Είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίσετε μια σύγκρουση ανάμεσα σε αυτό που χρειάζεται ο Άνθρωπος (μετωπιαίος εγκέφαλος) και αυτό που χρειάζεται ο Χιμπατζής (η συναισθηματική μηχανή του εγκεφάλου σας -μεταιχμιακός εγκέφαλος), ειδικά σε συναισθηματικό, σωματικό και πνευματικό επίπεδο. Πολλές φορές οι ανάγκες και οι παρορμήσεις του Χιμπατζή και του Ανθρώπου δεν ταιριάζουν.

Πολύ συχνά κρίνουμε τους άλλους επειδή διαβλέπουμε σε εκείνους κάποιο δικό μας χαρακτηριστικό που δεν μας αρέσει ή επειδή τους ζηλεύουμε και θα θέλαμε να επιτύχουμε κι εμείς τα ίδια αποτελέσματα ή να απολαμβάνουμε τις ίδιες ανταμοιβές. Την επόμενη φορά που θα διαπιστώσετε ότι αποδοκιμάζετε κάποιον, ερευνήστε τα κίνητρά σας.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και η οικογένειά του δεν είχαν καιρό για χάσιμο. Έπρεπε να αδειάσουν το διαμέρισμα πριν βραδιάσει. Το νοίκι είχε μείνει απλήρωτο. Ξανά. Τους έκαναν έξωση. Ξανά. Ο σπιτονοικοκύρης στα Σεπόλια, όπου έμεναν οικογενειακώς οι Αντετοκούνμπο, χτυπούσε την πόρτα σαν μανιακός και απαιτούσε να φύγουν. Τους έδινε μία μέρα, δύο το πολύ. Αυτή τη φορά ο χρόνος είχε στερέψει.

Δεν είναι ο θάνατος ο μεγαλύτερός μας φόβος, αλλά το ρίσκο της ζωής: ο κίνδυνος να είμαστε ζωντανοί και να εκφράσουμε την αληθινή μας φύση. Το να είμαστε ο εαυτός μας -να ποιος είναι ο φόβος μας.

Φανταστείτε ότι ξυπνάτε νωρίς ένα πρωί, γεμάτοι ενθουσιασμό για τη μέρα που ξημερώνει. Νιώθετε καλά. Είστε ευτυχισμένοι και ξεχειλίζετε από ενέργεια. Έπειτα, ενώ παίρνετε το πρωινό σας, έχετε μια έντονη διαφωνία με τον/τη σύντροφό σας κι ένα κύμα οργής σας κατακλύζει. Καθώς βιώνετε αυτόν τον έντονο θυμό, σπαταλάτε πολλή από την προσωπική σας δύναμη.