Όλα τα παιδιά έρχονται σε επαφή με διάφορα είδη ζώων σε κάποια φάση της ζωής τους. Η αντίδραση τους απέναντι σε αυτά τα ζώα παρόλο που υποκινείται από τον αυθορμητισμό τους να τα αγγίξουν, εξαρτάται και από τη στάση των γονέων προς τα ζώα.

Άγχος. Μια λέξη που μπορεί να προκαλέσει πληθώρα αρνητικών συναισθημάτων σε όλους μας. Η πλειοψηφία των ερευνητών έχουν κατονομάσει τον αιώνα που διανύουμε ως τον αιώνα του άγχους και της κατάθλιψης. Όλοι ανεξαιρέτως έχουν βιώσει τη συναισθηματική αυτή κατάσταση έστω και μια φορά στη ζωή τους. Και ειδικότερα οι γονείς.

Τα νεογέννητα και τα βρέφη έχουν τεράστια ανάγκη από την αγκαλιά. Οι υπέροχοι μικροί άνθρωποι, νιώθουν και συναισθάνονται τα πάντα, γιατί χρειάζεται να επιβιώσουν και να συνηθίσουν την καινούργια τους πραγματικότητα. Η επιβίωση τους πραγματώνεται μέσα από την μητρική μορφή και η μητέρα χρειάζεται να ανταποκρίνεται άμεσα στις ψυχοσωματικές και ψυχοσυναισθηματικές ανάγκες του μωρού της.

Μεγαλώνοντας παιδιά και πασχίζοντας να ενισχύσουμε την ομαλή ανάπτυξη και την επίτευξη στόχων, ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι να επενδύσουμε στο συναίσθημα της χαράς.  

Ως ψυχική ανθεκτικότητα ορίζεται η ικανότητα ανάκαμψης από αρνητικές συναισθηματικές εμπειρίες και η ευελιξία προσαρμογής στις μεταβαλλόμενες απαιτήσεις των αγχωτικών εμπειριών.