Το χιούμορ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των διαπροσωπικών σχέσεων και αποτελεί συνδετικό κρίκο μεταξύ των ομάδων όπου επιλέγουμε να είμαστε μέλη. Δεδομένου αυτού, δε μπορεί να μην αποτελεί σημαντικό συστατικό της εκπαιδευτικής διαδικασίας και να συνδράμει στη διαδικασία της μάθησης και της στενής σύνδεση των μελών που εμπλέκονται σε αυτή.

Το χιούμορ αποτελεί αντικείμενο μελέτης της ανθρώπινης συμπεριφοράς που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον κλάδο της θετικής ψυχολογίας, η οποία επιδιώκει μια αποδέσμευση από την ψυχοπαθολογία και τις αρνητικές συμπεριφορές, καθώς επιχειρεί να αναδείξει τα θετικά στοιχεία που συνθέτουν την προσωπικότητα των ατόμων και να ενισχύουν τις «δυνάμεις» (strengths) τους, σε μια συνολική προσπαθεια προαγωγής της ευημερίας και της ανθεκτικότητας των ατόμων.

Η ψυχική ανθεκτικότητα σαν έννοια στην αγγλική αναφέρεται ως resilience και προέρχεται από την λατινική λέξη resiliō (re + salire, απαρέμφατο resilire) η οποία σημαίνει «να αναπηδήσει πίσω», «να ανακρούσει».
Η ανθεκτικότητα αναφέρεται στη διαδικασία της αποτελεσματικής προσαρμογής ή στη διαχείριση τραυματικών γεγονότων, ή στην ικανότητα εύκολης και γρήγορης επαναφοράς από μια κατάσταση ή μια ασθένεια.