Η αυτο-αντανάκλαση ή αλλιώς ενδοσκόπηση ή αυτοπροβληματισμός είναι μια διαδικασία με την οποία αυξάνετε την κατανόησή σας για το ποιος είστε, ποιες είναι οι αξίες σας και γιατί σκέφτεστε και ενεργείτε όπως κάνετε.

Τι είναι αυτό που νιώθεις; Με ποια συναισθηματική διάθεση ξύπνησες σήμερα; Μπορείς να ονοματίσεις τα συναισθήματά σου; Aναγνωρίζεις την προσωπική σου συναισθηματική παλέτα με αποχρώσεις από τα δικά σου συναισθήματα που έρχονται κάθε φορά στην επιφάνεια; Ποια κομμάτια του εαυτού σου σου είναι γνωστά και ποια άγνωστα; Ποια βλέπουν οι άλλοι και ποια βλέπεις εσύ;

Καθημερινά μοιράζουμε τον χρόνο μας σε διάφορες δραστηριότητες, ασχολίες, υποχρεώσεις και δουλειά. Ωστόσο, οι προτεραιότητες διαφοροποιούνται εάν είμαστε γονείς ή μόνοι μας. Αρχικά, το δυσκολότερο είναι να βάλουμε προτεραιότητες όταν είμαστε γονείς διότι είναι αυτονόητο ότι τα παιδιά μας είναι προτεραιότητα.

Για την επιβίωση μας από τη στιγμή της γέννησής μας, χρειάζεται να καλύπτονται από τους ενήλικες ορισμένες βιολογικές μας ανάγκες (όπως η λήψη τροφής, η φροντίδα της σωματικής υγείας, η προστασία από τις καιρικές συνθήκες, κλπ). Όμως, για να μπορέσει κάποιος ως παιδί και αργότερα ως ενήλικας να αναπτυχθεί ως προσωπικότητα, να επιδιώκει ισορροπημένες σχέσεις και να θωρακίσει την ψυχική του υγεία, χρειάζεται να καλύπτονται επίσης ορισμένες βασικές ψυχοσυναισθηματικές ανάγκες.

Πόσο συχνά κοιτάζεις το κινητό σου όταν βρίσκεσαι εν μέσω μιας συζήτησης; Πόσο focus μπορείς να κάνεις σε έναν διάλογο;

Μια μεγάλη φιλοσοφική πανώλη του εικοστού αιώνα, που σίγουρα θα μας ακολουθήσει και στο τέλος της χιλιετίας, είναι το γενικευμένο αίσθημα της προσωπικής έλλειψης νοήματος.

Η έλευση της πανδημίας ενέτεινε τη σταθερή αίσθηση της έλλειψης σκοπού ή νοήματος στη ζωή όλο και περισσότερων ανθρώπων.

«Η Ψυχοθεραπεία δεν είναι υποκατάστατο της ζωής αλλά μια γενική πρόβα για την ζωή. Με άλλα λόγια, παρόλο που η ψυχοθεραπεία απαιτεί μια στενή σχέση, η σχέση δεν είναι σκοπός – είναι μέσο για την επίτευξη ενός σκοπού» Ιrvin Yalom

Το άρθρο αποτελεί αδειοδοτημένο απόσπασμα από το βιβλίο Βάλε τα όριά σου της Nedra Glover Tawwab που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Τα όρια είναι το κλειδί για υγιέστερες σχέσεις. «Τώρα είσαι ο άντρας του σπιτιού», είπε στον Τζάστιν η μητέρα του μετά το διαζύγιο από τον πατέρα του.

Ζώντας χωρίς εσένα… Από αυτό το στερητικό «χωρίς» μπορεί να απορρέουν διαφορετικά αμφιθυμικά κύματα. Το χωρίς εσένα στη ζωή μου, πότε προσφέρει λύτρωση από μακρά ταλαιπωρία, πότε μας πείθει ότι δόθηκε η οριστική λύση στις ατελείωτες συγκρούσεις, πότε μας προστατεύει από μια ψυχική κακοποίηση.

«Γνωρίζεις τις ανάγκες σου;»
Mια φαινομενικά απλή ερώτηση που για πολλούς από εμάς έχει μια φαινομενικά απλή απάντηση, στην οποία συχνά δεν εστιάζουμε αρκετά την προσοχή μας.

Τα τελευταία χρόνια, η έννοια του Mindfulness ή αλλιώς της Ενσυνειδητότητας, συγκεντρώνει όλο και περισσότερη προσοχή. Η πλειοψηφία των ερευνών έχει επικεντρωθεί σε κλινικές μελέτες με σκοπό την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας αυτής της μεθόδου πάνω στη βελτίωση της ψυχικής υγείας.

«Κάποια μέρα θα συνειδητοποίησεις ότι είσαι ο χειροτέχνης κι όχι το χειροτέχνημα, ο ονειρευτής και όχι το όνειρο, ο δημιουργός και όχι το δημιούργημα. Τότε δεν θα μπορείς πια να εξαρτάσαι.» Dreamer

Ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα ακούμε συνεχώς να λαμβάνουν χώρα γυναικοκτονίες η μία μετά την άλλη. Γυναίκες με βίαιο τρόπο χάνουν άδικα τη ζωή τους από τους συντρόφους τους, από αυτούς που υποτίθεται πως τις αγαπούσαν.

Πόσες φορές εσφαλμένα έχουμε όλοι μας ακούσει να λέγεται η φράση: τη σκότωσε γιατί την αγαπούσε;

Ο Sergi Torres είπε: Δεν είσαι αυτό που πιστεύει ο εγκέφαλός σου. Αν δεν αγαπώ κάποιον, οφείλεται στις ιδέες μου. Και αυτές οι ιδέες με εμποδίζουν να είμαι απόλυτα ευτυχισμένος. Ο Sergi μου δίδαξε ότι είμαστε ένα σκυλάκι που κυνηγάει την ουρίτσα του. Οι σκέψεις μας είναι η ουρίτσα μας κι εμείς την κυνηγάμε.

Η θεωρία της κοινωνικής μάθησης υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι μαθαίνουν την κοινωνική συμπεριφορά παρατηρώντας τη συμπεριφορά των άλλων και τις συνέπειες αυτής της συμπεριφοράς, σχηματίζοντας ιδέες για το ποιες συμπεριφορές είναι κατάλληλες, δοκιμάζοντας αυτές τις συμπεριφορές και συνεχίζοντας τες (O'Leary, 1988).

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελεί το πιο σύνθετο όργανο του περιβαλλοντικού μας συστήματος. Είναι το κέντρο ελέγχου του σώματος, μέσω του οποίου επεξεργάζονται όλες οι πληροφορίες που αποσπώνται από τις πέντε μας αισθήσεις. Ρυθμίζει και συμβάλει στην έκφραση της συμπεριφοράς, διαδραματίζοντας τον βασικότερο ρόλο όσον αφορά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα, της ιδιοσυγκρασίας και των πεποιθήσεων.

Εγώ δεν κάνω σεξ, κάνω έρωτα - μήπως δεν κάνω τίποτα από τα δύο;

Στις αρχές του φθινοπώρου του 2020, για πρώτη φορά βλέπαμε στους δρόμους ανθρώπους να κυκλοφορούν με μάσκες παντού. Μέχρι να εισβάλλει η πανδημία του κορωνοϊού στη ζωή μας, τέτοιες εικόνες ήταν αποκλειστικά προϊόντα μυθοπλασίας σε ξένες ταινίες που απολαμβάναμε από τον καναπέ μας.

Η επιτυχία πολλών ανθρώπων συνοδεύεται συχνά από έναν ενδόμυχο φόβο: μήπως ανακαλύψει ο κόσμος γύρω τους πως δεν αξίζουν πραγματικά όλα όσα έχουν πετύχει, μήπως καταλάβουν οι άλλοι ότι δεν είναι τόσο καλοί όσο φαίνονται και μήπως εν τέλει τους θεωρήσουν κοινούς απατεώνες.

Πόσο δύσκολο είναι να ζούμε με τον εαυτό μας; Ένας από τους τρόπους που μετέρχεται το εγώ προκειμένου να δραπετεύσει από το αίσθημα του ανικανοποίητου που βιώνει ο προσωπικός εαυτός του είναι η διερεύνηση και η ισχυροποίηση του αισθήματος εαυτού μέσω της ταύτισης με μια ομάδα -ένα έθνος/κράτος, ένα πολιτικό κόμμα, μια εταιρεία, έναν θεσμό, μια σέχτα, έναν σύλλογο, μια συμμορία, ένα ποδοσφαιρικό σωματείο.