Δεν πάω σε ψυχολόγο γιατί...

Ακρόαση άρθρου......

• Πάνε μόνο οι τρελοί.

Το να ζητήσει κάποιος βοήθεια από ψυχολόγο δεν τον κάνει ούτε τρελό, ούτε προβληματικό. Αντίθετα, πρόκειται για κάποιον, που αποδέχεται τις δυσκολίες που βιώνει, επιθυμεί να τις διαχειριστεί κι αναλαμβάνει δράση.

Ο καθένας μπορεί να απευθυνθεί σε ψυχολόγο, με σκοπό να διευθετήσει θέματα που τον απασχολούν και δυσκολεύουν την καθημερινότητά του/ τη λειτουργικότητά του/ τη σχέση του με τον εαυτό του ή με τους άλλους.

• μπορώ να τα καταφέρω μόνος/η μου, είμαι δυνατός/ή.

Στην πραγματικότητα ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Το θάρρος να παραδεχθεί κάποιος ότι βρίσκεται σε μία δύσκολη κατάσταση και χρειάζεται βοήθεια, αποτελεί ένδειξη δύναμης και σίγουρα όχι αδυναμίας. Μέσω της ψυχοθεραπείας εξερευνά κανείς τον εαυτό του, έρχεται σε επαφή με επώδυνες εμπειρίες και δύσκολα συναισθήματα μεταξύ άλλων, τα οποία ξεπερνά και απελευθερώνεται. Όσοι λοιπόν αποφασίζουν να μπουν σε μια τέτοια διαδικασία, κάθε άλλο παρά αδύναμοι είναι. Μια τέτοια απόφαση απαιτεί θάρρος, σθένος, δύναμη και είναι ένδειξη υγείας.

• έχω την οικογένεια μου και τους φίλους μου για να μιλήσω.

Σίγουρα η οικογένεια και οι φίλοι αποτελούν σημαντικά υποστηρικτικά πλαίσια και μπορεί να προσφέρουν προσωρινή ανακούφιση. Όμως, ο ψυχολόγος είναι κάποιος με γνώσεις, εξειδίκευση, κατάρτιση και εμπειρία, που παρατηρεί τα πράγματα αντικειμενικά και μπορεί να βοηθήσει μακροπρόθεσμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, παρά τις καλοπροαίρετες προθέσεις της οικογένειας και των φίλων, ενδεχομένως να φέρουν το άτομο σε ακόμη πιο δύσκολη θέση. Φράσεις όπως: «Δεν είναι τίποτα, θα περάσει», «Μην αγχώνεσαι», «Θα το ξεπεράσεις, είσαι δυνατός/ή εσύ», «Κάνε πράγματα που σ’ ευχαριστούν», «Βγες έξω, διασκέδασε», ίσως να μην είναι βοηθητικές και να έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα. Το άτομο είναι πολύ πιθανό να αισθάνεται ότι δεν το καταλαβαίνουν, ότι δε δίνουν σημασία σε όσα σκέφτεται και νιώθει κι ότι υποβαθμίζουν το πρόβλημά του.

• θα χάσω τον εαυτό μου, θα πρέπει να κάνω ό,τι λέει ο θεραπευτής μου.

Η σχέση θεραπευτή-θεραπευόμενου δεν είναι μια σχέση εξάρτησης, ούτε εξουσίας, όπου ο θεραπευτής υποβάλλει στο θεραπευόμενο τι να κάνει. Ρόλος του ψυχολόγου δεν είναι να δώσει συμβουλές και έτοιμες λύσεις στον πελάτη, αλλά να τον βοηθήσει να διερευνήσει και να ανακαλύψει το δικό του δρόμο και όχι να τον κατευθύνει. Πρόκειται για μία σχέση συνεργατική, όπου ο θεραπευόμενος συμμετέχει ενεργά και δεν είναι παθητικός δέκτης των υποδείξεων του θεραπευτή.

• θα μιλήσω για τραυματικές εμπειρίες και θα γίνω χειρότερα.

Η αυτογνωσία, που προκύπτει μέσω της ψυχοθεραπείας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η αναζήτηση των αιτιών, η αμφισβήτηση των δυσλειτουργικών σκέψεων και προτύπων συμπεριφοράς είναι συχνά μια δύσκολη δουλειά. Ωστόσο, είναι άκρως χρήσιμη, βοηθητική και ωφέλιμη, καθώς οδηγεί εν τέλει στην υιοθέτηση νέων πιο λειτουργικών μοτίβων.

• την ξέρω εγώ τη μοίρα μου, μια ζωή άτυχος/η είμαι.

Τη μοίρα μας την φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι μέσα από τις επιλογές μας. Συχνά, λόγω παλαιότερων τραυματικών εμπειριών εμπλεκόμαστε σε καταστάσεις ή επιλέγουμε ανθρώπους με αποτέλεσμα να αναπαράγουμε τα δυσλειτουργικά μοτίβα σχέσεων, που έχουμε μάθει, αναζητώντας μ’ αυτό τον τρόπο το «οικείο», το «γνώριμο», όσο δυσάρεστα κι αν είναι. Μέσω της ψυχοθεραπείας αναγνωρίζει κανείς τα μη λειτουργικά πρότυπα και είναι σε θέση να τα αντικαταστήσει με άλλα πιο ωφέλιμα.

• η ψυχοθεραπεία θα κρατήσει πολύ καιρό.

Η διάρκεια εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως: τα κίνητρα του πελάτη, το είδος του προβλήματος, καθώς και την ψυχοθεραπευτική μέθοδο, που ακολουθεί ο θεραπευτής. Για παράδειγμα, το μοντέλο της ψυχανάλυσης απαιτεί όντως πολλά χρόνια, υπάρχουν όμως και προσεγγίσεις, όπως η γνωστική-συμπεριφορική, που δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στο παρόν, στο «εδώ και τώρα» και είναι πιο σύντομες σε διάρκεια.

• η ψυχοθεραπεία θα μου κοστίσει μια περιουσία.

Το κόστος αποτελεί πράγματι ανασταλτικό παράγοντα για πολλούς. Όμως, δε χρεώνουν όλοι οι θεραπευτές το ίδιο. Επίσης, πολλοί θεραπευτές διαμορφώνουν το κόστος ανάλογα με τις ανάγκες του πελάτη και τις συνθήκες (π.χ. χαμηλό εισόδημα, διάρκεια θεραπείας, ατομική/ομαδική θεραπεία κ.α.).

• η ψυχοθεραπεία είναι πολυτέλεια.

Η ψυχοθεραπεία είναι ανάγκη για όποιον πιστεύει ότι την χρειάζεται και μέσο επίλυσης των δυσκολιών. Αποτελεί επένδυση, βοηθώντας το άτομο να αξιοποιήσει όλες του τις δυνατότητες. Εξάλλου, το να προσέχει και να φροντίζει κάποιος την ψυχική του υγεία και ισορροπία δεν είναι πολυτέλεια.