H Λογικοθυμική Θεραπεία (ΛΘΘ) στηρίζεται σε ένα πλαίσιο φιλοσοφικών θεωριών περισσότερο, ίσως, από κάθε άλλο σύστημα ψυχοθεραπείας. Ο Albert Ellis (1913-2007), Πατέρας της ΛΘΘ, στήριξε τη δομή της ψυχοθεραπείας στον Στωϊκό φιλόσοφο του 1^ου αιώνα π.Χ. Επίκτητο.

Ως Λοχεία (pospartum) ορίζεται, κατά κανόνα η περίοδος 1-έτους μετά τον τοκετό. Αποτελεί διάστημα μεγάλης ευαλωτότητας για την ψυχική υγεία της γυναίκας: ενδεικτικά αναφέρεται ότι το 13% όλων των εισαγωγών σε ψυχιατρικές κλινικές γίνεται κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου. Επίσης ο κίνδυνος για αυτοκτονία είναι 70 φορές μεγαλύτερος συγκριτικά με την περίοδο της υπόλοιπης ζωής της γυναίκας.

Εδώ και καιρό έχει ανοίξει μία συζήτηση σχετικά με το χρόνο που απαιτείται ώστε η ψυχολογική θεραπεία να εκφραστεί και να ολοκληρωθεί. Παρά το γεγονός ότι οι κλασσικές ψυχολογικές προσεγγίσεις προσφέρουν σημαντικά οφέλη, δεν είναι λίγοι οι θεραπευόμενοι οι οποίοι εκφράζουν παράπονα αναφορικά με το μεγάλο χρονικό διάστημα που απαιτείται για την εμφάνιση των πρώτων θετικών αποτελεσμάτων.

Όταν ένας άνθρωπος βρεθεί εκτεθειμένος σε ένα ιδιαιτέρως τραυματικό γεγονός, είναι πολύ πιθανό να παρουσιάσει άμεσα διαταραχή μετατραυματικού στρες. Ένα τραυματικό γεγονός, θα μπορούσε να είναι η σωματική κακοποίηση, ένας σοβαρός τραυματισμός, ένα ατύχημα ή μία καταστροφή από ένα φυσικό φαινόμενο, όπως, ο σεισμός.

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει αυτή την προτροπή για την αποφυγή περαιτέρω προβλημάτων υγείας.Το στρες μας λένε οι ειδικοί κάνει κακό στην υγεία για αυτό θα πρέπει να μην αγχώνεστε για να είστε υγιείς ψυχικά και σωματικά. Δεν μας λένε όμως πως θα το κάνουμε αυτό ή στην καλύτερη των περιπτώσεων μας δίνουν ασκήσεις χαλάρωσης και καλής αναπνοής.

Πολλά λέγονται και γράφονται για την ψυχοθεραπεία. Τα οφέλη της, ο τρόπος που μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου, τα θέματα που μπορείς να δουλέψεις, η αναγκαιότητα της τα τελευταία χρόνια είναι κάποια μόνο από αυτά.

Η αλήθεια είναι ότι συχνά δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε την ψυχοθεραπεία και την αναγκαιότητά της. Νομίζω ότι, μάλλον, τη φοβόμαστε. Τη φοβόμαστε, γιατί έχουμε συνηθίσει σε συγκεκριμένες καταστάσεις, τη φοβόμαστε, γιατί την αλλαγή όλοι τη θέλουμε, αλλά δύσκολα την αποφασίζουμε, τη φοβόμαστε, γιατί μας φέρνει αντιμέτωπους με τα λάθη μας, με τα άγχη μας, με πράγματα με τα οποία έχουμε μάθει να συμπορευόμαστε και να συμβιώνουμε. Άλλοτε αρμονικά και άλλοτε όχι. Δε σημαίνει ότι δε βασανιζόμαστε, όταν συμβιώνουμε με αρνητικά πράγματα, απλά συχνά κυριαρχεί ο φόβος της αλλαγής. 

Μήπως ήρθε η ώρα να αρχίζουν να γκρεμίζονται τα κουτάκια που με τόσο κόπο οργάνωσες; Κουτάκια που φέρνουν δυσλειτουργία, μπερδέματα και μπλοκαρίσματα; Θα αναρωτιέσαι γιατί να πας σε ψυχολόγο, ψυχοθεραπευτή; Αφού έχεις τόσους καλούς φίλους που σε ακούνε και περιμένουν να σου δώσουν την λύση, αφού έχεις οικογένεια που αντέχει τις δυσκολίες και τα φορτία σου. Αναρωτιέσαι γιατί δεν έχεις εσύ την μαγική λύση σε όλα τα προβλήματα σου, αφού στους γύρω σου τα καταφέρνεις να τους δίνεις επιλογές.

1) Ερώτηση: Γιατί μου λένε όλοι ότι χρειάζομαι ψυχοθεραπεία και εγώ δεν το καταλαβαίνω;

Η αλήθεια είναι ότι συχνά είμαστε σε άρνηση όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις και προσπαθούμε να βρούμε τη λύση μόνοι μας, με άμεση συνέπεια να καταπονούμε πολύ τον εαυτό μας, να κατακλυζόμαστε από σκέψεις και να νιώθουμε πολύ κουρασμένοι. Εάν όμως σας λένε το ίδιοι πολλοί άνθρωποι, μήπως σημαίνει ότι βλέπουν κάτι που μπορεί να αρνείστε να δείτε;

Τον τελευταίο καιρό ήρθα πάλι σε επαφή με το γεμάτο αγωνία ερώτημα κάποιων γονιών, τι θα κάνουμε με το εξαρτημένο παιδί μας;
Είναι το πιο δύσκολο ερώτημα που χρειάζεται να απαντήσω.
Καταλαβαίνω ότι είμαι ένας ακόμα επαγγελματίας στο χώρο της τοξικοεξάρτησης, που περιμένουν με αγωνία να τους φανερώσω την μαγική συνταγή. Συνήθως η εικόνα ενός εξαρτημένου, είναι η εικόνα ενός παιδιού που δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες του.

Από την θέση του θεραπευόμενου, πριν πολλά χρόνια, περιέγραφα στον ψυχοθεραπευτή μου αυτό που τότε βίωνα ως βαθιά πληγή μου. Την πληγή που εκείνη η γυναίκα είχε αναζωπυρώσει μέσα μου αθετώντας την υπόσχεσή της απέναντί μου. Πως δηλαδή θα ναι το ίδιο ερωτευμένη όπως ήταν και στην αρχή της σχέσης μας.

Βιώνουμε καθημερινά στη ζωή μας πολλά γεγονότα και καταστάσεις. Κάποια από αυτά μπορεί να είναι ευχάριστα, ενώ άλλα δυσάρεστα και οδυνηρά. Τα τελευταία ονομάζονται τραύματα και αποθηκεύονται στο βάθος της μνήμης μας και ασυνείδητα επηρεάζουν την ζωή μας.

Είναι φορές που οι συμπεριφορές των άλλων σε φέρνουν σε δύσκολη συναισθηματική κατάσταση. Mπορεί να νιώθεις πως οι άλλοι με έναν τρόπο σε καταπιέζουν, σε αδικούν, σε ταλαιπωρούν, σε κακοποιούν ηθελημένα ή άθελά τους, με αποτέλεσμα να βγάζουν από μέσα σου όλες εκείνες τις όψεις και ποιότητες του εαυτού σου για τις οποίες δεν είσαι και τόσο περήφανη/ος.