Σήμερα, τα συμπεράσματα των περισσότερων ερευνών προσανατολίζονται στην κατεύθυνση που θέλει την ποιότητα της θεραπευτικής συμμαχίας ανάμεσα στον θεραπευτή και τον πελάτη να αποτελεί έναν αξιόπιστο προγνωστικό δείκτη για τη θετική έκβαση της θεραπείας, ανεξάρτητα από την ποικιλία των θεραπευτικών προσεγγίσεων.

Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχήανήκει στην μεγάλη ενότητα που ονομάζουμε διαταραχές προσωπικότητας. Ψυχαναγκασμούς και καταναγκασμούς σε λειτουργικό βαθμό συναντούμε σε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Υπάρχει επίσης και η ψυχαναγκαστική διαταραχή που ανήκει στην κατηγορία των αγχωδών διαταραχών. Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τα παραπάνω και πως γίνεται η διαφοροδιάγνωση τους; 

Αμερικανός ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της υπαρξιακής σχολής ψυχοθεραπείας. Μέσα από τα γραπτά του, εξήγησε την έννοια του υπαρξισμού και τόνισε τη σημασία του στη θεραπευτική διαδικασία.

Το Gestalt Institue of San Francisco – Greece ξεκινά τη φετινή χρονιά έναν καινούργιο κύκλο σεμιναρίων εστιάζοντας στο θέμα των σχέσεων, συνεχίζοντας να τιμούμε τη κοντινή συγγένεια της ψυχοθεραπείας Gestalt με το σώμα. Έτσι έμπειροι εκπαιδευτές και θεραπευτές από τον χώρο της Gestalt και της Σωματικής Ψυχοθεραπείας από 3 ηπείρους (!) προσφέρουν τη δική τους ιδιαίτερη προσέγγιση στην ευρύτερη θεματική των σχέσεων: θεραπευτή-θεραπευόμενου / ζεύγους / οικογένειας / συντρόφων / κλπ.

Αυστροαμερικανός ψυχίατρος και κοινωνικός ψυχολόγος, ιδρυτής του ψυχοδράματος και πρωτοπόρος στην ανάπτυξη της ομαδικής ψυχοθεραπείας. Η αναγνώριση της ομαδικής ψυχοθεραπείας ως μία αξιόπιστη και βιώσιμη μορφή θεραπείας από την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση θεωρείται ότι επετεύχθη χάρη στο δικό του έργο.

Η συμβουλευτική μπορεί να έχει τη μορφή της ατομικής συμβουλευτικής, δηλαδή να απευθύνεται στη προσωπική ανάπτυξη ενός ατόμου ή να έχει ομαδική μορφή.

Από τις πρώτες συναντήσεις η ομάδα αρχίζει να μαθαίνει να χρησιμοποιεί κανόνες και διαδικασίες που προκαθορίζουν και διευκολύνουν τη λειτουργία της. Αυτή η διαδικασία διαπραγμάτευσης και επανακαθορισμού των κανόνων επηρεάζεται αρχικά από τις προσδοκίες των μελών.

Μπορεί να είναι πιο κατάλληλη για εμένα από την ατομική θεραπεία και να με ωφελήσει περισσότερο. Όντας μέλος μιας ομάδας διδάσκομαι από την αλληλεπίδραση με τα άλλα μἐλη να εξερευνώ, να αξιολογώ αλλά και να μαθαίνω από τις διαφορετικές αντιλήψεις άλλων προσώπων για θέματα που με απασχολούν επιτρέποντας έτσι βιωματικά την αλλαγή και την προσωπική ωρίμανση.

Η δουλειά σε ομάδα είναι μία μοναδική εμπειρία! Η δυναμική, που δημιουργείται ανάμεσα στα άτομα, μου θυμίζει ένα νήμα που ξεκινάει από κάπου και μεταφέρεται από άτομο σε άτομο. Μεταφέρεται από εμπειρία σε εμπειρία, αποκτά τα χρώματα του καθενός, τη φωνή του, τα συναισθήματα του, και μεταφέρεται στον επόμενο ο οποίος προσθέτει την δική του ποιότητα σε αυτό. Έτσι δημιουργείται ένα πλέγμα συνδέσεων, ένας ιστός αλληλεπιδράσεων μέσα στην ομάδα.

Ολοκληρώθηκε το 3ωρο διαδικτυακό σεμινάριο του PSYCHOLOGY.GR, με θέμα:  «Τι μπορούμε να κάνουμε και τι ΔΕΝ μπορούμε για το εσωτερικό μας παιδί» με εισηγητή τον ψυχοθεραπευτή και συγγραφέα, Πέτρο Θεοδώρου.

Συναντηθήκαμε διαδικτυακά με τον Άγγελο Λεβέντη, Ψυχοθεραπευτή - Ψυχοδραματιστή, με πολυετή εμπειρία και ειδίκευση στο Ψυχικό Τραύμα, M.Ed, LGBTQI+, NARM® Trauma Certified Practitioner.

Τα βασικά χαρακτηριστικά της διαταραχής αυτής είναι μια έντονη δυσκολία και ανεπάρκεια στις διαπροσωπικές σχέσεις και διάφορες ιδιορρυθμίες, εκκεντρικότητες και παραξενιές της σκέψης, της αντίληψης, της ομιλίας, της εμφάνισης και της συμπεριφοράς, που δεν είναι όμως αρκετά σοβαρές ώστε να φτιάξουν τα κριτήρια της Σχιζοφρένειας.

Τα μέλη διακατέχονται από ανησυχία, φόβους και πολλά ερωτηματικά στις πρώτες συναντήσεις. Οι συμμετέχοντες προσπαθούν να εντοπίσουν κοινές εμπειρίες και ενδιαφέροντα, τρόπους επικοινωνίας με διαφορετικούς ανθρώπους και έναν ρόλο για τον εαυτό τους που να συμβαδίζει με το πρόβλημα ή τον λόγο της συμμετοχής τους.

Προετοιμαζόμαστε στην επαφή μας με τους άλλους. Ψάχνουμε τα πιο εύστοχα λόγια για να εκφράσουμε αυτά που θέλουμε, χρησιμοποιούμε το σώμα μας ως εργαλείο, ντυνόμαστε κατάλληλα για να παρουσιαστούμε στον άλλον... ρούχα, λόγια, σώμα, επιλέγουμε τα κατάλληλα, μέσα από ένα ρεπερτόριο ανάλογα με το τι νιώθουμε ότι θα εκφράσει καλύτερα το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε... κάτι πάνω μας μένει όμως ακατέργαστο χωρίς δυνατότητα 'σκηνοθέτησης'....το βλέμμα.

Το 1911 ο ψυχίατρος Jacob Levi Moreno πραγματοποίησε στη Βιέννη τα πρώτα πειράματα αυθόρμητου θεάτρου που τον οδήγησαν στην εκπόνηση μιας νέας τεχνικής έκφρασης και θεραπείας, το ψυχόδραμα.

Αποφάσισα να προσεγγίσω το συγκεκριμένο θέμα με αφορμή τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα στη Νορβηγία, τα οποία επηρέασαν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλες τις γωνίες του πλανήτη, υπενθυμίζοντας σε όλους μας πόσο προσωρινή είναι η αίσθηση της ασφάλειας που έχουμε δημιουργήσει αλλά και πόσο ευάλωτη είναι η ίδια μας η ύπαρξη.

Το ψυχόδραμα το οποίο ανήκει στον χώρο της ψυχοθεραπείας, είναι μία κυρίως ομαδική, μέθοδος ανάπτυξης της προσωπικότητας. Η φιλοσοφία του βασίζεται στην διεύρυνση, την ανάπτυξη της προσωπικότητας μας, ξεκινώντας από αυτά που ήδη έχουμε. Δεν θέλουμε να θεραπεύσουμε κάτι, θέλουμε να το διευρύνουμε- κι αυτό είναι πολύ σημαντικό.