Αρθρογράφος: Γρηγόρης Βασιλειάδης

Αναγνώσεις άρθρου: 6728

Όλοι καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες ανεπίγνωστων «κραυγών» για αγάπη. Στη οικογένεια, ανάμεσα σε φίλους, σε συντροφικές σχέσεις, σ’ αυτές των γονέων με τα παιδιά τους, στην δουλειά, στον δρόμο… Όπου βλέπεις δύο, ή περισσότερους να τσακώνονται, ή να επικρίνουν πάντα το ίδιο μοτίβο: Είναι σαν να ακούς να λένε: «Δεν πήρα –γι’αυτό- δεν έχω μέσα μου αγάπη. Πονάω που ακόμα δεν αγαπήθηκα –καθόλου ή αρκετά- που δεν την ανακάλυψα.

Αρθρογράφος: Αρετή Δρακάκη

Αναγνώσεις άρθρου: 60046

Ο χωρισμός από τη συντροφική σχέση είναι μία από τις πιο στρεσογόνες αλλαγές στη ζωή του ανθρώπου. Προκαλεί δηλαδή έντονο άγχος και στρες, ακόμη δε περισσότερο, στην περίπτωση διαζυγίου ή ύπαρξης παιδιών. Όπως κάθε απώλεια, έτσι κι ο χωρισμός από έναν άνθρωπο που ήταν σημαντικός στη ζωή μας, περιλαμβάνει πένθος. Χρειάζεται να πενθήσουμε για την απώλεια του συντρόφου, προκειμένου να προχωρήσουμε.

Αρθρογράφος: Ρίτα Βεντούρα

Αναγνώσεις άρθρου: 15324

1. Η ανάγκη για δεσμό και εξάρτηση είναι μια έμφυτη δύναμη του οργανισμού μας.  Η εξάρτηση που έχει κατηγορηθεί από το πολιτισμό μας σαν ένα παιδικό σύνδρομο που "πρέπει" να ξεπεραστεί στην ενήλικη ζωή είναι κάτι που μας ακολουθεί και έχει αποδειχτεί ότι το αντίθετο είναι μύθος ιδιαίτερα η ανάγκη για αλληλεξάρτηση, συμπαράσταση και αγκαλιά, μας ακολουθεί μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Αρθρογράφος: Ρίτα Βεντούρα

Αναγνώσεις άρθρου: 19394

Η αγάπη απαιτεί επιβεβαίωση, επιβεβαίωση με ένα χάδι ή με ένα πιάσιμο χεριού, οτιδήποτε  θα μας ησυχάσει ότι ο σημαντικός για μας άλλος, νοιάζεται και ανταποκρίνεται.  Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι καυγάδες είναι διαμαρτυρίες, διαμαρτυρόμαστε όταν φοβόμαστε ότι θα απομακρυνθούμε από τον σύντροφό μας.

Αρθρογράφος: Χαρίκλεια Μανουσάκη

Αναγνώσεις άρθρου: 14457

Η επικοινωνία είναι για τις σχέσεις των ανθρώπων ό,τι η αναπνοή για τη διατήρηση της ζωής - Virginia Satir.
Προϋποθέσεις για τη Δημιουργία του Διαπροσωπικού Δεσμού

Ο πληθυσμός των αλεπούδων σε μία συγκριμένη περιοχή του Καναδά, παρουσιάζει μία αξιοσημείωτη περιοδικότητα ως προς την αύξηση και τη μείωση του αριθμού των μελών του. Σε περίπου τέσσερα χρόνια φθάνει σε μία μέγιστη τιμή, μετά ελαττώνεται έως του σημείου της εξαφάνισης του και κατόπιν αυξάνεται ξανά.

Αρθρογράφος: Γρηγόρης Βασιλειάδης

Αναγνώσεις άρθρου: 7232

Μου έλεγε το ζευγάρι για τις θυσίες που έκανε προκειμένου να σώσει το «όνειρο» του γάμου του, να διαφυλάξει την σχέση του από το ενδεχόμενο της διάλυσης. Κι εγώ από την ψυχοθεραπευτική μου πολυθρόνα έβλεπα πως κανένας απ’ τους δυο τους δεν ήξερε να αγαπά. Ο ένας, «ερωτευμένος» με την ανάγκη του για αυτοδικαίωση, καθώς αυτή καθρεφτιζόταν στην ασφυκτική αγκαλιά του άλλου.

Αρθρογράφος: Δανάη Χορομίδου

Αναγνώσεις άρθρου: 24423

«Στήριξα πάνω στον Κώστα κάθε μου στιγμή. Μαζί του να κάνω τα πάντα. Ακόμα και τίποτα να μη γινόταν, ακόμα και να μην κάναμε τίποτα. Ακόμα και αν είχα βαρεθεί. Πάμε εκδρομή; Πάμε, αν και ήδη βαριόμουν. Αλλά δεν μπορούσα. Είχα εγκλωβιστεί τελείως. Κάτι σαν εθισμός. Εξάρτηση. Έφτιαξα μια εξαρτητική σχέση. Και έγινα «ζητιάνος αγάπης».

Αρθρογράφος: Νικόλαος Βακόνδιος

Αναγνώσεις άρθρου: 5708

Ο Νίο έδωσε στην ταμία τις σακούλες σκουπιδιών που είχε πάρει από το ράφι. Ένα δολάριο και δύο λεπτά του λέει αυτή. Της δίνει ένα κέρμα των δύο δολαρίων… «Δεν έχετε δύο λεπτά»; του λέει εκείνη λίγο θυμωμένα.
«Όχι, απαντά κι αυτός με εριστικό ύφος» ανάλογο με το δικό της. Φεύγοντας, για λίγο αναρωτιέται γιατί η ταμίας ήταν τόσο κακόκεφη.  

Αρθρογράφος: Νικόλαος Βακόνδιος

Αναγνώσεις άρθρου: 13100

Τι είναι οι εξαρτημένες σχέσεις;
‘Εχουν τόσα ειπωθεί για το θέμα της αγάπης σε μία σχέση, χωρίς να δίνεται έμφαση στο ότι, ο τρόπος με τον οποίο ένας άνθρωπος αγαπά, εξαρτάται από την προσωπικότητά του, και όχι από τον σύντροφό του.  Όλοι οι άνθρωποι λένε ότι αγαπούν, η έκφανση της αγάπης τους όμως είναι μοναδική και διαφορετική, όπως η προσωπικότητα κάθε ατόμου.

Αρθρογράφος: Νίκη Λιώτη

Αναγνώσεις άρθρου: 12168

Πώς θα φέρουμε στη ζωή μας τον ιδανικό σύντροφο; Αυτό είναι ένα ερώτημα που απασχολεί όλο και περισσότερους ανθρώπους, ειδικά στις μέρες μας. Βγαίνοντας πληγωμένοι και προδομένοι από αποτυχημένες σχέσεις, κλεινόμαστε στον εαυτό μας και φοβόμαστε να ανοιχτούμε ξανά στους άλλους, στην αγάπη.