Τζίνα Χονδρού

Οι απαντήσεις μας στους άλλους κατά τη διάρκεια της μεταξύ μας επικοινωνίας, δημιουργούν μερικές φορές εμπόδια ή φραγμούς στην επικοινωνία, αντί να τη διευκολύνουν.Έτσι ο συνομιλητής αισθάνεται μπλοκαρισμένος σαν να συναντά ένα εμπόδιο στο δρόμο του και να μην υπάρχει άλλη διέξοδος.

Συνηθίζουμε να λέμε ότι στις σχέσεις πάντα φταίνε και οι δύο. Το ποσοστό όμως δεν είναι πάντα 50-50. Αν νιώθουμε ότι εμείς έχουμε μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, χρειαζόμαστε δουλειά με τον εαυτό μας.

Όταν μιλάμε για «νταήδες» και «τραμπούκους» το μυαλό μας πηγαίνει σε σχολικό ή εργασιακό περιβάλλον, όμως μπορεί να υπάρχει εκφοβισμός και ψυχολογική βία και μέσα στις προσωπικές μας σχέσεις.

Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας συμπεριφοράς είναι να νιώθουμε δυστυχισμένοι, πληγωμένοι, παραμελημένοι, ανικανοποίητοι. Έτσι, δημιουργούμε και συντηρούμε μια τοξική σχέση.

Η γνωσιακή θεραπεία, βασίζεται στη σημασία της ερμηνείας, καθώς ο καθένας μας αντιλαμβάνεται και κατανοεί με διαφορετικό τρόπο. Ο στόχος είναι η αλλαγή του τρόπου σκέψης (γνωστική αλλαγή), των δυσλειτουργικών πεποιθήσεων και των αυτόματων σκέψεων, με τελικό αποτέλεσμα τη συναισθηματική και συμπεριφορική αλλαγή. 

«Οι δειλοί πεθαίνουν πολλές φορές», είχε πει ο Σέξπιρ. Εννοώντας πως κάθε φορά που δειλιάζουμε, δεν αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις, αποφεύγουμε το άγνωστο, το ρίσκο, τις δυσκολίες, δεν αγωνιζόμαστε για τα πιστεύω και τις επιθυμίες μας, δεν εκφράζουμε τη γνώμη μας, είναι ένας μικρός θάνατος.