«Αχ δεν μπορώ να πω όχι, θα τον/την στεναχωρήσω», «Δυσκολεύομαι να πω όχι και συχνά πιέζομαι, κάνοντας συνέχεια ό,τι θέλουν οι άλλοι», «Να πω όχι; Και αν με παρεξηγήσουν»;…. Και άλλες τόσες σκέψεις που κάνουν οι άνθρωποι καθημερινά στην προσπάθειά τους να κατευνάσουν τον ‘‘πόλεμο’’ που βιώνουν μεταξύ του «Ναι» και του «Όχι», με το "ναι" να υπερνικά, πολλές φορές, το "όχι".

Στην ψυχολογία, η έννοια των ορίων αφορά συμβολικά «δυναμικά πεδία» τα οποία εμπεριέχουν κανόνες, αξίες, πλευρές της προσωπικότητας, μοτίβα συμπεριφοράς, κλπ τα οποία έχουν ως στόχο: να αποτρέψουν τους άλλους από το να εισβάλλουν στο χώρο μας (υλικό, σωματικό και ψυχικό), να αποτρέψουν εμάς από το να εισβάλλουμε αντίστοιχα στο χώρο των άλλων και μας βοηθούν να διαμορφώσουμε την αίσθηση του «ποιοι είμαστε» και ποια είναι η ταυτότητά μας μέσα στον κόσμο.

Η πραγματικότητα του κορωνοϊού είναι πλέον ένα γεγονός αδιαμφισβήτητο σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και στη χώρα μας ειδικά. Η αλλαγή στον τρόπο ζωής και στις καθημερινές συνήθειες, έφεραν πολλούς ανθρώπους στην αναγκαία διαδικασία του να συνηθίσουν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής και να λειτουργούν με βάση τη δημόσια υγεία.

Τα Χριστούγεννα, συνήθως φέρνουν μαζί τους και μια γλυκιά μελαγχολία. Μια μελαγχολία που ίσως να σχετίζεται με τον χρόνο που φεύγει, με τις οικογενειακές στιγμές, με το κλίμα, με τον στολισμό...

Οι συντροφικές σχέσεις στη ζωή μας έχουν πολύ έντονη δυναμική και μπορούν να μας πυροδοτήσουν έντονα συναισθήματα και συμπεριφορές, τόσο θετικά όσο και αρνητικά. Γι’ αυτό είναι ένα θέμα που μας απασχολεί πολλές φορές σε όποια ηλικία ή φάση της ζωής μας και αν βρισκόμαστε.

Αν ο χρόνος ήταν έφηβος, θα ήταν διαρκώς θυμωμένος, ερωτευμένος, επαναστάτης και όμορφος. Αλλά δεν είναι. Το μόνο που προσφέρει στον έφηβο είναι αυτή η απατηλή αίσθηση του ατέρμονου και του ατελείωτου, για αυτό και έχει ιδιαίτερη σχέση μαζί του.

Όρια, είναι τα διαχωριστικά σημεία, στα οποία σταματάμε η συνεχίζουμε να ανεχόμαστε μια συμπεριφορά. Η οριοθέτηση, είναι η διαδικασία που θα σας απελευθερώσει και θα σας απενοχοποιήσει. Τα όρια που θέτει κάθε άνθρωπος στις σχέσεις που συνάπτει είναι πολύ σημαντικά.

Τα όρια είναι ένα μέσο ή ένα εργαλείο ίσως καλύτερα, που όλοι οι γονείς πρέπει να χρησιμοποιούμε έτσι ώστε τα παιδιά μας να αισθάνονται ασφαλή, να μπορέσουν να ωριμάσουν, να γίνουν υπεύθυνα και το πιο σημαντικό, να μάθουν τελικά να πατάνε στα πόδια τους, να ανακαλύψουν και να πιστέψουν στις δικές τους δυνάμεις και να μπορέσουν να απεξαρτητοποιηθούν από εμάς τους γονείς όταν έρθει η ώρα.

Μπορεί να φαίνεται αυτονόητο αλλά η επικοινωνία, ένα από τα βασικότερα συστατικά μίας υγιούς σχέσης, απαιτεί από εμάς να δηλώνουμε ξεκάθαρα τις ανάγκες και τα προβλήματά μας στον/στην σύντροφό μας. Καθώς δεν μπορούμε ποτέ να γνωρίζουμε πραγματικά τι σκέφτεται ο άλλος, ο μόνος τρόπος είναι να ρωτήσουμε και καθώς ούτε ο σύντροφός μας (όσο κι αν θα το θέλαμε) μπορεί μαγικά να γνωρίζει τις επιθυμίες μας, ο μόνος τρόπος για να γνωστοποιήσουμε τις ανάγκες μας είναι το να τις εκφράσουμε.

Ο καθένας από εμάς κάποια στιγμή στη ζωή του έχει βιώσει κάποιο δυσάρεστο γεγονός, το οποίο με τη σειρά του επέφερε κρίση από την οποία προέκυψαν σημαντικές αλλαγές. Αδιαμφισβήτητα, δεν αντιδρούν όλοι με τον ίδιο τρόπο στις αλλαγές. Με την έλευση της κρίσης τα έως τώρα κεκτημένα ανατρέπονται δημιουργώντας συναισθήματα άγχους, φόβου και αβεβαιότητας για το επικείμενο μέλλον. Ωστόσο, για κάποιους η προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα είναι ευκολότερη.

Διαπραγματεύεσαι. Διαπραγματεύεσαι το βάρος. Διαπραγματεύεσαι την εικόνα σου στον καθρέφτη. Διαπραγματεύεσαι τα ρούχα που θα φορέσεις, τα ρούχα που θα διαλέξεις, αυτά που θα αγοράσεις.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα γίνουν παππούδες, γιαγιάδες για περίπου το 1/3 της ζωής τους. Με την υπογεννητικότητα και τη δημογραφική γήρανση των δυτικών βιομηχανικών κοινωνιών, τα οικογενειακά δίκτυα αλλάζουν από ευρείες-οριζόντιες σε στενές-κάθετες δομές, στις οποίες οι παππούδες έχουν ένα αυξανόμενα σημαντικό ρόλο να παίξουν.

Στις μέρες μας ακούμε συχνά τη λέξη όρια. Το θέμα της οριοθέτησης επαναλαμβάνεται στις καθημερινές συζητήσεις με άλλους γονείς, στο σχολείο, στο διαδίκτυο, στη βιβλιογραφία.

Μια λέξη τόσο ιερή και τόσο παρεξηγημένη στις μέρες μας. Αποτελεί μια σημαντική αξία και σταθερά στις σχέσεις των ανθρώπων. Ομορφαίνει τη ζωή και τη γεμίζει με ένα αίσθημα πληρότητας, όταν είναι αληθινή και γνήσια, ακριβώς γιατί είναι μια σχέση επιλογής του καθενός.

Στις ιδιαίτερες συνθήκες και περιστάσεις, οι οποίες για λόγους υγείας και προστασίας επιτάσσουν κοινωνική «απόσταση» καλούμαστε να προσαρμοστούμε, επαναπροσδιορίζοντας αρκετές πτυχές της καθημερινότητάς μας. Η ψυχοθεραπεία βασίζεται στην δια ζώσης επικοινωνία και στην εδώ και τώρα παρέμβαση.

Τα reality shows έχουν γνωρίσει μεγάλη δημοτικότητα, αποτελώντας πλέον ένα από τα είδη μιντιακού περιεχομένου με τη μεγαλύτερη (τηλε)θέαση και μία από τις πιο διαδεδομένες μορφές ψυχαγωγίας στη σύγχρονη κοινωνία, συναρπάζοντας το κοινό με τις δραματικές ιστορίες, τις συγκρούσεις και τη σχολιαστική τους απήχηση.

Τι καθιστά μια σχέση υγιή και τι όχι; Αυτό που αποτελεί οπωσδήποτε εμπόδιο στη δημιουργία μιας καλής συντροφικής σχέσης είναι η ύπαρξη ψυχολογικής βίας. Κι επειδή η ψυχολογική βία δεν είναι χειροπιαστή, όπως η φυσική, είναι δύσκολο πολλές φορές να τη διακρίνουμε.

Είχαμε τη χαρά και την τιμή να φιλοξενήσουμε στο Psychology.gr την ψυχολόγο Ασημίνα Αγγελίδου και να συζητήσουμε μαζί της για τη βέλτιστη γονεϊκότητα! Η Ασημίνα Αγγελίδου απαντά σε κρίσιμες ερωτήσεις που κάθε γονιός έχει αναρωτηθεί έστω και μια φορά στη ζωή του!

Οι γονείς έχουν τεράστια ευθύνη στο να μεγαλώσουν τα παιδιά τους κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Τι σημαίνει όμως «καλός γονιός»;
Καλός γονιός σε γενικές γραμμές είναι αυτός που δημιουργεί για το παιδί του ένα σταθερό, προστατευτικό, οικογενειακό περιβάλλον. Είναι ένα θετικό πρότυπο και συμμετέχει με υγιή τρόπο στη ζωή του παιδιού του.

Με ρώτησε κάποιος που ήταν πάντα νέος –ήθελε βλέπεις να είναι συνέχεια μαθητής- «Τι είναι ψυχοθεραπεία;», του είπα: «Εγώ δεν ξέρω… Ρώτησα όμως κάποτε τον σοφό δάσκαλο, που δεν έχει όνομα, κι εκείνος ταπεινά μου είπε»: Να σου πω πρώτα ποια είναι η ψεύτικη ψυχοθεραπεία.