Από τον έρωτα στην απογοήτευση

Ακρόαση άρθρου......

Οι περισσότερες σχέσεις ξεκινούν με ενθουσιασμό, έρωτα, ελπίδες για κοινή ευτυχισμένη πορεία.  Τι γίνεται άραγε και αυτό τελικά δεν συμβαίνει; Γιατί από τον έρωτα περνάμε στην απογοήτευση, το θυμό, την αποξένωση; 

Λανθασμένα κριτήρια επιλογής συντρόφου

Δεν έχουμε μάθει να έχουμε ξεκάθαρα κριτήρια επιλογής συντρόφου.  Η κουλτούρα μας δίνει έμφαση στον έρωτα, με αποτέλεσμα να ξεχνάμε πως αποφάσεις όπως η συμβίωση και ο γάμος, χρειάζονται σημαντική συμβατότητα και καλή συνεργασία, κι όχι μόνο «καλή χημεία». 

Επίσης ένα άλλο πρόβλημα είναι πως πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν έχουν σημασία κάποια «επιφανειακά» χαρακτηριστικά, όπως εμφάνιση ή εισόδημα, αλλά μόνο η «προσωπικότητα».  Ακόμα, παρότι οι περισσότεροι άνθρωποι σταδιακά ξεπερνούν την αντίληψη ότι τα «αντίθετα έλκονται» και αναγνωρίζουν ότι η ομοιότητα μεταξύ των συντρόφων είναι σημαντική, θεωρούν ότι είναι αρκετό να έχουμε κοινά γούστα και να «περνάμε καλά».  Καθένας μας όμως είναι ένα σύνολο και αυτό το σύνολο διαμορφώνεται από πολλούς παράγοντες επιφανειακούς και μη, οπότε όλα και τίποτα μπορεί να έχουν σημασία.  Όχι για τον έρωτα, αλλά για τη σχέση.

Εξιδανίκευση

Ο έρωτας εξιδανικεύει τις καταστάσεις, στη φάση του έρωτα ο σύντροφος δεν είναι «τσιγκούνης» αλλά «οικονόμος», δεν είναι «σπάταλος» αλλά «γενναιόδωρος και δοτικός», δεν είναι «άκαμπτος και απόλυτος» αλλά «επιλεκτικός».  Επιπλέον συχνά ερωτευόμαστε αυτό που θα θέλαμε να είναι, ή αυτό που υποθέτουμε ότι είναι, ή απλά το ρόλο που εκπληρώνει (π.χ. του συντρόφου, ή του υποψήφιου συζύγου και πατέρα) και όχι το ίδιο το πραγματικό άτομο που έχουμε μπροστά μας.

Ελπίδα-προσδοκίες

Ελπίζουμε ότι κάτι ΘΑ γίνει με τον καιρό, με την αγάπη μας, με την κατανόηση (ΘΑ αδυνατίσει, ΘΑ πάρει πτυχίο,  ΘΑ βρει μια «καλή» δουλειά), έτσι δικαιολογούμε όσα παρατηρούμε, π.χ. «δεν έχει τυπικά προσόντα, αλλά είναι τόσο καλλιεργημένος άνθρωπος!»), ή παρερμηνεύουμε τις ενδείξεις: για παράδειγμα ο σύντροφος ζητά να μην βγαίνουμε με φίλους, να είμαστε πάντα μαζί, αγχώνεται με την παραμικρή απομάκρυνση. 

Το δικαιολογούμε λέγοντας «μας αγαπά, ενδιαφέρεται, είναι και λίγο ανώριμος».  Ενώ μπορεί να πρόκειται για ξεκάθαρα ελεγκτική, ζηλότυπη, ανασφαλή και εξαρτητική συμπεριφορά που στην πορεία μας πνίγει.

Καλύτερη γνωριμία

Με τον καιρό γνωριζόμαστε καλύτερα καθώς καταλαγιάζει το αρχικό πάθος κι ο ενθουσιασμός, έτσι ο σύντροφος απομυθοποιείται.  Στην αρχή μιας σχέσης έχουμε συχνά την αίσθηση «νιώθω να σε ξέρω χρόνια», είναι όμως ψευδαίσθηση, που απλά δηλώνει την ευκολία μας να επικοινωνούμε με κάποιον.  Δεν γνωρίζουμε πράγματι τον άλλο άνθρωπο.

Έτσι μπορεί να διαπιστώσουμε ότι ο σύντροφος δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας.  Ένας υγιής και λειτουργικός τρόπος αντιμετώπισης είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι απλά έχουμε δίπλα μας έναν άνθρωπο διαφορετικό από αυτό που θα θέλαμε, έναν άνθρωπο που δεν μας ταιριάζει τόσο όσο νομίζαμε και αν κρίνουμε πως χρειάζεται, να αναθεωρήσουμε την πορεία της σχέσης

Έλλειψη φροντίδας

Συχνά ξεχνάμε να φροντίζουμε τη σχέση και τον εαυτό μας, κοινώς επαναπαυόμαστε, π.χ. δεν θα νοιαστούμε να φιληθούμε καθημερινά, θα παραμελήσουμε την εμφάνιση μας, δεν θα έχουμε κοινές δραστηριότητες.

Μπορεί βέβαια κάποια στιγμή να το συνειδητοποιήσουμε και να αρχίσουμε να κάνουμε αλλαγές, όμως όταν έχει υπάρξει παραμέληση για πολύ μεγάλο διάστημα, έχει υπάρξει και συναισθηματική απομάκρυνση.  Κι αυτό είναι δύσκολο να «διορθωθεί».  Επίσης μερικές φορές κάνουμε σχέσεις που για μεγάλο διάστημα πιεζόμαστε, συμβιβαζόμαστε, συσσωρεύουμε πικρία και απλά κάποια στιγμή αποφασίζουμε ότι δεν αντέχουμε άλλο να φροντίζουμε ούτε εμάς, ούτε τη σχέση..

Αλλαγές στη διάρκεια της ζωής

Συχνά ο ένας κατηγορεί τον άλλο ότι «άλλαξε» ή ότι «μένει στάσιμος και δεν προχωρά». Κανένας όμως δεν «φταίει». Μπορεί πράγματι σε ατομικό επίπεδο, να αλλάξουμε, να αναπτυχθούμε.  Μπορεί όμως να αλλάξει μόνο ο ένας από τους δύο. Μπορεί και απλά να συνειδητοποιήσαμε πράγματα που προϋπήρχαν.  Ή μπορεί πριν να μην ήταν σημαντικά για εμάς, π.χ. η οικονομική κατάσταση να μην είχε σημασία όσο είμαστε σε απλή σχέση, αλλά να έχει όταν αποφασίζουμε να συγκατοικήσουμε. Μπορεί ακόμα να άλλαξαν οι συνθήκες και η σχέση μας να μην μπόρεσε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.

Τέλος μπορεί η σχέση μας να είχε ξεκινήσει για λόγους που πλέον δεν υπάρχουν, όπως μια σχέση rebound, που έχει στόχο την ανάκαμψη κι επαναφορά μας, μετά από ένα προηγούμενο «τραύμα».

Καλό θα ήταν λοιπόν στις σχέσεις μας να προσπαθούμε:

Να έχουμε αυτογνωσία, να ξέρουμε τι θέλουμε και να ζητάμε κάτι ανάλογο ή να έχουμε εν γένει ρεαλιστικές προσδοκίες,

Να έχουμε διάθεση να ακούσουμε, να παρατηρήσουμε, να μάθουμε έναν άλλον άνθρωπο και

Να επαναξιολογούμε τη σχέση σε βάθος χρόνου, καθώς αλλάζουν οι συνθήκες, οι ανάγκες μας, η γνώση μας κι η ωριμότητα, τα συναισθήματα κ.λπ.

Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου

Τζίνα Χονδρού - Ψυχολόγος

Τζίνα Χονδρού: έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στον επαγγελματικό κατάλογο ειδικών παρέχονται από τους ίδιους τους ειδικούς, κατά την εγγραφή τους στο σύστημα. Όταν βλέπετε την ένδειξη «έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology”, σημαίνει ότι το Psychology έχει ελέγξει, με email, τηλεφωνικά ή/και με λήψη των σχετικών εγγράφων, τα ακόλουθα στοιχεία:

• Ότι ο ειδικός είναι υπαρκτό πρόσωπο.
• Ότι τα πτυχία οι τίτλοι και οι εξειδικεύσεις που αναφέρει είναι αληθινά.
• Ότι οι πληροφορίες που αναφέρει ισχύουν.

Ψυχολόγος - Msc στην Ψυχολογία Υγείας.
Άτομο, Ζευγάρι, Οικογένεια, Ομάδα. Συμβουλευτική - Ψυχοθεραπεία, Ψυχοεκπαίδευση.
Γνωσιακή & Συνθετική Θεραπεία.

2106399742

Δείτε όλα τα άρθρα Σελίδα ειδικού