Πόση αυτοπεποίθηση νιώθεις τελευταία; Όταν μπαίνεις σε ένα δωμάτιο νιώθεις ότι όλοι σε κρίνουν; Μήπως αγχώνεσαι και αρχίζεις να μιλάς πολύ;

Είναι δύσκολο στις μέρες να εμπιστευτούμε και να επενδύσουμε σε ανθρώπους και καταστάσεις χωρίς δεύτερες σκέψεις και σενάρια καταστροφής. Προβάλλουμε μία εικόνα του εαυτού στους γύρω μας, μέσα από τη κοινωνική μας ζωή, και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υψώνουμε τείχη και πείθουμε τους εαυτούς μας ότι είμαστε αυτάρκεις και ολοκληρωμένοι. Έτσι, ο άλλος καλείται να πάρει έναν δευτερεύοντα ρόλο, μοιραία.

Τα παιδιά πληγώνονται λιγότερο από τον «κακό» χαρακτήρα των γονέων τους. Τίποτα πιο σκληρό και επιζήμιο για ένα παιδί από τον γονιό που είναι κατ' ανάγκη "επιεικής" επειδή έχει αποκλείσει -πριν καλά καλά έρθει σε επαφή- τις "γωνίες" του χαρακτήρα του, που αποκόπτεται βίαια από τις κοινωνικά και ηθικά "δαχτυλοδειχτούμενες" πλευρές του επειδή δεν θέλει να μάθει πως τις έχει...

Τι δε μας αφήνει να σπάσουμε τα δεσμά μας; Τι είναι δεσμά και τι είναι λύτρωση από αυτά; Δεσμά είναι τα πρέπει. Είναι ό,τι μας καταπιέζει. Είναι ό,τι δεν αφήνει την επιθυμία ή ακόμη και τον εαυτό να αναδυθεί. Τι είναι αυτό λοιπόν; Αυτό δυστυχώς δεν είναι μόνο ένα, αλλά πολλά! Μπορεί να είναι ρόλοι, άμυνες, ανάγκες, φόβοι, διατήρηση μιας καλής εικόνας και πολλά άλλα.

Η έκφραση «τί παιχνίδι παίζεις;» είναι αυτή που χρησιμοποιείται συχνά, όταν κάποιος νιώθει ότι ξεγελάστηκε ή αδικήθηκε από ένα άλλο άτομο. Το παράδοξο, ωστόσο, είναι ότι o θεμελιωτής της Συναλλακτικής ανάλυσης, Eric Berne, υποστήριξε πως κάποτε όλοι μας υπήρξαμε πρωταγωνιστές σε ένα τέτοιο θεατρικό σανίδι, όπου η παράσταση, διέφερε κατά πολύ από το πραγματικό σενάριο των ζωών μας.