Εντυπωσιακά πειθαρχημένος και προσαρμοστικός, με μεγάλη ανάταση στο συναίσθημα της υπερηφάνειας, αλλά και με εθνική καταξίωση, φαίνεται να βγαίνει ο Έλληνας μέσα από την πανδημία, έπειτα από την οικονομική περιπέτεια και την χρόνια ύφεση που τον ήθελε παρία του κόσμου και της Ευρώπης.

Καταρχήν, ο όρος «επώδυνος» εκλαμβάνεται εδώ με τη μεταφορική του σημασία, δηλαδή αυτού που «επηρεάζει σοβαρά την ουσία του πράγματος στο οποίο επενεργεί».

Τόσο η επιστήμη της Ψυχολογίας, όσο και η Ψυχιατρική, διδάσκουν πως η συμπεριφορά είναι το αποτέλεσμα πολύπλοκων περιβαλλοντικών παραγόντων σε συνδυασμό με την αλληλεπίδραση τους με την εκάστοτε χαρακτηριστικά προσωπικότητας και βιολογική κατάσταση του ατόμου την κάθε δεδομένη στιγμή. Όταν η συζήτηση έρχεται στο θέμα της επικινδυνότητας, το ζήτημα εκλαμβάνεται διαφορετικά από τη νομική επιστήμη σε σχέση με τις επιστήμες της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

«Η πανδημία του κορονοϊού και ο εγκλεισμός αποτελούν σημαντικούς ψυχoπιεστικούς παράγοντες», λέει στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο καθηγητής Ψυχιατρικής του τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστήμιου Πατρών, Φίλιππος Γουρζής, μιλώντας για την προσπάθεια που ξεκίνησε επιστημονική ομάδα της ψυχιατρικής κλινικής του πανεπιστημιακού νοσοκομείου, με σκοπό την καταγραφή των ψυχολογικών συνεπειών στην ελληνική κοινωνία.

Σε σχετικά καλά επίπεδα παρέμεινε η ψυχική υγεία του πληθυσμού της Ελλάδας σε όλη τη διάρκεια της τελευταίας 20ετίας παρά τις εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες που αντιμετώπισε η χώρα. Ωστόσο κατά τη περίοδο της οικονομικής κρίσης παρατηρήθηκε επιδείνωση της ψυχικής υγείας με αύξηση (διπλασιασμό) των ποσοστών κατάθλιψης και στις δυο περιόδους ενώ κατά την οικονομική κρίση αυξήθηκαν και οι αυτοκτονίες κατά 33%, και παρέμειναν έκτοτε σε υψηλότερα επίπεδα.

Οι ηλικιωμένοι με ψυχικές διαταραχές αντιμετωπίζουν περίπου διπλάσιο κίνδυνο να πεθάνουν λόγω σοβαρής Covid-19, σε σχέση με τους ανθρώπους χωρίς ψυχικά προβλήματα, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Tο 4ετές πρόγραμμα "Αλυπίας Τέχνη – Εκπαίδευση στη Συνθετική Ψυχοθεραπεία" (Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ - Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας) και το "Δίκτυο Ακούγοντας Φωνές" συνδιοργανώνουν Ημερίδα, το Σάββατο 13 Απριλίου 2024. 

Σκυλιά θεραπείας έχουν "στρατευθεί" εδώ και ένα περίπου χρόνο στο Ψυχιατρικό Τμήμα του 424 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, βοηθώντας ψυχικά ασθενείς.
Η ελπιδοφόρα αυτή προσπάθεια, υλοποιείται σε συνεργασία με την ομάδα εθελοντών "Therapy Dogs - animal assisted therapy", από όπου αντλήσαμε και την φωτογραφία που επιλέξαμε για τις ανάγκες αυτής της είδησης. 

Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος για σύναψη συμβάσεων έργου στο πλαίσιο της πράξης «Υποστήριξη Παρεμβάσεων Κοινωνικής Μέριμνας Φοιτητών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών».

Την πρόσληψη, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, συνολικά τεσσάρων (3) ατόμων για την υλοποίηση της πράξης «Κατ’ οίκον Ψυχιατρική Νοσηλεία στον Δυτικό Τομέα Θεσσαλονίκης» ανακοίνωσε το Ψυχιατρικό Νοσκομείο Θεσσαλονίκης.

Η Νόμιμη Εκπρόσωπος της Ψυχογηριατρικής Εταιρείας «Ο Νέστωρ» καλεί τους ενδιαφερόμενους, προς υποβολή βιογραφικού σημειώματος για την πρόσληψη ενός (1) ΠΕ Ιατρού Ψυχίατρου, με σύμβαση παροχής υπηρεσιών για τις παρεχόμενες υπηρεσίες του (πενθήμερη απασχόληση, 09.00-14.00) στην Ψυχογηριατρική Εταιρεία «Ο Νέστωρ» για το Κέντρο Ημέρας του Ολοκληρωμένου Κέντρου Alzheimer, βάσει των όρων του σχετικού συμφωνητικού που θα υπογραφεί για το σκοπό αυτό από τη διαχειρίστρια και τον εργαζόμενο στο πλαίσιο του προγράμματος Ψυχαργώς.

Την Παρασκευή 15 Ιουνίου στις 20:30 οι εκδόσεις Άγρα και ο IANOS παρουσιάζουν το νέο βιβλίο του Ίρβιν Γιάλομ με τίτλο: «Αυτό ήταν η ζωή; Τότε άλλη μια φορά! – Αναμνήσεις ενός ψυχίατρου», με 15λεπτη διαδικτυακή ζωντανή συνομιλία με τον Irvin Yalom, στα Αγγλικά-χωρίς μετάφραση.

Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί στον ΙΑΝΟ (Σταδίου 24) και η είσοδος είναι ελεύθερη.

Σε μια εμπεριστατωμένη αποδελτίωση της κινηματογραφικής "βιβλιογραφίας", είναι καταφανής η εμφάνιση ταινιών τρόμου που αφορμώνται από τις ψυχικές διαταραχές των δολοφόνων-πρωταγωνιστών. Το γεγονός αυτό έχει ως απότοκο την έωλη "δαιμονοποίησή" τους ως επικίνδυνων και βίαιων, όταν η πραγματικότητα συνηγορεί στο ότι μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να δεχτούν τα άτομα αυτά τη βία, παρά να την ασκήσουν. Γι' αυτό και χρήζουν της προσοχής και της φροντίδας μας.

Η πανδημία μας δίνει μια ευκαιρία να αλλάξουμε όχι μόνο το σύστημα της δημόσιας υγείας, αλλά και την ουσία της ψυχιατρικής και ψυχολογικής φροντίδας, να εξανθρωπίσουμε ένα βάρβαρο και αναποτελεσματικό σύστημα. Οι ευκαιρίες πάντα κατακτώνται, ποτέ δεν χαρίζονται.» - Στέλιος Στυλιανίδης, καθηγητής ψυχιατρικής στο Πάντειο πανεπιστήμιο.

Το ΚΜΟΠ – Κέντρο Κοινωνικής Δράσης και Καινοτομίας είναι μία από τις παλαιότερες οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών στην Ελλάδα, με 44 χρόνια εμπειρίας στη στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων μέσα από την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών, την υλοποίηση κοινωνικών πρωτοβουλιών, την εκπαίδευση και την έρευνα.

Σε προηγούμενο άρθρο είχαμε αναπτύξει τις θεωρίες των ψυχιάτρων Στάνισλαβ Γκροφ και του δόκτορος Καυκαλίδη σε ένα γενικότερο πλάισιο, σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε τις θεωρίες και θεωρήσεις τους σχετικά με την προγεννητική φάση και την ενδομήτρια ζωή. Οι θεωρίες των δύο επιστημόνων φαίνονται εκ πρώτης ως διαφορετικές μεταξύ τους, όμως, όπως θα δούμε, έχουν μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ομοιότητες.

Κατά την άσκηση της ψυχιατρικής στα πλαίσια ενός ιατρείου, συναντούμε πολύ συχνά ορισμένες παγιωμένες απόψεις, προκαταλήψεις ή – θα τολμούσα να πω- και μύθους, γύρω από τα όσα ισχύουν σχετικά με τις θεραπευτικές επιλογές που παρέχει η επιστήμη αυτή.

Η γαλήνη δεν είναι ένα γεγονός του μυαλού. Όλοι οι ψυχίατροι της Δύσης έχουν κάνει ένα θεμελιώδες λάθος από αυτή την άποψη. Οι Δυτικοί ψυχίατροι έχουν προσπαθήσει να προσφέρουν γαλήνη στον άνθρωπο μέσω του νου του. Δεν θα το πετύχουν ποτέ. Η γαλήνη δεν είναι ένα πράγμα του νου. Στο επίπεδο του μυαλού, στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να υπάρξει μια ρύθμιση, ένας συμβιβασμός, αλλά ποτέ γαλήνη.

Στη σύγχρονη εποχή αρκετοί άνθρωποι όταν υποφέρουν ψυχικά, καταφεύγουν στο διαδίκτυο αναζητώντας να ονομάσουν αυτό από που τους κάνει να υποφέρουν. Διαγνώσεις όπως κατάθλιψη, διπολική διαταραχή, κρίσεις πανικού, κρίσεις άγχους κ.α, αποτελούν τις διαφορετικές διαγνώσεις που ο οποιοσδήποτε έχει διαβάσει στους ιστότοπους και ίσως εν μέρει έχει αναγνωρίσει στον εαυτό του.

Μεταξύ 1960 και 1970, ο John Bowlby, Άγγλος ψυχίατρος και ψυχαναλυτής, ανέπτυξε τη Θεωρία της Προσκόλλησης ή Δεσμού (Attachment theory) η οποία εξηγεί τη δυναμική των ανθρώπινων σχέσεων καθώς και τις όποιες ανασφάλειες μπορεί να υπάρχουν σε αυτές. Με απλά λόγια, η θεωρία αυτή πρεσβεύει ότι η σχέση που είχαμε ως βρέφη με τους γονείς μας ή με τους ανθρώπους που μας φρόντιζαν, παίζει καθοριστικό ρόλο στο πώς θα σχετιζόμαστε σε όλες τις σχέσεις μας στο μέλλον και κατά συνέπεια τι βαθμό οικειότητας θα θέλουμε να καλλιεργήσουμε μέσα σ'αυτές.