Εκεί που καθόμαστε ήρεμοι και πίνουμε το ποτό μας, ξαφνικά νοιώθουμε ότι ο κόσμος χάνεται, η καρδιά χτυπάει με τους πιο τρελούς ρυθμούς, ανασαίνουμε με τα βίας, μουδιάζουμε, ιδρώνουμε, όλες οι αρνητικές σκέψεις περνάνε από το μυαλό μας. Νοιώθουμε ότι θα πάθουμε κάτι κακό. Αν λοιπόν έχετε βιώσει αυτά τα συναισθήματα ίσως να είναι μία κρίση πανικού.

Το stress μπορεί να μας ακινητοποιεί ή να μας κινητοποιεί. Είναι στο χέρι μας! Οι τρόποι αντιμετώπισης του στρες είναι αρκετοί. Οι προσωρινοί (αγχολυτικά, καταχρήσεις, αποφυγή) δεν είναι πολύ βοηθητικοί. Οι μακροπρόθεσμοι (αλλαγές στη ζωή, στη σκέψη, στη διαχείριση προβλημάτων, στον οργανισμό) απαιτούν μεγαλύτερη προσπάθεια και υπομονή, αλλά αξίζουν τον κόπο!

Η μοναξιά, ως δυσκολία ή αδυναμία ουσιαστικής και βαθύτερης σύνδεσης με τους ανθρώπους γύρω μας αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό, αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, σε μια εποχή που η ευκολία στην σύνδεση είναι τεχνολογικά πιο εύκολη από ποτέ.

Το είδος της αγάπης που θα δώσει ο καθένας στη σχέση του, εξαρτάται από την αγάπη που έχει δεχτεί στη βρεφική του ηλικία. Και αυτό είναι κάτι πολύ διαφορετικό, για τον καθένα από εμάς. 

Και ξάφνου νιώθεις τα πόδια σου να τρέμουν, η ανάσα σου να κόβεται, οι άμυνες σου να σε εγκαταλείπουν και η ψυχή σου ξαφνικά να γεμίζει από τα πιο αντιφατικά και έντονα συναισθήματα από ποτέ.