Θυμάμαι όταν το παιδί μου ήταν μικρό...

Ακρόαση άρθρου......

Ρουτίνα, πρόγραμμα, φωνές, συνήθεια, ακαταστασία, υποχρεώσεις... Αυτές οι λέξεις ίσως ακούγονται πολύ γνώριμες στους γονείς. Μήπως, όμως, τους κάνουν να χάνουν τις πιο πολύτιμες στιγμές καθώς το βρέφος γίνεται νήπιο, πηγαίνει στο δημοτικό, φτάνει στην εφηβεία και τέλος ενηλικιώνεται; Μεταφερθείτε για λίγα λεπτά στο μέλλον...

Ποιες θα είναι οι αναμνήσεις που θα έχετε μαζί με το παιδί σας;  Μήπως ότι κάθε τόσο του λέγατε Κοίτα πώς έγινες!, Γιατί φόρεσες αυτή την μπλούζα; Πάλι λάθος έκανες, Θα βγεις τέτοια ώρα; Μάλλον όχι...

Το μόνο κειμήλιο του κοινού σας παρελθόντος θα είναι οι στιγμές! Οι τόσο σημαντικές στιγμές, ευχάριστες ή δυσάρεστες, που περάσατε μαζί, έχοντας απλά ο ένας τον άλλο! Μπορεί τη στιγμή που συμβαίνουν τώρα, στο παρόν να μην καταλαβαίνετε την αξία τους, θα την καταλάβετε, όμως, με το πέρασμα του χρόνου... Όταν θα συνειδητοποιήσετε ότι η κάθε στιγμή που περάσατε δε θα επαναληφθεί ποτέ με τον ίδιο τρόπο, με τα ίδια άτομα, με την ίδια διάθεση, στον ίδιο χώρο, στον ίδιο χρόνο... Και αυτό γιατί πολύ απλά κάθε στιγμή που ζείτε με τα παιδιά σας αλλά και με οποιονδήποτε άλλο είναι ανεπανάληπτη!

Αυτό ίσως ακούγεται πολύ ρομαντικό αλλά είναι η πραγματικότητα. Και δυστυχώς το θυμόμαστε μόνο όταν χάσουμε κάποιο πρόσωπο ή κάποια περίοδο της ζωής, όπως είναι η παιδική ηλικία. Η ζωή μάς περνάει γρήγορα και εμείς αναλωνόμαστε στα έξοδα, στις υποχρεώσεις, στο φαίνεσθαι, στο άγχος. Βέβαια, αναπόφευκτα όλα τα παραπάνω θα υπάρχουν στην καθημερινότητά μας. Εμείς όμως έχουμε επιλογή. Θα τα αφήσουμε να καλύψουν με το βαρύ, μαύρο πέπλο τους ολόκληρη τη ζωή μας ή θα χρησιμοποιήσουμε τα πινέλα και τα χρώματα που όλοι έχουμε ώστε να δημιουργήσουμε τον δικό μας παράδεισο;

Υπάρχουν “πράγματα” εκεί έξω που για κάποιους είναι ακόμα κρυμμένα. Αν έχουν τα μάτια τους όμως ανοιχτά θα τα δουν καθαρά. Είναι “πράγματα” ανέξοδα, καθημερινά, απλά... Ακούστε την αγαπημένη σας μουσική μαζί με το παιδί, τον σύζυγο, τον φίλο, τραγουδήστε, χορέψτε. Οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας! Βγείτε μία βόλτα στο πάρκο, χαρείτε τη φύση, τις μυρωδιές, τα χρώματα του ουρανού. Περπατήστε στην άμμο, παίξτε χιονοπόλεμο. Κάνετε γενέθλια, σβήστε κεράκια, ανταλλάξτε δώρα, μαγειρέψτε, πείτε ανέκδοτα, γελάστε. Εκμεταλλευτείτε όλες τις αισθήσεις που έχετε γιατί δυστυχώς δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσείς... Παίξτε με το παιδί σας “Όνομα-Ζώο-Πράγμα”, “Σι μαριό”, “Πετάει-Πετάει”, αγαλματάκια, μουσικές καρέκλες, παντομίμα. Πάρτε μία μπάλα, ένα μπαλόνι, πινέλα, πλαστελίνη. Ανταλλάξτε φιλιά, χάδια και αγκαλιές! Πείτε στο παιδί σας ότι το αγαπάτε. Είναι μια τόσο απλή αλλά τόσο σημαντική λέξη. Εκφράστε του τα συναισθήματά σας ώστε να κάνει κι εκείνο το ίδιο.

Όποια και αν είναι αυτά... Πείτε του ότι αυτή τη στιγμή είστε κουρασμένοι, κακοδιάθετοι, θυμωμένοι, αγχωμένοι... Αλλά θα το αντιμετωπίσετε και θα είστε και πάλι όπως πριν! Ακούστε το απλά όταν εκφράζει κι εκείνο τις δικές του ανησυχίες.

Ζήστε την παιδική ηλικία, γίνετε για λίγο και εσείς παιδιά! Αφήστε τις έγνοιες και μπείτε στον ανέμελο κόσμο του παιδιού. Είναι η ευκαιρία σας, το φάρμακο να αντιμετωπίσετε τις δυσκολίες. Συνήθως, θεωρούμε ότι η αντιμετώπιση των δυσκολιών βρίσκεται κάπου μακρυά, ότι είναι κάτι που μόνο λίγοι γνωρίζουν, ότι είναι δύσκολο να το εφαρμόσουμε... Και όμως! Η λύση είναι τόσο κοντά μας που καμιά φορά δεν μπορούμε καν να τη δούμε! Είναι μέσα μας... Είναι η σκέψη μας, το συναίσθημά μας, οι επιλογές μας, η συμπεριφορά μας. Αυτά και μόνο αυτά μας κάνουν αυτό που είμαστε. Αυτά κάνουν τη Μαρία, τον Δημήτρη, την Ελένη, τον Γιώργο...

Λίγες “ασήμαντες” στιγμές κατά τη διάρκεια της πολύβουης ημέρας είναι αρκετές ώστε να γεμίσουν σιγά σιγά το κάδρο που θα ομορφαίνει για πάντα τις καρδιές μας! “Εσύ πώς θα γεμίσεις το δικό σου κάδρο;”