Για να κατανοηθεί πλήρως η έννοια της ερμηνείας των ονείρων σύμφωνα με την ψυχανάλυση, θα πρέπει προηγουμένως να γίνει μια αναδρομή στο έργο του Σίγκμουντ Φρόιντ και συγκεκριμένα στην μελέτη του ασυνειδήτου και της ψυχικής δομής του ατόμου, η οποία εισήχθη για τη θεραπεία των νευρωτικών ασθενών.

Ανά τους αιώνες, πολλά μοντέλα προτάθηκαν για να εξηγήσουν και να σχηματοποιήσουν  τις ψυχικές δυνάμεις και τα κίνητρα που επηρεάζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά και να προσεγγίσουν τη φύση της ψυχικής λειτουργίας του ανθρώπου.

Ο Φρόιντ αν και είχε υιοθετήσει μια αθεϊστική στάση στην ζωή του και δεν ήλπιζε σε κάποια μορφή αθανασίας, το ενδιαφέρον του επικεντρώθηκε αρκετά στο θέμα της θρησκείας και οι μελέτες του αφορούσαν τον λόγο για τον οποίο οι άνθρωποι έχουν τόση ανάγκη να πιστεύουν στον Θεό.

Η θεωρία των αντικειμενότροπων σχέσεων ξεκίνησε αρχικά να ορίζεται από τον S. Freud μέσα από την θεωρία των ενορμήσεων (1995). Πιο συγκεκριμένα ο Freud πρώτός μελέτησε την σημασία των σχέσεων που αναπτύσσει το βρέφος με το περιβάλλον του δηλαδή αρχικά της σχέσης του με την μητέρα και με τον πατέρα.

Σε μια γενική τοποθέτηση, θα έλεγε κανείς ότι στην περίπτωση της ιστριονικής ή δραματικής διαταραχής προσωπικότητας γίνεται λόγος ουσιαστικά για μια τάση υπερβολικής επίδειξης συναισθημάτων. Σύμφωνα με σχετικές έρευνες, υποστηρίζεται ότι η παρούσα διαταραχή εμφανίζεται περισσότερο στον παγκόσμιο γυναικείο πληθυσμό και λιγότερο στον ανδρικό.

Το συναίσθημα της ενοχής αποτελεί ένα δύσκολο συναίσθημα που ταλαιπωρεί ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Ουσιαστικά είναι το συναίσθημα που νιώθει κάποιος όταν πιστεύει ότι έχει προβεί σε κάποια πράξη επιβλαβή, είτε σε κάποιον άλλον είτε στον ίδιο του τον εαυτό.

Εδώ και αιώνες, να μην πούμε χιλιετίες, ο εγκέφαλος, αποτελεί ένα ανεξάντλητο πεδίο έρευνας, καθώς η φύση και η ύπαρξή του, αποτελούν μυστήριο για τον άνθρωπο και την επιστήμη.