Η καθημερινότητα στις σύγχρονες πόλεις είναι συνυφασμένη με το άγχος. Συχνά νιώθουμε να κατακλυζόμαστε από άγχος στη δουλειά, στο δρόμο, στις κοινωνικές συναναστροφές. Ένα πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσουμε ότι βιώνουμε άγχος.

Με αφορμή τον πόλεμο που εξελίσσεται αυτή την στιγμή σε μια γειτονική χώρα, την Ουκρανία, θα αναφερθούμε στις ψυχολογικές βλάβες που μπορεί να αφήσει μια τέτοια κατάσταση στους ανθρώπους που τη βιώνουν και είναι μάρτυρες αυτής της φρίκης.

Το άγχος είναι πλέον διαδεδομένο συναίσθημα. Κανείς μπορεί να το συναντήσει στη δουλειά, αλλά και στην κοινωνική ζωή του. Τί συμβαίνει, όμως, με το άγχος του αθλητή; Για όσους ασχολούνται με τον αθλητισμό το άγχος, σε ένα βαθμό, μπορεί να αποτελεί εμπόδιο στην επίδοση του αθλήματος τους. Γενικότερα η ψυχολογική κατάσταση ενός αθλητή πριν τον αγώνα είναι καθοριστικής σημασίας.

Η διαχείριση του άγχους κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για τις πανελλαδικές εξετάσεις είναι πολύ σημαντική. Χρειάζεται να φροντίσουμε το άγχος των παιδιών-μαθητών έγκαιρα και να μην αφήνουμε τη διαχείριση της κατάστασης την τελευταία στιγμή, ένα μήνα πριν τις εξετάσεις. Αυτό που συνιστώ, είναι οι έφηβοι από τη Β Λυκείου να παρακολουθήσουν ένα βραχυπρόθεσμο ατομικό πρόγραμμα γνωστικής-συμπεριφορικής θεραπείας.

Το Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας & Συμβουλευτικής πιστοποιημένο Κέντρο δια Βίου Μάθησης από το Υπουργείο Παιδείας με κωδικό αδείας 17817, προσφέρει προγράμματα εξειδικευμένης επαγγελματικής μετεκπαίδευσης στη Γνωσιακή – Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία, την Κλινική Ύπνωση – Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία και τη Συστημική Συμβουλευτική.

Το Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής πιστοποιημένο Κέντρο δια Βίου Μάθησης από το Υπουργείο Παιδείας με κωδικό αδείας 17817, προσφέρει προγράμματα εξειδικευμένης επαγγελματικής μετεκπαίδευσης στη Γνωσιακή – Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία, την Κλινική Ύπνωση – Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία και τη Συστημική Συμβουλευτική.

Αναζητά εισηγητές ψυχολόγους με εξειδίκευση στη Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία για την κάλυψη των αναγκών των νέων τμημάτων διδασκαλίας.

Το συναίσθημα του θυμού

Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό και υγιές συναίσθημα, το οποίο δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως καλό ή κακό. Όπως και κάθε άλλο συναίσθημα που προκαλεί δυσφορία, ο θυμός εκδηλώνεται όταν ερμηνεύουμε μια κατάσταση ως θλιβερή, ανησυχητική, άδική ή απειλητική και καλούμαστε να αντιδράσουμε αναλόγως.

Τα νευρικά κύτταρα ανταλλάσσουν μεταξύ τους πληροφορίες με τη μορφή της μετάδοσης ερεθισμών από τις νευρικές ίνες. Από τα μισά του 20ού αιώνα και μετά εμφανίστηκε η έννοια της «νευροπλαστικότητας».

Αντί να προσπαθούν να προσδιορίσουν τους παράγοντες που πυροδοτούν τα επεισόδια της σχιζοφρένειας, τα ψυχολογικά μοντέλα επιδιώκουν κατά κανόνα να ερμηνεύσουν τις διεργασίες οι οποίες βρίσκονται στη βάση των διαφορετικών εμπειριών που αναφέρουν οι πάσχοντες.

Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις των ανθρωπιστικών και υπερπροσωπικών θεραπευτικών προσεγγίσεων είναι ότι ο/η θεραπευτής/τρια πρέπει να δουλεύει συνεχώς με τον εαυτό του/της και να μην στηρίζεται μόνο σε κάποιες τεχνικές και θεωρίες.

Η τριχοτιλλομανία χαρακτηρίζεται από το επαναλαμβανόμενο τράβηγμα τριχών, το οποίο έχει σαν αποτέλεσμα την αισθητή απώλεια τριχών σε ένα τουλάχιστον σημείο του σώματος. Μία εσωτερική ένταση προηγείται συνήθως της απόσπασης τριχών, ενώ το άτομο βιώνει ευχαρίστηση, ικανοποίηση ή ανακούφιση, όταν την κάνει.

Υπερσεξουαλικότητα παρατηρείται στο 2-17% των ασθενών με Alzheimer και ιδίως εκείνων που βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο της νόσου.

Με απλά λόγια η υπερκόπωση είναι το συναίσθημα του να νιώθει κάποιος συνεχώς κουρασμένος. Διαφοροποιείται από το αίσθημα της νύστας ή της υπνηλίας ή το ψυχολογικό αίσθημα της απάθειας αν και αυτά τα συμπτώματα μπορεί να συνοδεύουν την υπερκόπωση. Άλλοι όροι για να περιγραφεί η υπερκόπωση είναι: α) η μειωμένη ενέργεια ή η έλλειψη ενέργειας β) η σωματική και πνευματική εξάντληση και γ) η απουσία κινητοποίησης.

Οι διαταραχές διατροφής αποδίδονται σε σχέση με την ύπαρξη τριών χαρακτηριστικών: την δυσλειτουργική διατροφική συμπεριφορά, την αρνητική εικόνα σώματος και τις προσπάθειες (επιτυχείς ή ανεπιτυχείς) απώλειας βάρους. Πέρα όμως απ' αυτά, τα άτομα με διατροφικές διαταραχές συνήθως αντιμετωπίζουν προβλήματα κατάθλιψης, άγχους, χαμηλής αυτοεκτίμησης, και ίσως κάποια διαταραχή προσωπικότητας.

Όλοι ανησυχούμε για την υγεία μας και φροντίζουμε για τη διατήρηση αυτής. Ωστόσο, αρκετοί άνθρωποι έχουν τόσο έντονη ανησυχία για την υγεία τους ώστε φτάνουν σε σημείο ακόμη και να δυσλειτουργούν στη καθημερινότητά τους.

«Επισκέπτομαι συνέχεια τον γιατρό διότι ανησυχώ ότι κάτι δεν πάει καλά με την υγεία μου. Την τελευταία φορά παρατήρησα ότι είχα τρέμουλο στα χέρια και τους ώμους μου. Νόμιζα πως ήταν ένα από τα πρώτα σημάδια της Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας. Μου έκανε ο γιατρός τις απαραίτητες εξετάσεις και μου είπε ότι δεν υπάρχει κάτι για να ανησυχώ.

Είναι ευρέως γνωστό πως οι ψυχικές διαταραχές απασχολούν όλο και μεγαλύτερο αριθμό ατόμων επηρεάζοντας περισσότερο από το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού. Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον σε μία από αυτές, θα αναλύσουμε εκτεταμένα την κατάθλιψη η οποία ορίζεται ως η ασθένεια του 21ου αιώνα και θεωρείται μια από τις πιο σοβαρές διαταραχές της διάθεσης που μαστίζει όλο και συχνότερα τις μικρότερες ηλικιακές ομάδες αφού αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτου των νέων μετά από τα τροχαία ατυχήματα.

Η πρόσληψη τροφής αποτελεί μία πολύ σημαντική διαδικασία για τον άνθρωπο από τη γέννησή του. Αυτό συμβαίνει, αφενός επειδή είναι απαραίτητη για την επιβίωσή του, αφετέρου γιατί μέσω αυτής επιτυγχάνεται η ψυχική σύνδεση του βρέφους με τη μητέρα, δημιουργώντας ψυχικές αναπαραστάσεις για τη μετ'έπειτα εξέλιψη του ατόμου.

Στις ζωές όλων των ανθρώπων υπάρχουν περίοδοι με δυσκολίες, έντονο προβληματισμό για καταστάσεις της καθημερινότητας ή/και αρνητικά συναισθήματα που επηρεάζουν με δυσάρεστο τρόπο τη διάθεση. Πρόκειται για φάσεις ζωής, τις οποίες βιώνουμε όλοι μας, καθώς υπάρχουν κατά καιρούς διάφοροι παράγοντες εξωτερικοί ή/και εσωτερικοί (ψυχολογικοί) που μας δημιουργούν θλίψη, άγχος ή γενικότερα δυσφορία. 

Stress είναι η κατάσταση της απειλούμενης ή διαταραγμένης ομοιόστασης του οργανισμού, η διατάραξη της ισορροπίας του οργανισμού στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει ένα στρεσογόνο ερέθισμα. Όταν το άτομο εκτίθεται σε στρεσογόνα ερεθίσματα διεγείρεται το συμπαθητικό νευρικό σύστημα με αποτέλεσμα να εκκρίνονται κατεχολαμίνες οι οποίες διεγείρουν το ΚΝΣ οπότε ο οργανισμός βρίσκεται σε εγρήγορση.