Η εμπειρία ενός παίκτη της Barcelona στις κρίσεις άγχους

Ακρόαση άρθρου......

Η ανάπτυξη των αγχωδών διαταραχών και των κρίσεων άγχους και πανικού όχι μόνο στους αθλητές αλλά σε όλους τους ανθρώπους σχετίζεται με στοιχεία της προσωπικότητας, με τις προσδοκίες που έχουν οι άλλοι και την επίδρασή τους στον ψυχισμό του ατόμου.

Στο χώρο του αθλητισμού η αλήθεια είναι ότι η έντονη ψυχοσωματική πίεση και οι υψηλές απαιτήσεις απόδοσης εντείνουν τη συμπτωματολογία και καθιστούν απαραίτητη τη διαχείριση των στρεσογόνων συνθηκών, που μπορεί να είναι οριακές καταστάσεις και επηρεάζουν τον αθλητή σωματικά και ψυχολογικά.

Τί θα πρέπει να αξιολογηθεί στις κρίσεις άγχους ενός αθλητή

Καθοριστική σημασία διαδραματίζει η αυτό-αξιολόγηση του αθλητή και η συνεργασία του με τον προπονητή και την οικογένειά του. Μαζί θα πρέπει να αξιολογήσουν καταστάσεις όπως ο φόβος και η αμφιβολία για την έκβαση του αγώνα, τα στοιχεία της προσωπικότητας του αθλητή, το φόβο για πιθανό τραυματισμό, την απουσία κατάλληλης προετοιμασίας, το φόβο της κριτικής των άλλων και τη δυσκολία της ψυχολογικής διαχείρισης της κερκίδας, την τελειομανία.

Η εμπειρία ενός παίκτη της Barcelona

Το όνομά του είναι Bojan Krkic και χαρακτηρίστηκε ως ο νέος Messi, για τους γνώστες του ποδοσφαίρου, καθώς πέτυχε 900 γκολ για τις νεανικές ομάδες της Barcelona.

"Έχω ένα πρόβλημα...Αγαπάω το ποδόσφαιρο, είναι η ζωή μου.. Όλα συνέβησαν πολύ γρήγορα. Σε ποδοσφαιρικούς όρους, όλα πήγαν πολύ καλά, αλλά όχι σε προσωπικό επίπεδο. Έπρεπε να ζήσω με αυτό και οι άνθρωποι έλεγαν ότι η πορεία μου δεν ήταν όπως την είχαν προβλέψει. Ήμουν ο νέος Messi".

Ο Bojan της Barcelona ήταν ένας παίκτης ποδοσφαίρου 100%, αλλά δεν ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει την επίδραση των μέσων.

"Ήμουν ένα δεκαεπτάχρονο παιδί, που έπαιζε σε έναν τέτοιο σύλλογο. Ήταν ένα τεράστιο σοκ. Βρισκόμουν στα αποδυτήρια με παίκτες όπως οι Eto’o, Puyol, Maxwell, Iniesta. Ήταν ένα όνειρο που ζούσα κάθε μέρα. Θυμάμαι την πρώτη μου μέρα στα αποδυτήρια. Καθόμουν πέντε μέτρα από το χώρο που ήταν τοποθετημένα τα μπουκάλια του νερού. Ήμουν αλήθεια διψασμένος, αλλά δε σηκώθηκα ποτέ να πάρω ένα μπουκάλι. Φοβόμουν μήπως έκανα κάτι λάθος…Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που οι άνθρωποι δε γνώριζαν. Δεν συμμετείχα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008, λόγω προβλημάτων που αντιμετώπισα με το άγχος. Αλλά λέγαμε ότι ήμουν διακοπές. Κλήθηκα στον αγώνα Ισπανία-Γαλλία και ειπώθηκε ότι έπασχα από γαστρεντερίτιδα, ενώ εγώ είχα κρίση άγχους. Αλλά κανένας δε θέλει να μιλάει γι’ αυτό. Το ποδόσφαιρο δεν ενδιαφέρεται. Ας μιλήσουμε λοιπόν…

Στα 17 μου άλλαξε τελείως η ζωή μου. Συμμετείχα στο Παγκόσμιο Κύπελλο για κάτω των 17 και κανένας δε με γνώριζε. Όταν γύρισα πίσω, δεν μπορούσα να περπατήσω στο δρόμο. Λίγες μέρες μετά έκανα το ντεμπούτο μου ενάντια στην Osasuna, ενώ 3-4 μέρες μετά έπαιξα στο Champions League. Μετά σκόραρα εναντίον της Villareal και στη συνέχεια με κάλεσε η Ισπανία το Φεβρουάριο του 2008.

Και όλα ήταν καλά..

Αλλά το κεφάλι σου γεμίζει, μέχρι που υπάρχει μία στιγμή που το σώμα σου λέει σταμάτα.

Το άγχος επηρεάζει τον καθένα με διαφορετικό τρόπο. Μίλησα με κάποιον που μου έλεγε ότι ένιωθε πως η καρδιά του χτυπούσε 1000 φορές το λεπτό. Σε μένα ήταν ένα αίσθημα ζάλης, αισθανόμουν άρρωστος 24 ώρες την μέρα. Υπήρχε μία μόνιμη πίεση, που δεν έφευγε ποτέ.

Ήμουν καλά όταν πήγα στα αποδυτήρια για τον αγώνα με τη Γαλλία, αλλά άρχισα να νιώθω αυτή την τρομερή ζάλη, τον πανικό. Ήταν η πρώτη φορά, αλλά είχα πολλά άσχημα επεισόδια από τότε. Υπήρξε φαρμακευτική αγωγή, ψυχολογική υποστήριξη, για να αντιμετωπίσω τα εμπόδια που δημιουργήθηκαν, το φόβο.

Όταν ήρθε η στιγμή για το Euro, αποφάσισα ότι δεν μπορώ να πάω, ότι έπρεπε να απομονωθώ. Και την επόμενη μέρα βλέπω το πρωτοσέλιδο...H Ισπανία καλεί τον Bojan και ο Bojan λέει όχι.

Εκείνο το πρωτοσέλιδο με σκότωσε. Ήταν σα να μη νοιαζόμουνα. Θυμάμαι τον κόσμο να με προσβάλλει. Δε γνωρίζουν όμως, νομίζουν ότι δεν θέλω να παίξω. Ήταν σκληρό, αν και σε εκείνο το σημείο δεν με ενδιέφερε τι έλεγε ο κόσμος.

Δεν μπορούσα όμως να εξηγήσω.. Ήμουν φοβισμένος... Ήμουν άρρωστος…"

Η αλήθεια είναι ότι στον αθλητισμό είναι απαραίτητο ένα επίπεδο διέγερσης, τόσο στις προπονήσεις, όσο και στους αγώνες. Εξίσου απαραίτητη, όμως, είναι η διαχείριση της ψυχολογικής πίεσης, των προσδοκιών, του άγχους απόδοσης, καθώς είναι απαραίτητη, για να μπορεί ο αθλητής όχι μόνο να ανταπεξέλθει αλλά και να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του, πετυχαίνοντας το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα.

Βιβλιογραφία:

1. www.lequipe.fr

2. www.theguardian.com

3. Ζέρβας, Ι. (2002), Ψυχολογίας Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Αθήνα

Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου

Σολταρίδου Ελένη - Ψυχολόγος

Σολταρίδου Ελένη: έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στον επαγγελματικό κατάλογο ειδικών παρέχονται από τους ίδιους τους ειδικούς, κατά την εγγραφή τους στο σύστημα. Όταν βλέπετε την ένδειξη «έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology”, σημαίνει ότι το Psychology έχει ελέγξει, με email, τηλεφωνικά ή/και με λήψη των σχετικών εγγράφων, τα ακόλουθα στοιχεία:

• Ότι ο ειδικός είναι υπαρκτό πρόσωπο.
• Ότι τα πτυχία οι τίτλοι και οι εξειδικεύσεις που αναφέρει είναι αληθινά.
• Ότι οι πληροφορίες που αναφέρει ισχύουν.

Ψυχολόγος, Msc, με γραφείο σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.  Υποψήφια διδάκτωρ Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Εξειδίκευση στη Διαχείριση Αγχωδών Διαταραχών και στη Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία.

2310.450091

Δείτε όλα τα άρθρα Σελίδα ειδικού