Η υπέρβαση του θυμού βρίσκεται στην αυτοπαρατήρηση

Ακρόαση άρθρου......

Αν προσπαθήσετε να μη νιώσετε θυμωμένοι, θα καταπιέσετε τον θυμό. Εάν προσπαθήσετε να υπερβείτε τον θυμό, δεν θα τον καταπιέσετε: αντιθέτως, θα πρέπει να κατανοήσετε το συναίσθημα, να το παρατηρήσετε. Η υπέρβαση βρίσκεται στην παρατήρηση.

Εάν καταπιέσετε τον θυμό, αυτός θα εισχωρήσει στο ασυνείδητό σας. Θα σας δηλητηριάζει ολοένα και περισσότερο. Αυτό δεν είναι καλό για εσάς και για την υγεία σας, και αργά ή γρήγορα θα σας κάνει νευρωτικούς. 

Πώς αντιμετωπίζετε του θυμό;

Κάποια στιγμή, ο συσσωρευμένος θυμός θα εκραγεί, και αυτό θα είναι πολύ πιο επικίνδυνο, επειδή δεν θα μπορείτε να το ελέγξετε καθόλου...

Είναι καλύτερο να τον κερδίζετε καθημερινά σε μικρές δόσεις. Αυτές οι δόσεις είναι ομοιοπαθητικού τύπου: πού και πού θα νιώθετε θυμό, και τότε αισθανθείτε τον. Αυτό είναι πολύ πιο υγιές από τη συσσώρευση του θυμού για λίγα χρόνια, που οδηγεί κάποια στιγμή σε ένα ξέσπασμα. Τότε θα είναι υπερβολικός και δεν θα συνειδητοποιείτε καν τι κάνετε. Θα είναι η απόλυτη τρέλα. Μπορεί να κάνετε κάτι εξαιρετικά επιζήμιο στον εαυτό σας ή κάποιον άλλον, μπορεί να προχωρήσετε σε δολοφονία ή και σε αυτοκτονία.

Η υπέρβαση είναι μια εντελώς διαφορετική διαδικασία. Στην υπέρβαση δεν καταπιέζετε τον θυμό και δεν τον εκφράζετε επίσης.

Γνωρίζετε μόνο δύο τρόπους αντιμετώπισης του θυμού: έκφραση και καταπίεση. Και ο πραγματικός τρόπος αντιμετώπισης δεν είναι κανένας από τους δύο. Δεν είναι η έκφραση, επειδή όταν εκφράζετε θυμό, προκαλείτε θυμό στο άλλο άτομο και τότε δημιουργείται μια αλυσίδα... έπειτα θα εκφράσει θυμό ο άλλος, ύστερα εσείς θα νιώσετε ότι σας προκαλεί...πού θα σταματήσει όλο αυτό;

Και όσο περισσότερο εκφράζεται ο θυμός, τόσο περισσότερο θα μετατραπεί σε συνήθεια, μια μηχανική συνήθεια. Όσο περισσότερο τον εκφράζετε, τόσο περισσότερο εξασκείστε σε αυτόν! Θα είναι δύσκολο για εσάς να τον ξεφορτωθείτε.

Μέσα από αυτόν τον φόβο προκύπτει η καταπίεση: μην εκφραστείς, επειδή αυτό θα φέρει δυστυχία σ' εσένα και σε άλλους -και χωρίς να υπάρχει νόημα. Αυτό  δημιουργεί αρνητικές καταστάσεις στη ζωή, και τότε θα κληθείτε να «πληρώσετε» για όλα αυτά. Σιγά σιγά, αυτό γίνεται τόσο έντονη συνήθεια, που μετατρέπεται σε δεύτερη φύση σας.

Από τον φόβο της έκφρασης γεννήθηκε η καταπίεση. Εάν όμως καταπιέζεστε, συσσωρεύεται δηλητήριο, και είναι βέβαιο ότι θα εκραγεί.

Παρατηρήστε τον θυμό σας

Η τρίτη προσέγγιση δεν είναι η έκφραση ή η καταπίεση, αλλά η αυτοπαρατήρηση. Όταν κάνει την εμφάνισή του ο θυμός, καθίστε κάπου ήσυχοι, αφήστε τον να σας περιτριγυρίσει στον εσωτερικό κόσμο σας, αφήστε το σύννεφο να σας περικυκλώσει, γίνετε ένας σιωπηλός παρατηρητής. Δείτε: αυτός είναι ο θυμός.

Αργά και σταθερά, με την παρατήρηση, διαχωρίζεστε τόσο πολύ από τον θυμό, ώστε δεν μπορεί να σας επηρεάσει. Και αποσπάστε από αυτόν τόσο πολύ, μένετε τόσο αμέτοχοι και ψύχραιμοι και απομακρυσμένοι από αυτόν, και η απόσταση είναι τέτοια, ώστε δεν φαίνεται να έχει καμία σημασία.

Μάλιστα, θα αρχίσετε να γελάτε με όλα τα γελοία πράγματα που κάνατε στο παρελθόν εξαιτίας του θυμού αυτού. Δεν είστε εσείς. Σας περιτριγυρίζει.

Αλλά από τη στιγμή που παύετε να ταυτίζεστε με αυτόν, δεν τον εμποτίζετε με την ενέργειά σας.

Να θυμάστε ότι εμείς προσφέρουμε ενέργεια στον θυμό, μόνο τότε αποκτά ζωτικότητα. Ο ίδιος ο θυμός δεν έχει δική του ενέργεια, εξαρτάται από τη συνεργασία μας. Κατά την παρατήρηση, η συνεργασία διαλύεται, δεν την υποστηρίζετε πλέον.

Θα είναι εκεί για λίγες στιγμές, για λίγα λεπτά, κι έπειτα θα μετουσιωθεί. Εάν δεν βρει ρίζες μέσα σας, εάν διαπιστώσει ότι δεν είστε διαθέσιμοι, εάν δει ότι βρίσκεστε μακριά από αυτόν, ότι είστε ένας παρατηρητής επάνω στους λόφους θα διαλυθεί, θα εξαφανιστεί. Και αυτή η μετουσίωση είναι υπέροχη, είναι μια μοναδική εμπειρία.

Βλέποντας τον θυμό να μετουσιώνεται, γεννιέται μεγάλη γαλήνη: η σιωπή που ακολουθεί την καταιγίδα.

Θα νιώσετε έκπληξη όταν διαπιστώσετε ότι κάθε φορά που γεννιέται ο θυμός, εάν μπορείτε να τον παρατηρήσετε, θα βυθίζεστε σε τέτοια ηρεμία, που θα σας φανεί πρωτόγνωρη.

Θα εισέλθετε σε μια κατάσταση βαθύτατου διαλογισμού, θα δείτε τον εαυτό σας τόσο νέο, τόσο αθώο, όπως δεν τον έχετε ξαναδεί ποτέ.

Τότε θα νιώσετε ευγνωμοσύνη ακόμη και για τον θυμό.

Δεν θα νιώθετε θυμωμένοι μαζί του, επειδή θα σας έχει προσφέρει ένα πολύ όμορφο χώρο για να ζείτε, μια απόλυτα νέα εμπειρία για να βιώσετε. Τον έχετε χρησιμοποιήσει, τον έχετε μετατρέψει πια σε μέσο για να προχωρήσετε παραπέρα.

Αυτή είναι η δημιουργική χρήση των αρνητικών συναισθημάτων που βιώνετε.

Το παρόν άρθρο αποτελεί αδειοδοτημένο απόσπασμα από το βιβλίο του Osho Ένα μάθημα διαλογισμού που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.