Στα πλαίσια της ενότητας «Οι ψυχοθεραπευτές στο ντιβάνι», η ομάδα του Psychology.gr επικοινώνησε με συνεργάτες-Ειδικούς Ψυχικής Υγείας θέτοντας το ερώτημα αν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του ψυχοθεραπευτή έχουν σημασία και αποτελούν κριτήριο επιλογής ή απόρριψης για κάποιον που ενδιαφέρεται να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία.

Η οικογένεια είναι ένα σύστημα, δηλαδή μία ομάδα ατόμων που προσπαθούν να λειτουργήσουν όλοι μαζί. Τα μέλη μεταξύ τους είναι σε βαθιά σύνδεση και το ένα επηρεάζει το άλλο κάθε στιγμή και σε πολλά επίπεδα. Το σύστημα αυτό της οικογένειας, αφορά τις ρίζες, την ταυτότητα και την λειτουργία μας ως κοινωνικό ον.

Σήμερα που οι ομαδικές εκδηλώσεις (π.χ. γιορτές, πανηγύρια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, κ.λ.π) τείνουν να εξαφανιστούν, ο άνθρωπος -που από τη φύση του έχει ανάγκη από την συμμετοχή του σε ομαδικές μορφές οργάνωσης & δράσης για να οριοθετηθεί σαν προσωπικότητα και χτίσει την ατομική του ταυτότητα- σιγά σιγά απομονώνεται, νιώθει μοναξιά, κάποτε απόγνωση, και τελικά αισθάνεται την απουσία του νοήματος από την ζωή του. 

Το να θέτουμε όρια σημαίνει ότι εκτιμάμαι τον εαυτό μας σαν μια ξεχωριστή οντότητα με ανάγκες και επιθυμίες που πιθανόν να διαφέρουν από αυτές των άλλων. Είναι επομένως η «τέχνη» του να είμαστε ο εαυτός μας ενώ βρισκόμαστε σε μια σχέση.

Το τάνγκο είναι τόσο ιδιαίτερος και μοναδικός χορός που μας συνεπαίρνει όταν βλέπουμε ένα ζευγάρι να χορεύει στο ρυθμό του, πόσο μάλλον όταν το χορεύουμε εμείς οι ίδιοι. Πρόκειται για ένα είδος χορού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για θεραπευτικούς σκοπούς. Αποτελεί ένα ταξίδι αυτογνωσίας!

Συχνά έχουμε την αίσθηση ότι οι γύρω μας, μας αδικούν και μας φέρονται άσχημα, παραδείγματος χάριν ένας ζηλόφθονος σύντροφος, ένας επικριτικός γονέας, ένας ανυπόφορος συνάδελφος.

Το taekwondo είναι η μεγάλη αγάπη της ζωής μου ,από τόσο μικρό παιδάκι με θυμάμαι όταν έμπαινα στο dojo ( ο χώρος της προπόνησης στην Κορεάτικη γλώσσα), ξεχνούσα τα πάντα, ήμουν απόλυτα ευτυχισμένη. Μπήκε στη ζωή μου τελείως ξαφνικά και απρόσμενα, ήταν κι ένας τρόπος να κρατάω ζωντανό τον πατέρα μου μέσα μου (κι εκείνος είχε μαύρη ζώνη, στο καράτε όμως).

Έξι τρόποι για να διαχειριστείς το παιδικό τραύμα και να σταματήσεις να σαμποτάρεις τον εαυτό σου. Όσο και να φαίνεται αδύνατη, η διαχείριση και φροντίδα του τραύματος είναι κάτι που είναι εφικτό.

Παραψυχολογία ονομάζεται ο κλάδος που ασχολείται με όλα εκείνα τα φαινόμενα που δεν μπορούν να εξηγηθούν μέσω των φυσικών αισθητήριων ικανοτήτων και δεν έχει επιστημονικώς αποδειχθεί η εγκυρότητά τους.

Πόσες φορές έχουμε αισθανθεί πνιγμένοι από την καθημερινότητά μας, η οποία είναι τόσο γεμάτη και ταυτόχρονα η ζωή μας τόσο άδεια; Ζούμε και δεν ζούμε την ίδια στιγμή. Τα βιώνουμε όλα τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνουμε να τα απολαύσουμε. Τρέχουμε για τα μεγάλα και χάνουμε τα μικρά, καθημερινά, απλά πράγματα που, όμως, «νοστιμεύουν» τη ζωή μας.

Να είσαι ευγνώμων γι’ αυτό που έχεις. Θα καταλήξεις να έχεις περισσότερα. Αν επικεντρώνεσαι σε ό,τι δεν έχεις, ποτέ δεν θα έχεις αρκετά. - OprahWinfrey.
Η ευγνωμοσύνη είναι το κλειδί της αφθονίας. Τίποτα δεν είναι δεδομένο και πολλοί δεν έχουν αυτά που εμείς μπορούμε να απολαύσουμε καθημερινά.

Ο εαυτός μας αποτελεί μια πολυσύνθετη οντότητα. Η επίγνωση του αφορά το σώμα και την εξωτερική μας εμφάνισή, τον εσωτερικό μας κόσμο (σκέψεις, συναισθήματα, βαθύτερες πεποιθήσεις, στάσεις, αξίες, κλπ.), και τον κοινωνικό μας κόσμο (στενές σχέσεις, κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, οικογένεια, άλλες ομάδες, κοινωνικό - πολιτισμικό πλαίσιο κλπ).

Κατά πόσο είμαστε σίγουροι για το ποιοι είμαστε στην πραγματικότητα, ποιος είναι ο εαυτός μας; Έχουμε αναπτύξει πλήρως το δυναμικό μας; Ή έχουμε εγκαταλείψει την προσπάθεια; Αισθανόμαστε σύγχυση αναφορικά με την πορεία που ακολουθούμε στη ζωή μας;

Ο θρύλος της ηγεσίας και της προσωπικής ανάπτυξης Robin Sharma στο νέο του βιβλίο Ο Ήρωας της Διπλανής Πόρτας αναλύει τη μεθοδολογία του για μια πιο ελεύθερη και γεμάτη ζωή. Μας υπενθυμίζει ότι ο καθένας μας κρύβει μέσα του έναν ήρωα αρκεί να πιστέψει στον εαυτό του.

Ο Θουκυδίδης είπε πως αυτός που δεν μετέχει στα πολιτικά δρώμενα θα πρέπει να θεωρείται αχρείος. Αλλά ο Επίκουρος είπε ας απελευθερώσουμε τον εαυτό μας από τη φυλακή των καθημερινών υποθέσεων και της πολιτικής. Ζήσε στην αφάνεια.

«Πόσες φορές έπιασα τον εαυτό μου να είναι σιωπηλός, θολωμένος, απογοητευμένος. Όσο και αν την αγκάλιαζα με το νυχτικό της ενσυναίσθησης και της κατανόησής μου, τόσο εκείνη κρατούσε τις άμυνες της. Όσο την θαυμάζω και όσο και αν αισθάνομαι πράγματα για εκείνη, τόσο αυτή δεν καταλαβαίνει και εμμένει στο ίδιο ρεπερτόριο.

Πολλές φορές όλοι μας έχουμε αναρωτηθεί για τον εαυτό μας αλλά και για τους άλλους πώς προκύπτουν οι συμπεριφορές μας και οι ποικίλες αντιδράσεις μας σε διαφορετικές καταστάσεις και με διαφορετικούς ανθρώπους. Συμπεριφορές φαινομενικά ανεξήγητες που όμως αν εμβαθύνουμε κρύβουν μία μεγάλη ιστορία και ένα προσωπικό νόημα για τον καθένα από εμάς.

Όπως θέλουμε δείχνουμε κι ό,τι θέλουμε δείχνουμε. Ντυνόμαστε με χρώματα, με σχήματα, με λέξεις. Φορτωνόμαστε με ό,τι μπορούμε, διασφαλίζοντας έτσι πως δε θα μας δουν. Προσπαθώντας να αποκρύψουμε τα μελανά μας σημεία. Επιδιώκοντας εμείς οι ίδιοι να τα απαρνηθούμε. Αν σταματούσε για λίγο ο χρόνος, θα είχαμε την ευκαιρία να κοιτάξουμε γύρω μας ίσως λίγο πιο ουσιαστικά.

Ένας από τις πιο σημαντικούς μηχανισμούς άμυνας κατά το Φρόυντ είναι η προβολή.
Τι είναι όμως η προβολή;
Θεωρώ σε αυτό το σημείο σκόπιμο να δώσουμε έναν ορισμό, ώστε να γίνει πιο εύκολα αντιληπτή από κάθε αναγνώστη.

Η σύγκρουση με τα άλλα άτομα είναι αναπόφευκτη, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Με τον όρο σύγκρουση εννοούμε την διαμάχη ανάμεσα σε δύο ή περισσότερους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν διαφορετικές θέσεις πάνω σε ένα ζήτημα.