Υπνωση: Που μπορεί να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά;

Ακρόαση άρθρου......

Συνοπτική παρουσίαση των τομέων στους οποίους μπορεί να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά η ύπνωση. 
ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΕΣ & ΤΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ ΠΑΝΙΚΟΥ: η χρήση της ύπνωσης είναι εκτεταμένη τόσο στο στρες όσο και στην αντιμετώπιση των κρίσεων πανικού.

ΣΤΙΣ ΦΟΒΙΕΣ: η ύπνωση συμβάλλει σημαντικά στην αντιμετώπιση φοβιών όπως: αγοραφοβία, κοινωνική φοβία, φοβία παρουσίασης μπροστά σε κοινό, φοβία θανάτου, φοβίες φυσικών φαινομένων κτλ 

ΣΤΟ ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ: η ύπνωση εφαρμόζεται συχνά (και με καλά αποτελέσματα) στο μετατραυματικό σύνδρομο.

ΣΤΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ: πολλοί ειδικοί προτείνουν να χρησιμοποιείται η ύπνωση στην αρχή της θεραπείας της κατάθλιψης, ακόμα κι από την πρώτη συνεδρία. Κι αυτό γιατί ακόμα και μια μικρή διαφορά στο συναίσθημα δίνει στον θεραπευόμενο την αίσθηση ότι η αλλαγή είναι εφικτή.

ΣΤΙΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: η ύπνωση χρησιμοποιείται περισσότερο στη νευρική βουλιμία γιατί θεωρείται ότι τα άτομα που πέφτουν σε βουλιμικό επεισόδιο συμπεριφέρονται σαν υπνωτισμένοι.

ΣΤΙΣ ΨΥΧΟΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ: περιλαμβάνει προβλήματα όπως: η δυσλειτουργία στύσης και η πρόωρη ή η καθυστερημένη εκσπερμάτιση, τον κολποσπασμό και τη δυσπαρευνία (γυναικεία δυσκολία με χαρακτηριστικό στοιχείο τον πόνο), την έλλειψη ή δυσκολία οργασμού, την έλλειψη ή μειωμένη ερωτική επιθυμία, κ.τ.λ

ΣΤΑ ΙΑΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ: η ύπνωση χρησιμοποιείται και σε ιατρικά προβλήματα όπως η υπέρταση, οι κεφαλαλγίες και η ημικρανία.

ΣΤΗΝ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ: χειρισμός του άγχους και αντιμετώπιση του φόβου που προκαλεί σε πολλούς η επίσκεψη στον οδοντίατρο, έλεγχος του πόνου.

ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ: ονυχοφαγία, πιπίλισμα δακτύλων, τριχοτιλλομανία (τράβηγμα μαλλιών), νυχτερινή ενούρηση, κακοποίηση, δυσκολίες προσαρμογής (π.χ. αλλαγή σχολείου, διαζύγιο), άγχος εξετάσεων, άγχος ή φόβος συμμετοχής σε σχολικές παραστάσεις ή καινούργιες εμπειρίες, άρνηση ή φόβου σχολείου, κ.τ.λ. Στα παιδιά η ύπνωση μπορεί να γίνει μέσα από ιστορίες και παραμύθια.

ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ: βοηθώντας, μεταξύ άλλων, τους αθλητές που έχουν χάσει τη φόρμα τους να επιστρέψουν σε προηγούμενα υψηλά επίπεδα επίδοσης, στον εντοπισμό αιτιών που οδηγούν τον αθλητή να μην αποδίδει όπως απέδιδε, στη μείωση του άγχους πριν τον αγώνα, στη βελτίωση της αυτοπεποίθησης του αθλητή, στην αύξηση της αυτοσυγκέντρωσης.