμπειρία ξεχωριστή. Είναι αποχωρισμός, οδυνηρός και συγχρόνως πανανθρώπινος. Την ίδια στιγμή, χαρακτηρίζεται από κάποια πολύ συγκεκριμένα γνωρίσματα, όπως η θλίψη, ο θυμός και οι ενοχές σε συναισθηματικό επίπεδο και ενίοτε αντιδράσεις του σώματος, που παρατηρούνται, ως αποτέλεσμα της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου. 

Γράφει ο Arun Gandhi: Θα σας μιλήσω για τον παππού μου. Για μένα, δεν ήταν ο σπουδαίος Μαχάτμα Γκάντι που σεβόταν ολόκληρος ο κόσμος, μόνο ο «Μπάπου», ο ευγενικός παππούς για τον οποίο μου μιλούσαν συχνά οι γονείς μου.

Ένα τέρας μοιάζει ο θυμός. Ένα θηρίο που απειλεί να κατασπαράξει σε ανυποψίαστο χρόνο κι εμάς και τoυς αγαπημένους μας και από το οποίο συχνά μοιάζει αδύνατον να απαλλαγούμε. «Η αιτία του θυμού είναι η προσκόλληση στις επιθυμίες μας» λένε οι μύστες της Ανατολής και η οπτική τους δεν είναι πολύ μακριά από την σύγχρονη ψυχολογία. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Τι είναι λοιπόν δύσκολη μητέρα; Ο καλύτερος ορισμός θα μπορούσε να είναι ο εξής: Δύσκολη μητέρα ορίζεται εκείνη που φέρνει το παιδί της να αντιμετωπίσει το εξής δίλημμα: Ή θα διατηρήσει τη σχέση μαζί της με τους δικούς της όρους ή θα απορριφθεί (το παιδί).

Το συναίσθημα του θυμού

Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό και υγιές συναίσθημα, το οποίο δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως καλό ή κακό. Όπως και κάθε άλλο συναίσθημα που προκαλεί δυσφορία, ο θυμός εκδηλώνεται όταν ερμηνεύουμε μια κατάσταση ως θλιβερή, ανησυχητική, άδική ή απειλητική και καλούμαστε να αντιδράσουμε αναλόγως.

Οι ερωτικές σχέσεις ανέκαθεν μας απασχολούσαν και θα μας απασχολούν ακριβώς λόγω της οικουμενικής μας ανάγκης, η οποία προκύπτει εξυπηρετώντας βασικούς παράγοντες επιβίωσης. Ωστόσο, οι ερωτικές σχέσεις είναι περίπλοκες, καθώς οι εμπλεκόμενοί τους βιώνουν την κοινή τους πραγματικότητα ερμηνεύοντάς την διαφορετικά, αυτό δηλαδή που αλλιώς συναντάται ως “ο νους των άλλων”.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εντός ή εκτός θεραπευτικού πλαισίου εκφράζουν την ανάγκη τους για περισσότερο αυτοέλεγχο.
Και όχι άδικα..! Καθώς, όπως έχει αναφερθεί και από πρόσφατες έρευνες ο αυτοέλεγχος είναι σε διπλάσιο βαθμό σημαντικότερος από την νοημοσύνη ως προς την πρόβλεψη της επιτυχίας ενός ατόμου στην ενήλικη του ζωή.

Το άρθρο αυτό ξεκίνησε σαν μία εργασία που δουλεύαμε με μία θεραπευόμενή μου. Κατέληξε ένα γράμμα προς τον εαυτό της επτά μήνες μετά το χωρισμό της, θέλοντας να υπενθυμίσει στον εαυτό της ότι εξακολουθεί να φοβάται. Τι όμως.. ? Και πως μπορεί αυτό το γράμμα να κινητοποιήσει γυναίκες σαν την θεραπευόμενή μου; Τι κρύβεται τελικά πίσω από έναν χωρισμό και από την δυσκολία μας να τον αποδεχτούμε;

Κρίση ονομάζεται οποιαδήποτε κατάσταση "κινδύνου και μεγάλης δυσκολίας", η οποία συχνά έχει έναν αντίκτυπο τόσο στους πάσχοντες όσο και στον κοινωνικό περίγυρο. Η εμπειρία μιας κρίσης και η αντιμετώπιση αυτής, μπορεί να γίνει ακόμη και καθοριστική για συγκεκριμένα σημεία της ζωής ενός ανθρώπου.

Οι ψυχοφυσιολογικές διαταραχές είναι διαταραχές με καθαρά σωματικά συμπτώματα, τα οποία μπορεί να συνδέονται με βλάβη των ιστών που συνήθως αφορούν ένα σύστημα οργάνων και που μπορεί να προκληθούν ή να επιδεινωθούν από ψυχολογικούς παράγοντες, όπως το στρες και τα αρνητικά συναισθήματα.

Παρακάτω είναι ένα νοητικό παιχνίδι, το οποίο, εσύ, που τώρα το διαβάζεις μπορεις να το παίξεις νοητικώς όσο διαβάζεις τις ερωτήσεις, δίνοντας τις δικές σου απαντήσεις.