Η τέχνη της οριοθέτησης στο γονεϊκό ρόλο: Η οριοθέτηση ως μέσο προστασίας και όχι τιμωρίας

Στις μέρες μας ακούμε συχνά τη λέξη όρια. Το θέμα της οριοθέτησης επαναλαμβάνεται στις καθημερινές συζητήσεις με άλλους γονείς, στο σχολείο, στο διαδίκτυο, στη βιβλιογραφία.

Τα όρια είναι απαραίτητα για τα παιδιά: τους δίνουν ασφάλεια, σταθερότητα, υποστήριξη και χώρο για να δημιουργήσουν την ταυτότητά τους.

Θέτοντας τα όρια σε ένα παιδί προσχολικής κι σχολικής ηλικίας (0-12 ετών) το μαθαίνεις να γνωρίζει τι είναι ασφαλές και τι αποδεκτό για το ίδιο και τους άλλους, να βιώνει τις συνέπειες των επιλογών του, να διεκδικεί τα δικαιώματα του και παράλληλα να σέβεται τα δικαιώματα και τα όρια των άλλων, ώστε να εξελιχθεί σε έναν ικανό και ολοκληρωμένο ενήλικα που θα μπορεί να οριοθετεί τον εαυτό του και τους άλλους.

Βασικοί άξονες της ομιλίας

Η διαδικασία της οριοθέτησης
Συνέπειες αντί τιμωρίας
Γιατί οι γονείς δυσκολεύονται να οριοθετήσουν τα παιδιά τους;
Τι δείχνουν οι έρευνες;
Σε ποια ηλικία ξεκινάμε να βάζουμε όρια στα παιδιά μας;
Τι είναι το χειριστικό κλάμα;
Ποιοι είναι οι τρόποι που ένας γονιός ορίζει, διατυπώνει & επικοινωνεί τα όρια;

Κανονισμός διαδικτυακής παρακολούθησης

Οι εκπαιδευόμενοι που έχουν επίσημα κατοχυρώσει τη συμμετοχή τους ενημερώνονται 2 ημέρες πριν την έναρξη της εκπαίδευσης στο προσωπικό τους email σχετικά με τον τρόπο σύνδεσης.
Κατά τη διάρκεια της διαδικτυακής παρακολούθησης είναι απαραίτητο οι κάμερες να παραμένουν ανοιχτές και να κλείνουν μόνο σε συνθήκη διαλείμματος.
Είναι απαραίτητη η χρησιμοποίηση ακουστικών όταν κάποιος δεν βρίσκεται σε ιδιωτικό χώρο λόγω σεβασμού των προσωπικών δεδομένων όλης της ομάδας και προστασίας του απορρήτου των κλινικών περιστατικών που αναλύονται.
Δεν επιτρέπεται η μαγνητοσκόπηση των σεμιναρίων.