Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα παιδιά περνούν, πλέον, περισσότερο χρόνο μπροστά από οθόνες από όσο ποτέ στο παρελθόν. Μαζί με τις τηλεοράσεις, τα smartphones, τα γραπτά μηνύματα και τα βιντεοπαιχνίδια, πολλά παιδιά έχουν τώρα προσωπικούς υπολογιστές, ψηφιακές συσκευές αναπαραγωγής μουσικής και το Διαδίκτυο για να γεμίσουν κάθε στιγμή εγρήγορσης. Και τα στοιχεία δείχνουν ότι ακόμη και πολύ μικρά παιδιά προσχολικής ηλικίας προσχωρούν τώρα στις ψηφιακές διασκεδάσεις.
Όσο μεγαλύτερος ο χρόνος, τόσο πιο έντονη υπερκινητική συμπεριφορά, κοινωνικά προβλήματα με άλλα παιδιά, καθώς και προβλήματα συμπεριφοράς (επιθετική δράση, κλπ.).
Τα προβλήματα με τον εθισμό στις οθόνες μπορούν να ξεκινήσουν πολύ νωρίτερα από ό, τι αντιλαμβάνονται πολλοί γονείς και υπογραμμίζουν πόσο σημαντικό είναι να παρακολουθούν οι γονείς πώς τα παιδιά τους χρησιμοποιούν τα διάφορα μέσα. Δεδομένου ότι είμαστε ακόμα στα αρχικά στάδια της ψηφιακής επανάστασης και οι νέες εμπειρίες των μέσων ενημέρωσης, όπως η εικονική και η επαυξημένη πραγματικότητα, είναι ακόμα εν πολλοίς αδοκίμαστες ως προς τις επιπτώσεις τους στα παιδιά, πρέπει να εξετάσουμε πιο τεκμηριωμένα τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τα παιδιά που θα βρίσκονται αύριο στην πρώτη γραμμή της νέας ψηφιακής εποχής.
Νέα έρευνα για την επαφή των παιδιών με τις οθόνες
Από τη βρεφική ηλικία αρχίζει πια η ενασχόληση των παιδιών με την τηλεόραση. Ένα παιδάκι ηλικίας ενός έτους περνάει κατά μέσο όρο σχεδόν μια ώρα (53 λεπτά) μπροστά από την οθόνη μιας τηλεόρασης, ενός υπολογιστή ή ενός κινητού τηλεφώνου, ενώ στην ηλικία των τριών ετών ο χρόνος αυτός αυξάνεται σε περίπου δυόμισι ώρες (150 λεπτά), σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Τον περισσότερο χρόνο περνούν μπροστά από οθόνες τα παιδιά των μητέρων για πρώτη φορά, όσα δεν πάνε σε βρεφονηπιακό σταθμό αλλά μένουν στο σπίτι τους υπό την επίβλεψη γονιού, συγγενούς ή μπέιμπι-σίτερ, καθώς επίσης όσα έχουν γονείς με χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο. Έως την ηλικία των οκτώ ετών τα παιδιά αυτά συνεχίζουν να περνάνε περισσότερο χρόνο σε κάποια οθόνη, σε σχέση με τους συνομηλίκους τους.
Οι ερευνητές των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ, καθώς επίσης των πανεπιστημίων της Νέας Υόρκης και του Όλμπανι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "JAMA Pediatrics", μελέτησαν σχεδόν 4.000 παιδιά ηλικίας 12 έως 36 μηνών και αργότερα τα ίδια παιδιά όταν είχαν γίνει επτά έως οκτώ ετών.
«Τα ευρήματα μας δείχνουν ότι οι συνήθειες μπροστά από τις οθόνες αρχίζουν πολύ νωρίς. Γι' αυτό, οι παρεμβάσεις προκειμένου να μειωθεί ο χρόνος μπροστά από μια οθόνη, θα έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας, αν επίσης αρχίσουν νωρίς», δήλωσε η ερευνήτρια Εντγουίνα Γιέουνγκ.
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συνιστά τα παιδιά έως 18 μηνών να μην έρχονται καθόλου σε επαφή με ψηφιακές συσκευές, η εισαγωγή των οθονών να γίνεται αργά και με μέτρο στην ηλικία των 18 έως 24 μηνών, ενώ στις ηλικίες δύο έως πέντε ετών η παραμονή μπροστά από οποιαδήποτε οθόνη να μην ξεπερνά συνολικά τη μία ώρα τη μέρα. Με βάση όμως τη νέα έρευνα, σχεδόν εννέα στα δέκα παιδιά (το 87%) ξεπερνούν αυτό το όριο.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ | Επιστημονική δημοσίευση: jamanetwork.com
Η εισαγωγή αποτελεί απόσπασμα από το άρθρο Τα παιδιά και οι οθόνες: ενδείξεις εξάρτησης, του συνεργάτη της Πύλης μας, Νίκου Μάστορα.
Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου
Επιμέλεια & μετάφραση άρθρων, Τμήμα Σύνταξης Πύλης Ψυχολογίας psychology.gr
Επικοινωνία: editorial @psychology.gr