Η σχιζοφρένεια είναι μια από τις πιο πρώτες επίσημα καταγεγραμμένες ψυχικές διαταραχές και ανήκει στην κατηγορία των ψυχώσεων. Ο πρώτος που περιέγραψε τα συμπτώματα και ονόμασε την διαταραχή αυτή ήταν ο Μπλόιερ (Eugen Bleuler) στις αρχές του 20ου αιώνα. Έκτοτε η συμπτωματολογία της σχιζοφρένειας σε γενικές γραμμές παρέμεινε η ίδια αν και οι γνώσεις μας γύρω από τα αίτιά της εμπλουτίστηκαν σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες χάρη στην ταχεία πρόοδο της επιστήμης.

Η πρώτη εμφάνιση της σχιζοφρένειας γίνεται είτε στην όψιμη εφηβεία είτε αργότερα στη νεαρή ενήλικη ζωή. Ηλικιακά στους άνδρες μπορεί να ξεκινήσει από τα 15 έως τα 25 έτη ενώ στις γυναίκες το ηλιακό φάσμα είναι κάπως ευρύτερο αφού ξεκινά από τα 15 φτάνοντας έως τα 35 έτη, γι αυτό και θα λέγαμε σύμφωνα με τα παραπάνω στοιχεία πως είναι αρκετά πιο σπάνιο να εμφανιστεί στην παιδική ηλικία.

Ανακοινώθηκαν οι βάσεις εισαγωγής στις σχολές ψυχολογίας για τη φετινή χρονιά.

Μιά σχολική δυσκολία είναι δυνατόν να οφείλεται σε μία από τις παρακάτω πέντε μεγάλες κατηγορίες αιτιών ή και στο συνδυασμό τους σε κάποιες περιπτώσεις, σύμφωνα με την πολυαξονική άποψη.

Οι γονείς ατόμων με αναπηρία συνήθως έρχονται αντιμέτωποι με μια διάγνωση και πρέπει να πάρουν αποφάσεις για το μέλλον του παιδιού τους σε ιατρικό, εκπαιδευτικό και κοινωνικό επίπεδο.