Ο τρόπος που επεξεργαζόμαστε τις πληροφορίες και τα διάφορα ερεθίσματα στην καθημερινότητά μας συχνά είναι μεροληπτικός. Οι σκέψεις μας δεν είναι πάντα έγκυρες, καθώς δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε πάντα όλα τα δεδομένα για μια συνθήκη.

Η άγχουσα κατάθλιψη ή κατάθλιψη με ψυχοκινητική ανησυχία συνιστά μια μορφή κατάθλιψης η οποία αποκλίνει από το σύνηθες μοτίβο της επίμονης θλιμμένης διάθεσης.

Πόσο στ’ αλήθεια ελεύθερες και συνειδητές είναι οι επιλογές μας;  Πόσο είμαστε ο αυθεντικός εαυτός μας; Τι είναι αυτό που πολλές φορές θολώνει τα νερά και νιώθουμε πιεσμένοι, εγκλωβισμένοι, προσποιητοί ή συμβιβασμένοι;
Τις περισσότερες φορές, αυτό που μας δυσκολεύει δεν είναι κάποιος εξωγενής παράγοντας, ή κάποιο γεγονός της ζωής, αλλά οι ίδιες μας οι σκέψεις. 

Η πανδημία του COVID-19 αποτέλεσε μια πρωτοφανή πρόκληση για την ψυχική υγεία σε παγκόσμιο επίπεδο. Τέσσερα χρόνια μετά, στη σκιά της πανδημίας, η κοινωνία μας αντιμετωπίζει μια λιγότερο φανερή, αλλά εξίσου ανησυχητική επιδημία: την αύξηση των κρίσεων πανικού.

Το μαρτύριο των ενοχών, η ντροπή και η επικριτική φωνή μέσα μας είναι το τίμημα που πιστεύουμε ότι πρέπει να πληρώσουμε για αρνητικές πτυχές της ζωής μας, μέσω της αυτοτιμωρίας. 

Τα τελευταία χρόνια, η έννοια του Mindfulness ή αλλιώς της Ενσυνειδητότητας, συγκεντρώνει όλο και περισσότερη προσοχή. Η πλειοψηφία των ερευνών έχει επικεντρωθεί σε κλινικές μελέτες με σκοπό την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας αυτής της μεθόδου πάνω στη βελτίωση της ψυχικής υγείας.

Οι δυσλειτουργικές πεποιθήσεις αποτελούν εξαρτηµένες νοητικές κατασκευές και συμπεράσματα, στα οποία καταλήγει ένα άτομο για τον εαυτό (π.χ. το να έχω κακές σκέψεις σηµαίνει ότι είµαι κακός άνθρωπος), τα οποία εκφράζονται συνήθως µε προτάσεις του τύπου «αν…τότε». Οι σκέψεις (thoughts, cognitions, thinking) αποτελούν σημαντικούς παράγοντες στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.

Η επικοινωνία ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα συχνά χαρακτηρίζεται από την κοινωνία ως δύσκολη, προβληματική, έως και πολλές φορές δυσεπίλυτη. Μολονότι το ανδρικό και το γυναικείο φύλο εκφράζονται με διαφορετικό τρόπο, υπάρχει μία κοινή βάση πάνω στην οποία στηρίζεται η ανάγκη για κατανόηση και επικοινωνία.

Η επικοινωνία είναι το μέσο έκφρασης των αναγκών μας, η επιβεβαίωση της ύπαρξης μας και της αξίας μας για τη βίωση του αληθινού, πλήρους μας εαυτού.

Η θεραπεία αποδοχής και δέσμευσης (ΘΑΔ) είναι μια θεραπευτική προσέγγιση της τρίτης γενιάς των Γνωσιακών Συμπεριφοριστικών Ψυχοθεραπειών (ΓΨ) .

Λίγοι και μάλιστα με αποτυχημένο τρόπο θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ότι οποιαδήποτε δράση και οποιαδήποτε έργο δεν απαιτεί την επένδυση ενέργειας σε οποιαδήποτε μορφή της. Η αλήθεια είναι ότι για την παραγωγή ορισμένου έργου απαιτείται ένα συγκεκριμμένο ποσοστό ενεργείας που θα «μεταλλαχθεί» στο τελικό έργο.

Η κατάθλιψη έχει πολλά πρόσωπα. Μπορεί τυπικά να μας έρχεται στο μυαλό η φιγούρα ενός μοναχικού ανθρώπου, που απομονώνεται στον εαυτό του σε ένα σκοτεινό περιβάλλον. Δεν ισχύει όμως πάντα αυτό.

Μπλέκεστε επανειλημμένα σε σχέσεις με ανθρώπους που δυσκολεύεστε να αφήσετε; Νιώθετε ότι δεν σας καταλαβαίνουν ή δεν ενδιαφέρονται για εσάς όσο θα θέλατε; 

Οι ρυθμοί της ζωής μας γίνονται όλο και περισσότερο πιεστικοί. Βαλλόμαστε συνεχώς από προκλήσεις και νέα δεδομένα. Τα παραπάνω εντοπίζονται στις πτυχές τόσο της προσωπικής όσο και της επαγγελματικής ζωής.

Ονειρεύεσαι πολλά και σου φαντάζουν ανέφικτα; Νιώθεις πως «πετάνε» οι σκέψεις γύρω από το κεφάλι σου και αδυνατείς να τις συγκεντρώσεις; Πιστεύεις πως κάθε φορά φτιάχνεις ένα καλό πρόγραμμα αλλά τελικά δεν δραστηριοποίησε και δεν ξέρεις τι σου φταίει;

Οι διατροφικές διαταραχές δεν είναι το βάρος, είναι ο δυσλειτουργικός τρόπος σκέψης που ωθεί το άτομο να υιοθετήσει συμπεριφορές, οι οποίες οδηγούν στο συγκεκριμένο βάρος.

Το παιχνίδι αποτελεί μια βασική δραστηριότητα στη ζωή του παιδιού και παίζει σημαντικό ρόλο στη σωματική, ψυχοσυναισθηματική, κοινωνική και γνωστική του ανάπτυξη. Μέσα στο παιχνίδι το παιδί έχει τη δυνατότητα να δράσει ελεύθερα, να αναπτύξει τις σωματικές του ικανότητες όπως την ισορροπία και τον οπτικοκινητικό συντονισμό, την κρίση του, να ερευνήσει τον υλικό κόσμο, να εκφράσει τα συναισθήματα του, να αποκτήσει εμπιστοσύνη στις ικανότητες του και να μάθει να κοινωνικοποιείται και να συνεργάζεται.

Όπως προκύπτει από έρευνες, τα άτομα που εμφανίζουν υψηλότερα επίπεδα αντιλαμβανόμενου στρες, υιοθετούν συγκεκριμένες ανθυγιεινές - καταχρηστικές συμπεριφορές ως μεθόδους διαχείρισης του στρες, οι οποίες όμως έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα και επηρεάζουν αρνητικά την υγεία.

Η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (ΙΨΔ) είναι μια σοβαρή ψυχική διαταραχή η οποία χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες εμμονικές σκέψεις τις ιδεοληψίες ή ψυχαναγκασμούς οι οποίες συχνά οδηγούν σε καταναγκαστικές πράξεις ή καταναγκασμούς.

Γιατί να πάνε όλα καλά, αφού μπορούν να πάνε όλα χάλια; Φτάνει πια με την προκατάληψη ότι όλοι πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι!