Η Νευρική Ορθορεξία είναι μια υποτιθέμενη διατροφική διαταραχή στην οποία το άτομο είναι υπερβολικά απασχολημένο με την υγιεινή διατροφή. Ο όρος σημαίνει εμμονή με την υγιεινή διατροφή και τη σωστή θρέψη.

Οι φόβοι, οι ανησυχίες για την υγεία, το φαγητό και την ποιότητα του φαγητού είναι αξιοσημείωτα.

Η αίσθηση ανημποριάς είναι δύσκολη και οδυνηρή. Είναι φυσικό να κάνουμε προσπάθειες να αποκτήσουμε τον έλεγχο των περιστάσεων για να την περιορίσουμε. Στις πολιτείες που πλήττονται από τυφώνες οι κάτοικοι χτίζουν συνήθως υπόγεια καταφύγια.

Το μαρτύριο των ενοχών, η ντροπή και η επικριτική φωνή μέσα μας είναι το τίμημα που πιστεύουμε ότι πρέπει να πληρώσουμε για αρνητικές πτυχές της ζωής μας, μέσω της αυτοτιμωρίας. 

Ένα από τα πιο συνηθισμένα λάθη που οι περισσότεροι κάναμε στην εφηβεία μας ήταν να θεωρήσουμε πως ήταν υποχρεωτικό να επαναστατήσουμε (σε κάποιες περιπτώσεις τεχνητά) προκειμένου να διαφοροποιηθούμε από τους γονείς μας.

Αναμφίβολα η φυσική δραστηριότητα επιφέρει πολλά οφέλη στη ζωή μας τόσο σε σωματικό όσο και σε κοινωνικό και ψυχολογικό επίπεδο. Τι γίνεται όμως όταν η άθληση γίνεται εμμονή? Οι έρευνες αναφορικά με τον Εθισμό στην Άθληση ξεκίνησαν την δεκαετία του 1970 όταν οι επιστήμονες αναγνώρισαν συγκεκριμένα επιβλαβή σημάδια και χαρακτηριστικά σε ορισμένα άτομα τα οποία ασχολούνταν συστηματικά με τη φυσική δραστηριότητα, και τα οποία εμφανίζονταν 24-36 ώρες μετά από τη μη υλοποίηση μιας προγραμματισμένης προπόνησης.

«Τι γίνεται αν δεν είμαστε εμείς οι ίδιοι άρρωστοι, αλλά ένα σύστημα που βρίσκεται σε αντίθεση με το ποιοι είμαστε ως κοινωνικά όντα;» ρωτάει – ρητορικά ενδεχομένως- ο συγγραφέας και εκδότης βιβλίων για την ψυχική υγεία Rod Tweedy (Rod Tweedy, 2016).

Νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ αναφέρει πως παρορμητικές συμπεριφορές όπως είναι η ονυχοφαγία προδιαθέτουν πληροφορίες για την προσωπικότητα μας. Οι ερευνητές κατέληξαν πως οι ανυπόμονοι άνθρωποι, ή εκείνοι που πλήττουν ή ματαιώνονται εύκολα, συνήθως εμπλέκονται σε επαναλαμβανόμενες, εστιασμένες στο σώμα συμπεριφορές όπως είναι η ονυχοφαγία (το δάγκωμα των νυχιών), η τριχοτιλλομανία (το τράβηγμα των τριχών του σώματος) και δερματιλλομανία (το ξύσιμο του δέρματος).

Η έννοια της «ερωτικής επιθυμίας» δύσκολα προσδιορίζεται επακριβώς. Τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε ότι κάποιος έχει «χαμηλή ερωτική επιθυμία», «έλλειψη ερωτικής επιθυμίας», ή, αντιθέτως, «υπέρμετρη ερωτική επιθυμία»; Ο όρος ισχύει για το ίδιο άτομο σε κάθε περίσταση, σε κάθε επιλογή ερωτικού συντρόφου και σε κάθε ερωτική επαφή;

Το βασικό χαρακτηριστικό των διατροφικών διαταραχών είναι τα προβλήματα που συνδέονται με την πρόσληψη τροφής και διακρίνονται σε δύο κατηγορίες, τη νευρική/ψυχογενή ανορεξία και την ψυχογενή βουλιμία. Πιο συγκεκριμένα τα άτομα της πρώτης κατηγορίας στοχεύουν στο να μην πάρουν επιπλέον βάρος ή να χάσουν κιλά μέσω της στέρησης τροφής.

«Η κοινωνία, αυτήν την εποχή, είναι ένα εκκρεμές που κινείται μεταξύ του φόβου και της ελπίδας». Η πανδημία του Κορωνοϊού: Μία πρωτόγνωρη συνθήκη ψυχολογικής έκλειψης υπό τον σφυγμό της αβεβαιότητας.

Η απειλή ευρείας εξάπλωσης του ιού επιτάσσει εναλλασσόμενες περιόδους εγκλεισμού, αυτοαπομόνωσης, κοινωνικής αποστασιοποίησης, ατομικής υγιεινής και ευθύνης, ως μέτρα επιδημιολογικής επιτήρησης, που σημαίνουν έλλειψη αέρα-οξυγόνου και ελευθερίας.

Από την αρχή της ανθρωπότητας η επιθυμία να ευχαριστούμε τους άλλους θεωρείται γυναικείο χαρακτηριστικό και υπάρχει το πολιτισμικό στερεότυπο ότι τα κορίτσια μεγαλώνουν μαθαίνοντας να μη μιλάνε και να βάζουν σε προτεραιότητα τους άλλους.

Παρακάτω παρουσιάζονται μια σειρά από νευροχημικές έρευνες οι οποίες υποδεικνύουν ότι οι ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις έχουν συγκεκριμένα βιολογικά αποτελέσματα. Η ψυχοθεραπεία πέραν της θεωρητικής προσέγγισης και της στατιστικής βασίζεται σε βιολογικές μετρήσεις και εγκεφαλικές αναπαραστάσεις διαφόρων νευροψυχικών λειτουργιών.

Η Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή ανήκει στην κατηγορία των αγχωδών διαταραχών με κύρια χαρακτηριστικά το υπερβολικό άγχος και την έντονη ανησυχία. Ο άνθρωπος που υποφέρει από την Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή εκφράζει στον τρόπο σκέψης του τις λεγόμενες ιδεοληψίες οι οποίες με την σειρά τους θα οδηγήσουν στην υιοθέτηση των καταναγκασμών.

«Χτύπα ξύλο». Ίσως πρόκειται για την πιο διαδεδομένη πράξη ψυχαναγκαστικού χαρακτήρα, η οποία καλείται να «ξορκίσει» το κακό μίας σκέψης που έγινε αυτόματα ή μίας φράσης που ειπώθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη. Τι συμβαίνει όμως όταν οι δυσάρεστες σκέψεις επαναλαμβάνονται διαρκώς και μάλιστα με ιδιαίτερα πιεστικό χαρακτήρα και όταν οι εξισορροπιστικές πράξεις πληθαίνουν ή μας δυσχεραίνουν τη ζωή;

Τι είναι οι ιδεοληψίες και οι ψυχαναγκασμοί;
Τα δύο χαρακτηριστικά συμπτώματα που συναντώνται στην Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή είναι οι ιδεοληψίες και οι ψυχαναγκασμοί.

Τα παιδιά αρκετές φορές όταν νιώθουν άγχος, αγωνία ή πίεση τρώνε τα νύχια τους, πιπιλίζουν τον αντίχειρά τους, τσιμπάνε το δέρμα τους ή τραβάνε τα μαλλιά τους κ.α. Αυτές οι συμπεριφορές είναι ωε ένα βαθμό λειτουργικές διότι μειώνουν την εσωτερική ένταση που νιώθει το παιδί. Το φαινόμενο όμως αυτό μπορεί να παρατηρηθεί κι όταν το παιδί είναι χαλαρό και δεν διαπιστώνεται κάποια αιτία, γι’ αυτό θεωρείται πρόβλημα ψυχικής έντασης και οι γονείς πολλές φορές το χαρακτηρίζουν ως «κακή συνήθεια».

Όλοι μας λίγο έως πολύ έχουμε την τάση να προσπαθούμε να αποδίδουμε όσο καλύτερα μπορούμε σε έναν ή περισσότερους τομείς της ζωής μας. Είναι φυσιολογικό και θεμιτό να επιδιώκουμε την επιτυχία στη δουλειά, στις σπουδές, στις σχέσεις ή σε άλλες παραμέτρους της καθημερινότητάς μας, όπως και το να διατηρούμε ενισχυμένα κίνητρα για προσωπική πρόοδο.

Η υποχονδρίαση σύμφωνα με το DSM-IV-TR (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) ανήκει στις σωματόμορφες διαταραχές, μια ομάδα ψυχικών διαταραχών που έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό τους τα σωματικά συμπτώματα, τα οποία δεν μπορούν να αποδοθούν σε κάποια οργανική πάθηση.

Στη σημερινή πραγματικότητα αρκετοί άνθρωποι κατακλύζονται από άγχος. Μια ιδιαίτερη μορφή άγχους είναι οι ψυχαναγκασμοί-καταναγκασμοί. Η διάκριση ανάμεσά τους είναι η εξής: Οι ψυχαναγκασμοί είναι έντονες, επαναλαμβανόμενες σκέψεις-εικόνες που κατακλύζουν το νου και οι οποίες οδηγούν στους καταναγκασμούς, δηλαδή τη μετατροπή της σκέψης σε πράξη προκειμένου να νιώσει κανείς ανακούφιση. 

Είναι ευρέως διαδεδομένο πως η πολυαγαπημένη ταινία κινουμένων σχεδίων Νέμο είναι μια ταινία για μικρούς και μεγάλους και είναι ιδιαίτερα διδακτική κυρίως για τους γονείς και την υπερπροστατευτικότητά απέναντι στα παιδιά τους.

Είναι γεγονός ότι οι δημιουργοί της ταινίας κατάφεραν να απεικονίσουν ανάγλυφα τη στάση πολλών γονέων, από το πόσο αυστηροί είναι μέχρι πόσο προστατευτικοί μπορούν να γίνουν.